Лугана з'яўляецца самым значным горадам кантона, і трэцім банкаўскім цэнтрам Швейцарыі, які знаходзіцца ўсяго за восемдзесят кiламетраў ад Мілана. Размешчаны горад у паўднёва-ўсходняй частцы, на беразе возера Lago di Lugano.
Яшчэ з часоў каменнага стагоддзя берага Лугана сталі засяляцца людзьмі, але першы ўспамін пра мясцовасці адносяць да 724 годзе. Дзіўна тое, што, нягледзячы на такую працяглую тысячагадовую гісторыю, на сённяшні дзень, цэлых семнаццаць помнікаў ўваходзяць у спіс гістарычнай спадчыны краіны Швейцарыі.
Блізкасць горада да Італіі значна адбілася на культуры і побыт мясцовага насельніцтва, не кажучы ўжо пра тое, што практычна ўвесь горад гаворыць на італьянскай мове. Горад вельмі прыгожы, тут пераважае міжземнаморскі клімат, які з'яўляецца характэрнай рысай краін паўднёвай Еўропы. Мне падабаецца багацце зялёных насаджэнняў у горадзе, бо тут заўсёды радуюць вока кіпарысавыя і пальмы рододендроны і камеліі. Асабліва мяне радуюць дрэвы мімозы, яны настолькі пахнуць вясной, што нават не хочацца адыходзіць далёка ад дрэва, каб не страціць гэты дзіўны водар.
Мне асабліва падабаецца парк, дзе можна ўбачыць Швейцарыю ў мініяцюры. Гэты парк вельмі падабаецца дзецям, таму як тут паказана абсалютна ўсё, аж да міні-цягнікоў і зялёных кустоў.
Месца сапраўды вельмі яркае і маляўнічае, прычым усе размешчана на тэрыторыі ў некалькі гектар. Тут прадстаўлены самыя вядомыя збудаванні краіны, такія як Шильонский замак, кафедральны сабор Лазаны, аэрапорт Цюрыха, чыгунка, фунікулёра і іншыя. Усяго сабрана каля 120 макетаў.
Ласуны па вартасці змогуць ацаніць Музей шакаладу, пад назвай Alprose, непадалёк ад горада. Гэта адзіны сусветны музей мясцовага далікатэсу. Самы прыгожы парк Швейцарыі, які размясціўся на беразе возера, Park Ciani. Тут проста велізарная калекцыя экзатычных раслін субтрапічнай флоры.
Тут жа размешчаны Гарадскі музей і раскошны асабняк Villa Ciani, уласна у якім і размешчаны сам музей. У старой частцы горада размешчаны вядомы палац Палацо-Чивико. А таксама сабор Сан-Ларэнца і царква Св. Марыі з вядомай фрэскай Запалу Хрыстовых.
Што тычыцца горналыжных курортаў, то непадалёк, на гары тленныя ёсць выдатны цэнтр, сезон катанняў у якім пачынаецца са снежня па сакавік. Для Швайцарыі гэта даволі кароткі час.
Вялікай папулярнасцю карыстаецца гара Монтэ-Дженерозо, адсюль адкрываюцца зусім дзівосныя панарамныя віды на возера і горад. Прычым паўднёвыя і заходнія схілы-належаць Швейцарыі, а паўночныя і ўсходнія прыналежаць ужо Італіі. Сама гара размешчана паміж азёрамі Кома і Лугана.
Турыстаў прыцягваюць шматлікія выставы горада, калекцыі мясцовых музеяў. Сход фонду Aligi Sassu & Helenita Olivares, а таксама музей Германа Гесэ.
А вось само возера я таксама лічу сапраўднай славутасцю, таму што гэта вельмі маляўнічы вадаём. Ён жа лічыцца адным з найбольш буйных высакагорных азёр краіны. Можна смела пракаціцца на катэры па возеры, ці ж замовіць круіз.