Трапани - не вельмі вялікі горад, тут жыве гэтак тысяч 70 чалавек. Знаходзіцца гарадок на паўночна-заходнім узбярэжжы Сіцыліі і славіцца сваімі раскошнымі пляжамі, ласкавым сонцам, і, вядома ж, славутасцямі. Дарэчы, пра іх!
Базіліка Марыя Сантиссима Аннунциата (Basilica-Santuario di Maria Santissima Annunziata)
Гэта, бадай, адна з галоўных славутасцяў горада. Знаходзіцца сабор у стылі барока-рэнесансу ў гістарычным цэнтры горада. Прысвечана царква Найсвяцейшай Панне Марыі кармеліцкага. Базіліка, якая належыць ордэну манахаў-кармелітаў, была пабудавана ў 1250 годзе, праўда, тады яна была маленькай цэркаўка і называлася па іншаму. Вось ужо пазней царква перабудавалі і затым яшчэ разок пашырылі ў 18 стагоддзі. Галоўная каштоўнасць базілікі - мармуровая статуя Мадоны з немаўлём (Мадонна дзі Трапани). Кажуць, што яе стварыў вялікі італьянскі скульптар 14 стагоддзя Ніно Піза. Статуя вядомая ва ўсіх міжземнаморскіх краінах, на а гэты храм - адзін з самых папулярных у Сіцыліі. Гэтак жа цікавая капліца, якую пабудавалі ў канцы 16 стагоддзя і яе статуэтка святога Альберта дэльі Абати з срэбра, а гэтак жа тут размяшчаюцца мошчы святога (яго чэрап). Побач можна бачыць келлю, дзе і жыў святой - там цяпер размяшчаюцца моцы благаслаўлёнага Луіджы Рабат. Пад алтаром храма размяшчаюцца астанкі рымскага велікамучаніка святога Клімента. У цэнтры знаходзяцца 16 калон і раскошная ляпніна з срэбра, а над уваходам у храм можна бачыць вельмі прыгожае круглае акно-разетка. Побач з базілікай варта кармеліцкі манастыр (калісьці ён быў самым буйным ва ўсёй Італіі) - сёння ў манастыры знаходзіцца музей. Далей можна бачыць гарадскі парк.
З 1 па 16 жніўня кожны год тут праходзіць рэлігійны свята ў гонар Мадонны з немаўляткам, - сюды прыязджае велізарны лік паломнікаў. Свята заканчваецца вынасам з базылікі знакамітай статуі.
Торэ дзі Линьи (Torre di Ligny)
Сімвал горада, башня- крэпасць у заходняй частцы мыса Трапани, паміж Тырэнскім морам і сіцылійскай пралівам. Вежу пабудавалі ў 1671 годзе падчас іспанскага панавання на Сіцыліі, у якасці абарончага збудавання (каб абараніцца ад берберскіх піратаў, якія любілі напасці на Сіцылію). Да пачатку 19 стагоддзя месца, якое лучыла вежу з горадам, зрабілі пешаходным і адкрытым для ўсіх людзей. Да сярэдзіны 19 стагоддзя на верхавіне вежы стаялі агнястрэльныя прылады, а ў Другую Сусветную вежа актыўна выкарыстоўвалася ВМФ ў якасці супрацьпаветранай пазіцыі. У 79 гады мінулага стагоддзя вежа стала адкрыта для турыстаў, тут сталі праводзіцца экскурсіі.
Вежа на скалах з'яўляецца як бы працягу антычнага горада, які называўся калісьці П'етра Палацо. Вежа звужаецца да верхавіны, а наверсе знаходзяцца чатырма вартоўні з ліхтарамі.
Гэтак жа ў музеі знаходзіцца Музей дагістарычных часоў, дзе можна палюбавацца дагістарычнымі прадметамі, знойдзенымі падчас археалагічных раскопак на тэрыторыі горада. На другім паверсе палюбуйцеся экспанатамі, звязанымі з марской археалогіяй - усякія якара, абломкі караблёў, ўпрыгажэнні старажытных грэкаў і рымлян, якія знайшлі на дне марскім. Вельмі цікавы экспанат - корпус шлема, які адносяць да 3 стагоддзю да н.э. Абавязкова падыміцеся на дах крэпасці - віды на заліў і гару проста цудоўныя!
Замак Кастэла Коломбайа (Castello Colombaia)
Раскошны замак (яго гэтак жа завуць Кастелло Дзі Марэ і Торэ Пелиаде) пабудаваны на маленькім астраўку перад уваходам у порт Трапани. На замак дакладна варта паглядзець - выдатны (калі не лепшы) ўзор ваеннай архітэктуры Сіцыліі. І калі паходжанне самога горада ахутана легендамі і таямніцамі, тое ж самае можна сказаць і пра гэта замку, які стаў адной з галоўных славутасцяў Трапани. Пра яго ўзвядзенні складзена мноства гісторый і паданняў, пачынаючы з часоў антычнасці, аднак у рэчаіснасці няма ніводнага дакладнага дакумента, які пацвярджае хоць якую-небудзь версію. Кажуць, што гэты замак неяк звязаны з выгнаннікамі з Троі, які прыбыў у Трапани пасля таго, як Троя пала ў 13 стагоддзі да н.э. Хтосьці кажа, што замак пабудавалі падчас Першай Пунічнай вайны (гэтак у 3 стагоддзі да н.э.). Маўляў, каля Трапани на вадзе здарылася марскі бой, дзе рымлян разбілі карфагенянамі. Затым, нейкі час праз рымскі консул са сваім войскам напаў на востраў Коломбайа (ну там дзе і стаіць замак) і хуценька ўсяго за дзень адваяваў яго, з масавымі ахвярамі. Аднак, пасля гэтага, здавалася б пра замак ужо забыліся.
Ён увесь здрахлеў, на ім сталі гнездавацца галубы ( «Каломба» - «голуб» па-італьянску, таму і назвалі так крэпасць). Гэтак жа Кастелло Коломбайа выкарыстоўвалі як маяк - відаць яго было здалёк. У сярэднявеччы замак адрэстаўравалі, вежа замка стала васьмікутнымі. У 15 стагоддзі замак трохі пашырылі і будынак зноў стала абарончым. У 17 стагоддзі замак стаў турмой, дзе сядзелі сіцылійскія патрыёты, удзельнікі народных паўстаньняў. Прычым, турмой замак быў даволі доўга, аж да 1965 года. Пасля гэтага крэпасць зноў закінулі амаль на 30 гадоў, і толькі ў 80-х пачалі рэстаўраваць і абнаўляць.
Замак уяўляе сабой даволі мрачноватое відовішча. Вышыня сооружения- 32 метры, балконы замураваныя. Перад замкам можна бачыць маленькую прыстань. За галоўным будынкам - двор з двума капліцамі, якія ў Другую Сусветную ўжывалі як у якасці складоў. Яшчэ адзін прычал сёння ў зусім непрыдатны стан.
Старажытны горад Сегеста (Segestа)
Антычны горад Сегеста на паўночным захадзе Сіцыліі ў 20 хвілінах язды на ўсход ад Трапани заснавалі эліны, выгнаныя з Троі. Калі дакладна - невядома. Але археалагічныя знаходкі сцвярджаюць, што ў IV стагоддзі да н.э. тут сапраўды жылі людзі. Сегеста быў адным з найбагацейшых гарадоў Сіцыліі, але ў 13 стагоддзі яго закінулі. Самая ўражлівая частка горада - дарыйскі храм з 36 калонамі, не завершаны пры будаўніцтве. Кажуць, што мэта будаўніцтва гэтага храма- вырабіць ўражанне на кіраўнікоў Афін падчас іх візіту на востраў. Аднак, калі тыя сплылі з выспы, замак шчасна перасталі будаваць. І ўсё роўна ён вельмі прыгожы. Гэтак жа звернеце ўвагу на амфітэатр у скале на вышыні 440 метраў над узроўнем мора. Яшчэ ў старажытным горадзе можна бачыць руіны гарадскіх сцен, арабскай мячэці і нарманскай замка.