Нягледзячы на тое, што Бэрн з'яўляецца сталіцай Щвейцарии - гэта ўтульны і невялікае мястэчка. Дзякуючы сваім незвычайным, але вельмі прыгожым архітэктурным будынкам Бэрн ўваходзіць у склад ЮНЕСКА. Калі праходзіш па старых вулачках Берна здзіўляешся і дзівішся гэтай прыгажосці і чысціні, усе будынкі ўпрыгожаны рознай лепкай, на вокнах і балкончыках дамоў кветкі, кованые балкончыку, агароджу, вароты, фігуры.
Галоўным сімвалам і славутасцю Берна з'яўляюцца мядзведзі, яны тут, літаральна паўсюль на помніках, на гербе, на карцінах, на платах, ну а на жывых мішак можна паглядзець у "мядзведжай яме» ці як яго інакш называюць "мядзведжым парку" - гэта адмыслова абгароджаная і ўладкаваная для мядзведзяў тэрыторыя ўздоўж ракі з возерам для купання. Назіраючы, за Купала і гуляй мядзведзямі, адчуваеш мора станоўчых эмоцый і разумееш, што ім тут сапраўды добра!
Яшчэ адной славутасцю Берна з'яўляюцца арыгінальныя фантаны ў выглядзе розных скульптур, вада ў іх цячэ горная, найчыстая яе не баючыся можна піць. Адным з самых вядомых лічыцца фантан пад назвай "Пажыральнік дзяцей".
Абавязкова варта прагуляцца да аднаго з галоўных сімвалаў сталіцы - Палаца Федэрацыі, з яго агляднай пляцоўкі проста надзвычайны від на гарадок, раку Аару і горы, а перад самім будынкам размешчана цэнтральная плошча, на якой прама з пліт прабіваюць фантанчыкі.
Бэрнскі сабор (Мюнстэр) - адна з самых прыкметных славутасцяў сталіцы, яго відаць з любога кутка горада. Думаю многім спадабацца прайсціся і паглядзець на храмы Берна, яны вельмі прыгожыя і незвычайныя сваёй архітэктурай. Думаю, аматары арганнай музыкі з задавальненнем тут паслухаюць рэпетыцыі арганных канцэртаў.
Немагчыма прайсці міма і не спыніцца ля камяніцы Цитглогге, менавіта на ёй вядомы гадзіншчык Каспар Брунер усталяваў гадзіны з дакладным швейцарскім механізмам. Яны паказваюць не толькі час, але і знак Задыяку, фазу Месяца, дзень, месяц, тыдзень. Менавіта па гэтых гадзінах на вежы жыхары з даўніх часоў звяраюць час.
Думаю, цікава і пазнавальна будзе наведаць Музей Энштейна, музей Мастацтва - тут у асноўным прадстаўлены авангардысты, музей камунікацый - тут вельмі наглядна і даступна паказана як адбывалася развіццё камунікацый, гісторыя пошты, тэлеграфаў, тэлефонаў, кампутараў.
Мяне вельмі здзівіў і ўразіў мясцовы транспарт - трамваі і аўтобусы чамусьці ўсе чырвонага колеру.
Кафэ і рэстаранчыкаў тут дастаткова, але ўсё досыць дорага, таму моцна не разгуляешся. Мясцовыя жыхары, на першы погляд, здаюцца даволі стрыманымі, але, даведаўшыся іх бліжэй, разумееш, што гэта вельмі светлыя, душэўныя і гасцінныя людзі!
Прыязджаючы ў Бэрн, ствараецца ўражанне, што акунаешся даўней, але ў той жа час адчуваецца нейкі хатні ўтульнасць.