Самым спрыяльным часам для наведвання грузінскага курорта Саирме лічыцца пачатак восені і вясна, паколькі менавіта ў гэты перыяд надвор'е невымоўна радуе ўсіх турыстаў цёплымі і сонечнымі дзянькамі. Ну а ў летні час адсюль можна з'ездзіць на Чарнаморскае ўзбярэжжа, дзе моцна гарачае надвор'е будзе змякчаць прыемны марскі брыз.
У Саирме асноўнай славутасцю вядома ж з'яўляюцца крыніцы мінеральнай вады, ну і зразумела ўзрушаюча прыгожыя прыродныя пейзажы дадзенага рэгіёну. Акрамя адпачынку тут заўсёды можна наведваць розныя экскурсіі, для чаго трэба звярнуцца ў мясцовае бюро, якія прапануюць вам розныя варыянты займальных паездак у суседнія населеныя пункты.
Літаральна непадалёк ад Саирме (усяго толькі ў паўгадзіне язды) размяшчаецца гарадок Багдати. Ён фактычна з'яўляецца радзімай вядомага рускага і савецкага паэта Уладзіміра Маякоўскага. Тут можна наведаць дом-музей паэта, заснаваны яшчэ ў 1940 годзе. У гэтым доме Уладзімір Маякоўскі нарадзіўся і нават правёў самыя першыя гады свайго жыцця.
Дадзены будынак як бы складзена з двух частак - уласна з дому і яшчэ музейнага аддзялення. У музеі налічваецца каля 5600 экспанатаў - гэта асабістыя рэчы паэта і шматлікія дакументы. Таксама захавалася мэбля таго перыяду і насценныя гадзіны. У музейных шафах з кнігамі можна знайсці шмат твораў рускіх пісьменнікаў - Аляксандра Пушкіна, Льва Талстога, Максіма Горкага і гэтак далей.
Непадалёк ад музея можна наведаць руіны крэпасці Тхмели, якая была пабудавана туркамі ў 1703 годзе. Пры жаданні можна з Саирме з'ездзіць на экскурсію ў блізка размешчаны горад Кутаісі, дарога да яго зойме ўсяго толькі адзін гадзіна язды. Там можна пагуляць па самому гораду, пры гэтым абавязкова наведаць Цэнтральны парк, пабываць на масце праз рака Риони і зразумела абавязкова зазірнуць у прыродны запаведнік Сатаплия.
У гэтым запаведніку спадабаюцца ўсім - і дарослым, і дзецям, паколькі там можна ўбачыць самыя сапраўдныя сляды дыназаўраў і прагуляцца па Юрскага парку з незвычайнымі рэліктавымі дрэвамі. У пячоры, размешчанай у запаведніку, маецца назіральная пляцоўка з незвычайным падвешаным над прорвай зусім шкляным мостам. Адтуль адкрываецца ўзрушаюча выдатны від на сам Кутаісі і на яго наваколлі.
Яшчэ адной унікальнай славутасцю з'яўляецца храм Баграт - гэтая вытанчаная па-свойму будынку царква была пабудавана яшчэ ў 1003 годзе і атрымала сваё імя ў гонар першага грузінскага цара Баграт III. Дадзены храм функцыянаваў аж да XVII стагоддзя, ну пасля таго, як у гэтых краях з'явіліся турэцкія захопнікі, то сабор значна пацярпеў.
На жаль, яшчэ ў 1770 годзе касцёл з прычыны наступу рускіх войскаў быў практычна ператвораны ў руіны і такім ён заставаўся практычна да дваццаць першага стагоддзя. І толькі ў 2010 годзе ў адпаведнасці з указам тагачаснага прэзідэнта Грузіі Міхаіла Саакашвілі храм сталі аднаўляць, і сабор набыў свой першапачатковы выгляд. Для Грузіі дадзены храм з'яўляецца важным гісторыка-архітэктурным помнікам.
Яшчэ адным гістарычным аб'ектам грузінскага культурнай спадчыны лічыцца манастыр Гелати. Ён размяшчаецца непадалёк ад Кутаісі на самай вяршыні ўзгорка. Дата заснавання манастыра адносіцца да 1106 ўгоду, то бок, гэта адбывалася падчас праўлення цара Давіда IV. У тыя далёкія часы манастыр з'яўляўся адным з найважнейшых рэлігійных цэнтраў краіны, там працавалі самыя лепшыя грузінскія навукоўцы і ўнутры храма знаходзілася велізарная бібліятэка.
Побач з саборам знаходзяцца дзве царквы - Святога Мікалая і Святога Георгія, а таксама трох'ярусная званіца. Манастыр вельмі шмат разоў разбураўся і больш за ўсё пацярпеў у чатырнаццатым стагоддзі пасля нападу мангольскіх войскаў. Затым ужо пазней па загадзе цара Георгія VI манастыр быў адноўлены. На сённяшні дзень ён уваходзіць у спіс Сусветнай культурнай спадчыны арганізацыі ЮНЕСКА, а ўнутры яго асаблівае захапленне выклікаюць мазаікі, стенопись і іконы.
Таксама непадалёк ад манастыра Гелати і ад горада Кутаісі знаходзіцца манастыр Моцамета, які быў узведзены ў гонар вялікамучанікаў Канстанціна і Давіда. Браты Давід і Канстанцін былі князямі і хрысціянамі, пасля таго, як яны адмовіліся прыняць іслам, арабскую кіраўнік Мурван-Ібн-Масальма аддаў загад кінуць іх у раку Рионе.
Мясцовыя жыхары тады знайшлі іх парэшткі і пахавалі іх. Сам жа сабор быў узведзены згодна з указаннем цара Баграт Вялікага ў адзінаццатым стагоддзі пасля таго, як ён на паляванні знайшоў мошчы святых. Тады ж ён і загадаў узвесці ў дадзенай мясцовасці храм і даць яму назву Моцамета, гэта значыць «пакутнікі». Месцы тут неверагодна прыгожыя і тут паўсюль вее цішынёй і спакоем. Літаральна побач з царквой была пабудавана невялікая званіца і тут жа знаходзіцца маленькі фантанчык з крынічнай вадой.