Калі В'етнам вас цікавіць, не толькі як найпрыгажэйшыя пляжы, чыстае мора і камфортны адпачынак, то наведаць Хашымін абавязкова трэба, як зрэшты і сталіцу В'етнама - Ханой. Але вось калі Ханой, гэта В'етнам хутчэй мінулы, то Хашымін, гэта В'етнам будучы. Горад адносна малады, усяго-то 4 стагоддзя (у параўнанні з тысячагадовым Ханоем, наогул нішто), і ў ім як нельга моцна адбіліся каланіяльныя інтарэсы Францыі пазамінулага стагоддзя, на якія аказвае моцны ўплыў азіяцкі эканамічны, распачаты паўтара дзясятка гадоў таму. Гістарычныя будынкі і алеі ў цэнтры горада, выбудаваныя французамі па аналогіі з Парыжам, суседнічаюць з шыкоўнымі хмарачосамі, рэстаранамі, начнымі клубамі і бардэль на вул. Донг Хой, якія дасталіся горадзе па спадчыне з часоў в'етнамскай вайны. І ўсё гэта на фоне жабракоў, але самабытных ускраін, дзе і пражывае асноўнае насельніцтва. Не будзе перабольшаннем сказаць, што ў сапраўдны момант, Хашымін актыўна імкнуцца да таго, што б абысці па інфраструктуры і эканамічнай моцы, такія гіганты Паўднёва-Усходняй Азіі, як Сінгапур, Ганконг і Бангкок.
На жаль, але гэта адбіваецца і на камфорце ў горадзе. Трафік настолькі вар'ят, што я не бачыў такога нідзе ў свеце, мільёны скутэраў, якія перасоўваюцца па горадзе ў хаатычным парадку, не выконваючы правілаў, разметкі і здзяйсняюць нешта няўяўнае на дарозе. Пры гэтым, трэба аддаць належнае іх уменню кіраваць транспартнымі сродкамі, буйных аварый наогул не відаць.
Аднак факт таго, што Хашымін тыповы сучасны мегаполіс, не кажа пра тое, што ў ім няма чаго паглядзець. Ёсць! Па-першае, абавязкова трэба наведаць гістарычны цэнтр, дзе захавалася планіроўка кварталаў і будынка выбудаваныя яшчэ французамі. Дарэчы, тыя, хто былі ў Парыжы, знойдзе вельмі шмат падобнага. Асабліва яркім гэта адчуванне становіцца пасля таго, як бачыш базыліку Нотр-Дам, поўную копію вядомага ўсяму свету сабора сталіцы Францыі. Між іншым, цэгла для базылікі спецыяльна везлі сюды з Марсэлю, а фрэскі выраблялі майстры правінцыі Шартр. Аб Францыі нагадвае і Оперны тэатр.
Калі хочаце даведацца пабольш аб рэаліях вайны паміж Вьетконга і ЗША, то варта наведаць пячоры Ку чы, што размешчаны ў 40-ка кіламетрах ад Сайгон. Гэтыя пячоры служылі для партызан і сховішчам, і шпіталем і сродкам для пастаўкі прадуктаў і ўзбраення. Жадаючыя могуць паспрабаваць аўтэнтычную ежу, што ратавала байцоў ад голаду, а самыя агрэсіўныя могуць пастраляць з зброі часоў вайны на размешчаным побач стрэльбішчы.
Абавязкова трэба наведаць і самы буйны кітайскі квартал ва ўсім В'етнаме, што знаходзіцца непадалёк ад цэнтра горада. Акрамя самага вялікага і прыгожага храма Chua Quan Am, месца выдатна тым, што гэта сапраўдны лабірынт з крамаў, рэстаранаў і забаўляльных устаноў для дарослых. Кажуць, што тут яшчэ дзейнічаюць вядомыя опиумокурильни, якія захаваліся з часоў французскіх каланістаў.
За апошнія 10 гадоў вельмі шмат зроблена ў сферы забеспячэння бяспекі турыстаў і грамадзян у Хашымін, і зараз гэта ўжо не той горад, што быў у пачатку 90-ых гадоў, калі ён лічыўся горадам мафіёзных кланаў. Выбухаў і разборак, а-ля нашы 90-ыя, вы тут не ўбачыце. Але гэта не падстава расслабляцца. Дробныя зладзюжкі, кішэннікі, ашуканцы, гэта непазбежны біч любога мегаполіса, так што расслабляцца не варта.
Калі рэзюмаваць ўсё вышэйапісанае, то можна зрабіць выснову такога роду. Цікавы В'етнам як краіна? Тады без наведвання Хашыміна ніяк. Не асабліва цікава? Тады хопіць курортных зон і Ханоя.