Адно з самых цікавых славутасцяў Колашина лічыцца манастыр Морач, які знаходзіцца ў даліне ракі з аднайменнай назвай у цэнтральнай частцы Чарнагорыі. Гэта адзін з найбольш значных праваслаўных сэрбскіх помнікаў, размешчаных на Балканах, якія адносяцца да перыяду Сярэднявечча. Манастыр складаецца з цэлага комплексу будынкаў, у склад якога ўваходзіць вялікая царква сабора Успення Маці Божай, а таксама маленькая царква Святога Міколы і яшчэ некалькі пабудоў, а таксама манаскія келлі.
Сам манастыр быў заснаваны яшчэ ў 1252 годзе сынам Вялікага Сербскага князя Вука II. Аднак, падчас набегу туркаў у пятнаццатым стагоддзі манастыр быў не толькі абабраны, але і разбураны, таму аднавіць яго ўдалося толькі да канца шаснаццатага стагоддзя. Асаблівую цікавасць тут прадстаўляюць фрэскі і вельмі каштоўныя абразы.
У архітэктурным стылі манастыра можна заўважыць стыль і элементы рашской школы - гэта аднанефны збудаванне, якое выканана з каменя, а вонкавыя рысы яго нагадваюць раманскі стыль. Нягледзячы на просты знешні экстэр'ер ў манастыры маецца неверагодна шыкоўнае ўнутранае ўбранне, у асаблівасці іконы, якія ўяўляюць сабой самыя лепшыя асобнікі Сербскай і Візантыйскай насценнага жывапісу.
Па сутнасці Колашин зусім невялікае мястэчка, да таго ж шырока вядомы як гарналыжны курорт. Плошчу ў яго зусім сціплая, і ў сувязі з гэтым славутасцяў тут па сутнасці няшмат. Самым папулярным месцам лічыцца цэнтральная плошча мястэчка, куды прыходзяць на променад не толькі нешматлікія жыхары, але і ўсе турысты.
Практычна цалкам плошчу выслана драўлянай брукам, ўпрыгожана невялікім вадаёмам і фантанчыкамі, прычым яны не замярзаюць, таму працуюць нават у зімовы час. Таксама на плошчы знаходзіцца Гістарычны музей з цікавымі экспанатамі па этнаграфіі, гісторыі і мастацтвам, а таксама вельмі своеасаблівае будынак гарадской мэрыі.
Таксама знаходзячыся ў Колашине можна наведаць каньён ракі Морач - гэта цудоўнае месца, у якім дарагая прабіта прама ў скалах і пракладзена ўздоўж рачнога рэчышча. У некаторых участках свайго шляху яна падымаецца даволі-такі высока і затым праходзіць праз шматлікія тунэлі, прычым стромыя скалы тут закрываюць доступ для траплення сонечных прамянёў.
Калі прасоўваешся па гэтай дарозе на поўнач, то можна ўбачыць на гарызонце шапкі горных вяршыняў, пакрытых снегам. Ну а з другога боку прама высока ў гарах размяшчаецца вузкакалейная чыгунка, пракладзеная праз мноства мастоў і цэлых 130 тунэляў. Яна ў агульным-то звязвае Чарнаморскае ўзбярэжжа Чарнагорыі праз Падгорыцу з Белградам.
Дадзены каньён лічыцца другім па глыбіні ва ўсім свеце. Вышыня некаторых скал ў асобных месцах дасягае да 1200 метраў, але памер гэты праўда значна саступае размешчанага ў Намібіі каньёне Fish River. Пасля таго як дарога выходзіць з гэтага рачнога каньёна, яна працягваецца ўздоўж рэчышча ракі Тара. Дабрацца сюды можна на рэйсавым аўтобусе з Падгорыцы ў Колашин, але можна і паехаць на цягніку, толькі трэба загадзя азнаёміцца з раскладам.
Наступнай вельмі цікавай прыроднай славутасцю, размешчанай побач з Колашином, лічыцца Биоградская гара - гэта Нацыянальны парк, які займае тэрыторыю ў 54 квадратныя кіламетры. Размяшчаецца ён на адгор'ях такога горнага масіва, як Бьеласица. Гэта не толькі найбуйнейшы ў Чарнагорыі запаведнік, але ён таксама мае статус і агульнаеўрапейскага.
Гэтыя землі былі падораны ў 1878 годзе кіраўніку Чарнагорыі князю Ніколе Пятровічу пасля таго, як яны былі вызваленыя ад туркаў і затым былі абвешчаныя княжацкім заказнікам. Ну а званне нацыянальнага парку дадзенай тэрыторыі прысвоена было значна пазней - у 1952 годзе. Парк валодае незлічонымі багаццямі некранутай прыроды - цнатлівым рэліктавы лесам, горнымі рэкамі, бурлівых ў цяснінах, беласнежнымі горнымі вяршынямі, высокай з якіх лічыцца Чрна-Кіраўнік і фантастычна выдатнымі горнымі азёрамі.
Усё гэта з першага погляду дзівіць і захапляе кожнага турыста, які неабыякавы да велічы і прыгажосці прыроды. Самым найпрыгажэйшых і самым вялікім у парку лічыцца Биоградское возера, але акрамя яго ёсць яшчэ некалькі дробных азёр. Яны асабліва эфектна глядзяцца ў пару яркай восені, калі шматколернасць сцягі адцяняе на горных схілах сінню воднай роўнядзі.
У парку пракладзена шмат пешаходных маршрутаў, па якіх можна прыйсці ў самыя зацішныя куткі і там паназіраць казачнае разнастайнасць мясцовых фауны і флоры. Прама на тэрыторыі парку маюцца некалькі праваслаўных цэркваў, у тым ліку вядомы манастыр Морач.