Лілехамер - адзін з самых старых лыжных курортаў Нарвегіі.
Знаходзіцца ён на беразе возера Мьёса. Ад Осла далекавата, 176 кіламетраў. Я думаю, усе, хто хоць бы трохі цікавяцца спортам, памятаюць, што ў 1994 годзе тут праходзілі Зімовыя Алімпійскія гульні. Невялікае мястэчка ў зімовы час перапаўняецца турыстамі, распачыналымі спартоўцамі і прафесіяналамі. У гэтай вобласці размешчаны цэлых чатыры зімовых курорта: Хафьель, Квитфьель, Шейкампен, якія размешчаны зусім побач адзін з адным і ў 15 км ад Лілехамеры. Ну і Нурсетер-Шюшён, які славіцца сваімі трасамі, накшталт як, лепшымі ў Паўночнай Еўропе - трасы для бегавых лыж распасціраюцца аж на 350 км! Увогуле, прыязджаем сюды катацца на лыжах, каньках, сноўбордзе, прыязджаем сюды лазіць па гарах, дыхаць свежым паветрам, катацца на конях па заснежаным лесе, катацца на снегомобилях і нават сабачых запрэжках і плюшкі і добра бавіць час.
Зімовы сезон у Лілехамеры доўжыцца з лістапада па май. Зіму ў мястэчку можна назваць мяккай, бо нават у студзені слупок тэрмометра наўрад ці апусціцца ніжэй - 5 С. У Лілехамеры праводзяцца разнастайныя канцэрты і фестывалі, напрыклад, Зімовы фестываль мастацтваў (у лютым). Карацей кажучы, мястэчка шляхетнае. А вось, што тут можна паглядзець, калі лыжы і сноўборд ўжо надакучаючы.
Музей "Майхауген" (Mailhaugen)
Унікальны музей - гэта сход драўляных пабудоў. Размешчаны ён у даліне Гудбраннсдален, на тэрыторыі пад 2000 кв.м. пад дахам і 30 га пад адкрытым небам.
Месца сапраўды каларытнае - тут стаяць нарвежскія сялянскія хаты, сядзіба святара, рыбацкія халупы і іншыя пабудовы - усяго каля 180 пабудоў.
Тут жа знаходзіцца драўляная царква "Гарм". Царкву пабудавалі ў 1150 годзе на месцы старой цэркаўкі, якая стаіць тут з спрадвечных часоў. Спачатку царква гэтая стаяла ў городочке Лом, а затым яе перавезлі ў Лілехамер. Унікальнасць гэтай царквы ў тым, што драўляныя канструкцыі будынка ўсталёўваліся вертыкальна.
З цягам часу царква перастала выконваць свае прамыя функцыі. У сярэдзіне 19-га стагоддзя яе купіў адзін мясцовы багаты жыхар, які і перавёз яе ў іншае месца. Праўда, зноўку яе сабралі і аднавілі значна пазней, у дваццатых гадах 20-га стагоддзя. Сёння ж гэтая цэркаўка вельмі папулярная і наведвальнасці. Кожную сераду ў 19.00 у царкве праводзіцца вячэрня, куды можна трапіць бясплатна. У музеі гасцей забаўляюць акцёры, апранутыя ў традыцыйныя касцюмы мясцовых жыхароў.
Нарвежская музей аўтамабіляў (Norsk Kjoretoyhistorisk Museum)
Музей распавядзе сваім гасцям гісторыю транспартных сродкаў у краіне. Асаблівы акцэнт робіцца на аўтамабілі мясцовай вытворчасці, у перыяд часу з пачатку 1900-х гг. да 1950-х года (тады была выпушчаная апошняя мадэль "Тролль"). Гэтак жа ў музеі можна палюбавацца рознымі відамі коннага транспарту: ўсякія сані, калёсы, калёсы і іншыя калымагі. У іншым зале вы даведаецеся пра гісторыю чыгункі Нарвегіі, а яшчэ не забудзьцеся зазірнуць у залу з матацыкламі і мапедамі. Такі музей спадабаецца і дарослым, і дзецям, вызначана. Ну хто не захоча ўбачыць паравой аўтамабіль 1901 году? Або сапраўдны электрычны аўтамабіль 1917 году? І, вядома ж, больш за ўсё ўражвае найстарэйшы аўтамабіль музея - Вартбург 1889 года. Вось такія пірагі! Знаходзіцца гэты музей у кіламетры ад музея "Майхауген".
Нарвежская Алімпійскі музей (Norwegian Olympic Museum)
Як я ўжо зазначыла, у Лілехамеры праводзіліся Алімпійскія гульні, думаю, усе пра гэта памятаюць. Пасля гульняў у городочке адкрылі музей (у 97-м годзе). Накшталт як, гэта адзіны такі музей аж ва ўсёй Паўночнай Еўропе. У музеі можна прасачыць поўную гісторыю Алімпійскіх гульняў з 776 года да н.э. да нашых дзён. Гэта значыць, можна ўявіць сабе аб'ёмы інфармацыі! У музеі дзейнічае пастаянная выстава, якая падзелена на тры часткі і якая змяшчае каля 7000 экспанатаў.
Зала, які прысвечаным Алімпійскіх гульняў у Грэцыі вельмі цікавы. Тут захоўваюцца старадаўнія пісьмовыя крыніцы. Дарэчы сказаць, у 393 г. да н.э., калі Грэцыя прыняла хрысціянства, гульні гэтыя забаранілі, а Алімпія перастала быць такім важным месцам для мясцовых жыхароў, а потым і зусім разбурылася падчас землятрусу і паводак. І да гэтага часу, дарэчы, Алімпію раскопваюць, вось ужо паўтара стагоддзя. Гэтак жа на заметку, першыя сучасныя летнія гульні былі праведзены ў 1896-м годзе ў Афінах, а зімовыя - у Шамони (Францыя) у 1924 г. У Алімпійскім зале палюбуйцеся на калекцыі монеток, медалёў і фатаграфій спартсменаў Нарвегіі. Ёсць так жа цэлая зала, адведзены пад 17-е Алімпійскія гульні ў Лілехамеры. Даволі цікавае месца, можна схадзіць.
Нарвежская музей пошты (Norwegian Post Museum)
Музей заснавалі 1947 году, спачатку ў Осла. У Лілехамер музей «перабраўся» ў 2003 годзе. Музей можна знайсці ў раёне горада Майхауген. Трэба адзначыць, што месца гэта даволі цікавае, бо тут можна даведацца пра 360-гадовай гісторыі нарвежскай паштовай службы! Тут і маркі, і фатаграфіі, і ўсякія паперкі, і сродкі сувязі. Варта адзначыць, што ў 1854 годзе ў Нарвегіі зарабіла першая лінія чыгункі - яны прызначалася для перапраўкі пошты. Прычым, сартаванне лістоў ажыццяўлялася прама падчас руху цягніка ў спецыяльным вагоне. Дастаўка прычым адчувала цяжкасці, бо Нарвегія - горная краіна, да таго ж, з суровым кліматам. Вельмі цікавая калекцыя паштовых штампаў. Знаходзіцца гэта месца так жа побач з музеем "Майхауген".
Парк забаў Хундерфоссен (Hunderfossen Park)
Парк гэты знаходзіцца на самай справе ў 13 км ад Лілехамеры. Але гэтыя пара кіламетраў дакладна варта пераадолець, каб патрапіць у казачны свет, створаны знакамітым рэжысёрам Іва Каприно. То бок, гэта такая страна- казка пад адкрытым небам, з фермай, рафтынг і басейнамі, атракцыёнамі (якіх тут пад 50 штук), 4D-кінатэатрамі і іншымі радасцямі. Вось ужо куды дакладна варта адправіцца з дзецьмі. Спадабаецца і маленькім, і вялікім.
Вось такія цікавасьці чакаюць вас у гэтым прыгожым мястэчку і ваколіцах! Добры і зімой, і летам. Хіба што, летам паменш заняткаў, але ўсё роўна выдатна.