Адным з самых незвычайных месцаў у Стамбуле з'яўляюцца Принцевы выспы. Экскурсія сюды варта таго, каб ёй надалі цэлы дзень. Принцевы выспы гэта ланцуг выспаў у Мармуровай моры. Дабрацца туды можна амаль ад любога прычала, кожныя выхадныя (летам і ў працоўныя дні) туды ходзяць "марскія аўтобусы", тоесть параходы. У залежнасці ад далёкасці падарожжа будзе стаяць ад 15 да 25 лір, выязджаеце вы раніцай, а вечарам той жа параход даставіць вас назад, купляеце квіток у абодва канца. Падчас марской прагулкі вы зможаце палюбавацца на горад.
У ланцугі гэтых астравоў ўсяго 3, параход прычальваюць да кожнага з іх, вы выбіраеце той, на якім хочаце сысці на бераг. Першыя два вострава вельмі маленькія і там нічога акрамя стромкіх віл (дач), пляжаў і рэстаранаў няма, турыстам там па сутнасці рабіць няма чаго, ім варта сысці на трэцім і самым вялікім востраве Бюйюк Ада. Там акрамя прыватных віл ёсць месца дзе пабадзяцца, што паглядзець і адпачыць.
І так, на астравах (на ўсіх) транспарту няма, таму вам прыйдзецца перасоўвацца пешшу, на веласіпедзе калі вы ўпэўненыя ў сваім ўменні ездзіць на веласіпедзе па выбоістай гарыстым дарожках (ёсць пункты пракату за 10 лір ровар ваш на ўвесь дзень) або ў павозцы на конях, якіх тут у багацці. Паездка ў фаетоне абыйдзецца ў 25 лір, але вам трэба дакладна ведаць куды вы едзеце інакш "пакатайце нас па выспе" тут не праходзіць. Вы можаце дабрацца альбо да пляжу, альбо да падножжа да пагорка, на якім размешчана галоўная славутасць - праваслаўная царква.
І яшчэ адзін момант, коней тут вельмі шмат і вам трэба быць гатовымі да водару прадуктаў іх жыццядзейнасці, ён будзе пераследваць вас паўсюль! Востраў вельмі маляўнічы, акрамя віл тут ёсць выдатны парк, дзе вы зможаце зладзіць пікнік, калі захопіце прадукты з сабой, таму што есці на свежым паветры заўсёды хочацца, а рэстараны толькі на прыстані!
Таксама на востраве ёсць старая праваслаўная царква, сюды памаліцца прыходзяць не толькі праваслаўныя, але і мясцовыя, тоесть мусульмане, нават яны вераць, што маленні ў гэтай церки будуць пачутыя. Да храма вядзе доўгі і ў прамым сэнсе цярністы шлях, дарожка на ўзгорак досыць выбоістай і цяжкая. На роварах або конях сюды нельга, гэты шлях да Бога чалавек павінен прайсці сам. Пад гарачым сонцам гэта проста катарга, так што варта падумаць пра ваду загадзя. Па шляху будзе размешчаны адна крыніца - кранік з вадой, але я б яе піць не раіла. Уздоўж дарожкі вы можаце ўбачыць ніткі, людзі вераць, што калі размотваць нітку ўздоўж шляху і яе хопіць да самага храма, то самае запаветнае жаданне абавязкова збудзецца. Так што можаце прыхапіць з сабой катушку пабольш.
Як і ў кожны храм варта заходзіць у хустцы і ў спадніцы, іх можна пазычыць на ўваходзе. Ўбранне храма сапраўды вельмі ўражвае, абразы, свечкі ... але уласна як і ў любым храме. Тут можна паставіць свечку за здрвие і напісаць запіску з імёнамі тых, пра чыё дабрабыце вы моліцеся.
Бо храм стаіць на самой верхавіне гары, то выгляд з яго проста шыкоўны.
Пасля наведвання царквы можна і на пляж адправіцца. Усе пляжы тут платныя ад 15 да 25 лір за ўваход. А што вы думаеце, бізнэс тут на ўсім! З пляжу на прыстань таксама можна праехацца ў фаетоне.
У заканчэнні дня не спазніцеся на параход, а то прыйдзецца сядзець на выспе да наступнага дня!