Падчас адпачынку на іспанскай востраве Фуэртевентура можна пры жаданні з'ездзіць на экскурсію ў велізарны нацыянальны парк «Выдмы Корролехо», які працягнуўся ўздоўж дарогі з абодвух бакоў па шляху да горада Корролехо. Па сутнасці ў гэтым парку знаходзяцца пясчаныя выдмы, вышыня якіх перыядычна дасягае да 50 метраў.
Пачынаючы з 1982 года гэтая мясцовасць знаходзіцца пад аховай і лічыцца запаведнікам. Шматлікія турысты здзіўляюцца - адкуль раптам тут узялася гэтая пустыня? А па сутнасці гэта самы натуральны марской пясок, які застаўся ад ракавін малюскаў і ад іншых насельнікаў акіяна і стагоддзямі асядаў на берагах Фуэртевентура. На сённяшні дзень плошча гэтага запаведніка складае больш за 2,5 тысяч гектараў.
Яшчэ адным нацыянальным прыродным паркам на востраве лічыцца Ханд, якая займае плошчу больш за 14000 гектараў і ў яе тэрытарыяльна ўваходзяць пляжы Кофете і Барловенто. Гэта два як бы перацякае сябар у сябра доўгіх пляжу, які працягнуўся на некалькі дзесяткаў кіламетраў. Цывілізацыя тут заканчваецца ў малюсенькай вёсачцы, якая так і называецца Кофете.
Ну а за ёй пачынаецца ашаламляльны прастор, які суправаджаецца аглушальным ровам хваль. Калі прайсці да Кофете па пракладзенай пешаходнай сцежцы, то з гары адкрываюцца такія панарамы, ад якіх проста захоплівае дух. Гэта незвычайна прыгожы ўчастак берага і яго абавязкова трэба наведаць, нават нягледзячы на тое, што дарога туды няпростая, і купацца там не дазваляецца з-за занадта моцных хваляў.
Яшчэ адна пясчаная дзюна на востраве называецца рызыка-дэль-Паса, але яна не мае дачынення да таго парку, які знаходзіцца каля Корролехо. Гэта ўвогуле-то рухомая дзюна, вышыня якой роўная прыкладна вышыні жылога дома і знаходзіцца яна на поўдні выспы непадалёк ад Мора-дэль-Хабла, а непасрэдна прама ад яе ўжо пачынаецца вельмі прасторны і маляўнічы пляж.
Таксама абавязкова трэба наведаць скалы Калеты неграў - гэта такія велічныя пячоры, якія размяшчаюцца побач з пасёлка Аюи тэрытарыяльна на заходнім узбярэжжы вострава. Калі заходзіш у гэтыя пячоры, то здаецца, што памяншаецца ў памерах і становішся малюсенькім, настолькі яны неверагодна высокія. Патрапіць туды не так-то проста, таму што трэба доўга ўзбірацца ўверх па вельмі стромкім буйным каменных прыступках, і для гэтага абавязкова абуваць зручную абутак і браць з сабой ваду.
Ну і проста недаравальна было б не наведаць святую гару Тиндайя, якая з'яўлялася месцам рэлігійнага пакланення ў старажытных канарцев. Вышыня гэтай гары складае 400 метраў, і там да гэтага часу захаваўся каменны слуп, які лічыцца святым ў старажытных народаў, якія насялялі на востраве. Туды таксама трэба абуваць добрую абутак і браць з сабой ваду.
Таксама варта з'ездзіць на суседні малюсенькі астравок Ісла дэ Лобос. Там таксама ёсць прыродны запаведнік, плошча якога складае 6 квадратных кіламетраў. Там вас чакаюць некалькі маленькіх і ўтульных лагун, а таксама верагоднасць таго, што вы ўбачыце месца, дзе пералётных птушак. Але на іх тэрыторыі заходзіць катэгарычна нельга. Потым вы можаце ўбачыць невялікія кратэры.
Калі вам пашанцуе, то вы будзеце сведкам таго, як яны прыходзяць у актыўны стан і ў гэтым выпадку з-пад паверхні вырываецца пар. Па гэтым востраў працягнута некалькі пешаходных маршрутаў і па іх можна дабрацца на вяршыню гары.
Там немагчыма заблудзіцца, паколькі ўсе сцежкі выдатна прамаркіраваныя і паўсюль ёсць паказальнікі. А па часе разлічвайце на тое, што для таго, каб абыйсці ўвесь востраў, вам спатрэбіцца прыкладна 2-2,5 гадзіны. Дабрацца на гэты востраў можна з порта Корралехо на невялікім катэры.