Як такіх гістарычных або нейкіх іншых культурных славутасцяў на курорце Торремолинос па сутнасці вельмі мала, але затое маецца некалькі забаўляльных аб'ектаў. Адным з такіх да прыкладу, з'яўляецца аквапарк, які размяшчаецца ў паўночнай частцы курорта. Дарэчы на ўзбярэжжы Коста-дэль-Соль ён лічыцца самым буйным аб'ектам падобнага тыпу.
На яго тэрыторыі маецца вялікая колькасць тобоганов, каскадаў і зразумела іншых забавак для ўсіх гасцей. У высокі сезон наведвальнікаў у аквапарку бывае вельмі шмат, і таму даводзіцца чакаць сваёй чаргі, каб патрапіць на нейкі атракцыён.
Калі вы не жадаеце доўга чакаць у чарзе, то можаце купіць сабе такую паслугу, як бранзалет fast-pass. За кошт у 10 еўра вы зможаце спускацца на колах чырвонага колеру, якія маюцца заўсёды, а вось стандартных сініх колаў звычайна ў наяўнасць не бывае. Як правіла наведвальнікаў, у якіх на руках маецца бранзалеты fast-pass у чарзе можа быць нашмат менш.
Дарэчы, вы можаце загадзя набыць сабе такі бранзалет онлайн на сайце аквапарку, і ён абыйдзецца вам танней на 2 еўра, чым вы будзеце купляць у касе і вам не прыйдзецца стаяць там у чарзе. Пры жаданні вы таксама зможаце ўзяць у арэнду ляжак коштам у 4 еўра і пазагараць на сонейку.
Яшчэ адной вельмі папулярнай славутасцю ў Торремолиносе з'яўляецца Кракадзілавая ферма. Яе самай велізарнай славутасцю і гонарам лічыцца кракадзіл па імі Пака, які ў даўжыню дасягае 5 метраў, і лічыцца самым буйным кракадзілам ў Еўропе, выгадаваным у няволі.
Акрамя ўласна кракадзілаў на гэтай ферме маюцца таксама і пражываюць страусы, паўліны, фламінга, буйныя чарапахі і рознага роду вадаплаўныя птушкі. Усяго на тэрыторыі фермы маецца 8 ўладкаваных азёр.
А яшчэ тут маецца нават музей, які цалкам прысвечаны рэптыліям, невялікі сувенірны краму і кавярынька. Тройчы ў дзень супрацоўнікі кракадзілавай фермы для гасцей ладзяць шоў з удзелам кракадзілаў. Ну і натуральна ўсім наведвальнікам асабліва маленькім вельмі падабаецца глядзець за працэсам кармлення маленечкіх крокодильчиков і потым рабіць з імі сэлф.
Літаральна непадалёк ад аквапарку на курорце Торремолинос знаходзіцца Батанічны сад пад назвай Малін-дэ-Інка, што перакладаецца на беларускую мову як «Млын інкаў». Плошча гэтага Батанічнага саду складае звыш 40000 квадратных метраў і тут на яго тэрыторыі расце прыкладна пяць сотняў відаў розных экзатычных раслін.
Тут жа вы ўбачыце і якая захавалася з часоў сярэднявечча мукамольны млын. Структура парку добраўпарадкавана такім чынам, што ён уяўляе сабой лабірынт з вечназялёных хмызнякоў. Наведвальнікі могуць палюбавацца невялікімі сажалкамі, фантанамі і каскадамі раўчукоў. І ўсю гэтую прыгажосць дапаўняюць вальеры, у якіх пражываюць экзатычныя птушкі і вядома ж тут можна ўбачыць цудоўныя мармуровыя скульптуры.
Раён курорта Торремолинос, які ўяўляе сабой невялікую рыбацкую вёску і аддзелены ад асноўнага ўзбярэжжа скалой, называецца Ла Кариуэла. Тут да гэтага часу захавалася першародная правінцыйная атмасфера.
Вы зможаце з вялікім задавальненнем прагуляцца па вузкіх вулачках раёна, пасядзець ва ўтульных кавярыньках або ў рэстаранчыках і зразумела паглядзець на малоэтажные домікі. Па сутнасці менавіта з гэтага раёна і пайшла гісторыя гэтага курорта, і да таго ж тут размяшчаюцца найбольш рэспектабельныя гатэлі.
Калі прайсці літаральна 20-30 хвілін пешшу ад самага цэнтра курорта Торремолинос, то вы трапіце ў парк La Вatteria. Таксама туды можна дабрацца на цягніку - трэба будзе вам выйсці на прыпынку пад назвай Montemar Alto. Парк знаходзіцца па сутнасці на ўзвышшы і выдатна падыходзіць не толькі для пешых прагулак, але і для заняткаў спортам.
Потым тут маецца выдатная дзіцячая пляцоўка з каруселлю і яшчэ ёсць сімпатычная назіральная пляцоўка, адкуль адкрываецца вельмі прыгожы від на мора і на наваколле. Гэтак жа на тэрыторыі парку Ла Батеррия можна наведаць возера штучнага паходжання, там маецца лодкавая станцыя так што цалкам можна пакатацца. Яшчэ ў парку маюцца трэнажорныя комплексы, фантаны і аўтаматы, у якіх прадаюцца розныя напоі.
Не варта забываць і пра асноўны сімвал Торремолиноса - вежу Пімэнтал. У даўнія часы яе будавалі для абароны насельніцтва ад мора. Па сутнасці будаўніцтва было пачата яшчэ ў перыяд арабскай дынастыі Назараў, гэта значыць прыкладна ў 1300 годзе. Вы знойдзіце гэта збудаванне ў канцы галоўнай вуліцы курорта Сан-Мігель.
Пачынаючы з пятнаццатага стагоддзя вежу Пименталь ўжо выкарысталі ў якасці млына. Будынак вежы мае прастакутную форму, а вышыня яе дасягае 12 метраў. Вежа была пабудавана з мармуру, а яе канструкцыя складаецца з 2 паверхаў, таксама маецца тут тэраса і вокны, якія выходзяць на моры.
На сённяшні дзень дадзены будынак на жаль, практычна цалкам разбурана, і маецца нават некалькі расколін у фасадзе. Па сутнасці менавіта ад гэтай вежы і атрымаў пасля назву сам курорт. Спачатку вежа называлася Torre Molinos ці ж у перакладзе на рускую мову - млынавага вежа.
Таксама ў аматары прыгожай архітэктуры звычайна выклікае вялікую цікавасць адно з самых старых будынкаў на курорце - Дом Навахос (ці Дом Нажоў). Вы знойдзеце яго ў раёне Бахондильо. У ранейшыя часы дом належаў сям'і Люка Навахаса, а пабудаваны ён быў ў 1925 годзе.
У той перыяд на гэтым месцы знаходзіліся ў сельскагаспадарчыя ўгоддзі, а сам будучы курорт Торремолинос з'яўляўся ўсяго толькі рыбалавецкай вёсачкай. Акрамя угоддзяў тут было досыць мукамолы. Ну а сам гаспадар дома Антоніа Навахас вырошчваў цукровы трыснёг і зарабляў на гэтым грошы.
У пачатку дзевяностых гадоў мінулым стагоддзі Дом Навахас ў Торремолиносе быў аб'яўлены помнікам гісторыі ўсёй Андалусіі, а ў 2001 годзе ён цалкам перайшоў ва ўласнасць муніцыпалітэта горада. Будынак складаецца з двух паверхаў, на першым з іх знаходзяцца жылыя пакоі, вестыбюль, гасцёўня і кухня.
А на другім паверсе маецца прасторны зала і дзве вежы, з якіх зроблены выхаду на балконы. Пры жыцці гаспадароў гэтую залу выкарыстоўваўся імі ў якасці назіральнай пляцоўкі з прыгожым выглядам на ўзбярэжжа. Адметна тое, што інтэр'ер Дома Навахас быў у свой час аформлены ў стылі знакамітай Альгамбры.
Потым на курорце Торремолинос можна наведаць Арэну для бою Быкаў, якая лічыцца па сутнасці адной з самых старых на тэрыторыі Іспаніі для правядзення карыды. Яна была пабудавана яшчэ ў 1785 годзе, а цяпер у ёй размяшчаецца музей, у экспанатах якога распавядаецца ўсё самае цікавае пра карыдзе. Таксама на сценах можна ўбачыць партрэты самых вядомых тарэадораў, а таксама іх асабістыя касцюмы, якія вышываныя золатам.
Яшчэ трэба адзначыць, што Плаза дэ таросы і на сённяшні дзень з'яўляецца дзеючай арэнай, дзе праходзіць карыда. Паколькі памеры яе невялікія, то гледачы могуць цалкам акунуцца ў гэтае мерапрыемства. Калі вы хочаце паглядзець карыду, то вам абавязкова варта апрануць галаўны ўбор, нанесці крэм ад загару на ўсе адкрытыя ўчасткі цела і апрануць лёгкую вопратку, інакш вы проста можаце атрымаць цеплавой ўдар або згарэць на сонца.