Гэты выдатны востраў, які належыць Каралеўству Тайланд, тоіць у сабе няўяўнае мноства забавак на любы, нават самы распешчаны густ турыста. Тут можна любавацца першароднай прыродай, блізка мець зносіны з дзікімі жывёламі, наведваць будысцкія храмы і знакамітыя кабарэ-шоў Тайланду. Адпачынак тут настолькі разнастайны, што адразу нават не можаш вызначыцца, куды ў першую чаргу адправіцца. Бо, я вельмі люблю прыроду, то ўсе нашы паездкі па выспе былі так ці інакш сфарміраваны зыходзячы з маіх пераваг.
У-першую чаргу, мы наведалі заапарк Пхукет. Не магу сказаць, што гэта месца адрозніваецца чымсьці асаблівым. Хутчэй наадварот - жывёлы тут ўтрымліваюцца ў клетках, як і ў многіх заапарках свету. Ёсць невялікі акварыум з цікавым уваходам, стылізаваным пад вялізную галаву кракадзіла. Тут будзе цікава сем'ям з дзецьмі, але не тым, хто пабываў у больш вядомых акварыумах планеты. На тэрыторыі заапарка праходзяць шоу малпаў, сланоў і кракадзілаў. Сюды таксама цікава прыходзіць з дзецьмі. Самым запамінальным эпізодам наведвання заапарка для мяне стала фотасесія з гэтым тыграм. Калі зазірніце сюды абавязкова скарыстайцеся выпадкам і сфатаграфуйце з драпежнікам. Прычым не толькі на фотаапарат арганізатараў, але і на свой уласны. Гарантавана застанецца мора эмоцый і фотакартка на памяць.
Наступнай экскурсіяй мы абралі наведванне каўчукавай плантацыі і катанне на сланах. Для тых, хто катаецца ўпершыню адчуванні невымоўныя. Але гэта экскурсія для дарослых турыстаў, ці дзяцей больш старэйшага ўзросту. На слане ўмацавана кошык для турыстаў з лаўкай, але асаблівай абароны ад падзення там няма. Таму браць з сабой на экскурсію зусім маленькіх дзяцей я б не парэкамендавала. У той час як слон крочыць, уся гэтая канструкцыя моцна разгойдваецца. Я трымалася з працай і ўвесь час баялася выпасці, калі слон ішоў па дарожцы ўніз. Пасля прагулкі на слане можна паглядзець шоў дрэсіраваных сланоў і пакарміць іх з рук бананамі. Вельмі займальна і пазітыўна. Пасля размовы са сланамі турыстаў адвозяць на каўчукавыя плантацыі, дзе можна паглядзець, як расце каўчукавы дрэва, пакратаць які выцякае сок - латекс, і паглядзець, як з яго вырабляюць гуму. Таксама цікавае прагулянка на востраве, але толькі для тых, хто едзе на падобную экскурсію ўпершыню.
Ёсць на Пхукет яшчэ адно малавядомае, але вельмі прыгожае месца - гэта назіральная пляцоўка храма Вялікага Буды. Адсюль адкрываецца проста надзвычайны выгляд. Сама пляцоўка размешчана высока на гары і, стоячы на ёй, бачныя шматлікія пляжы Пхукет і бязмежная роўнядзь акіяна. Характэрна, што прыязджаць сюды лепш раніцай. Спачатку мы не звярнулі ўвагі на назву - Sunrise view point. Прыехалі сюды на захад і доўга смяяліся над сваёй глупствам - вырашылі сустрэць закат на назіральнай пляцоўцы для сузірання світанкаў. Але на пляцоўцы вельмі прыгожа і ўвечары, так што час не было страчана дарма. Да таго ж, было вырашана прыехаць сюды яшчэ на наступную раніцу, перад самым ад'ездам у аэрапорт. І мы не пашкадавалі. Па раніцах віды тут проста обалденные.
Вядома, на Пхукет ёсць яшчэ вельмі шмат цікавых месцаў. Акрамя пералічанага, параю абавязкова наведаць рынкі выспы і ўдосталь пагандлявацца. Пагуляць па такім выдатным пляжам выспы, як Карон, Ката і Патонг. І вядома, прывезці з сабой з паездкі мноства сувеніраў і выдатныя цёплыя ўспаміны.