Прылятала ў Канаду некалькі разоў. У 2010 годзе правяла ў горадзе амаль тыдзень. Мушу прызнацца, што закахалася ў Таронта з першага погляду. На роўных, зялёных вуліцах горада можна сустрэць людзей абсалютна любой нацыянальнасці. Гэта дазваляе згубіцца ў натоўпе, і не прыцягваючы да сябе ўвагі, разгледзець жыццё краіны ва ўсіх яе праявах. У Таронта вельмі-вельмі шмат паркаў. Так шмат зеляніны ў вялікім горадзе я не бачыла яшчэ нідзе. Для мяне першае, што кінулася ў вочы, гэта планіроўка горада: глядзіш на карту і разумееш, што заблудзіцца тут немагчыма! Амаль усе вуліцы перасякаюцца адзін з адным пад вуглом 90 градусаў. Горад за выключэннем новых раёнаў з вышынныя дамы уладкованы вельмі проста, у кожнага будынак свая пабудова і афармленне, розны колер цэглы і цёмныя дахі двух-трохпавярховых будынкаў ствараюць цёплую, расслабленую атмасферу. У Таронта ёсць нямала славутасцяў, але сярод абавязковых для наведвання я выбрала вось гэтыя: Сі-Эн Тауер з назіральнай пляцоўкай на вышыні 400 метраў, музей абутку The Bata Shoe Museum, дзе я купіла пару чаравік для сябе, і вядома ж любімы мной заапарк. Заапарк Таронта размешчаны не ў горадзе, але да яго можна лёгка дабрацца аўтобусам, які адыходзіць ад станцыі метро Кіплінг. Кошт квітка каля $ 20, ехаць 50 хвілін. Затрачаны час таго варта! Заапарк велізарны, з паркамі і зонамі адпачынку. Там мы правялі цэлы дзень і нават не адчулі, як прайшоў час. Заапарк падзелены на некалькі тэматычных тэрыторый, для маленькіх дзетак ёсць міні-лагер, дзе яны знаёмяцца са светам жывёл. У Таронта ў любую пару года можна трапіць на вялікія распродажы ў шматлікіх брэндавых крамах. Кошты ў іх, напрыклад, на абутак і верхнюю вопратку, ніжэй на 20-60%, чым у нас. Для Таронта і яго ваколіц аднаго тыдня вельмі мала: вакол горада маса унікальных месцаў, а Ніягарскі вадаспад толькі адно з іх.
