Што тычыцца часу, у якое лепш за ўсё наведваць Шерегеш, то на гэтае пытанне можна адказаць адназначна - лепш за ўсё ў зімовы перыяд. Гарналыжны сезон тут пачынаецца прыкладна ў дваццатых чыслах лістапада і працягваецца да канца красавіка, ці ж бывае такое, што да пачатку траўня. Па сутнасці ўсё будзе залежаць ад наяўнасці снегу і ад умоў надвор'я. Аднак, і ў летні час тут ёсць чым заняцца - можна збіраць травы і ягады, можна здзяйсняць экскурсіі ў горы, займацца альпінісцкага трэніроўкамі і гэтак далей. Жадаючых у гэтую пару тут вядома ж менш, але тым не менш турыстаў і ў летні час тут хапае. У дэмісезонны перыяд становішча тут не занадта-то прыемная, таму што горы тут у асноўным не скалістыя, а зямлістыя, так што волкасць і вецер разам са золь і з поўнай адсутнасцю розных мерапрыемстваў не выклікае асаблівага наплыву як турыстаў, так і адпачываючых.
Летам у асноўным Шерегеш займаюцца зборам траў і ягад. Калі меркаваць па тым, якая велізарная колькасць усялякіх розных травяных лекавых нарыхтовак, мёду, ды і іншых раслінных збораў тут прадаецца падчас гарналыжнага сезона, то можна зразумець, што мясцовыя жыхары займаюцца гэтым працэсам даволі шчыльна. Улетку тут назіраецца сярэдняя па сібірскаму рэгіёне тэмпература ад плюс 15 да плюс 35 градусаў. Турыстаў хоць і трохі, але ўсё-такі яны ёсць. У асноўным тут насяляюць аматары актыўнага ладу жыцця і таксама походники, аднак сустракаюцца і тыя, хто прыязджае сюды выключна для таго, каб паглядзець на мясцовую славутасць - вялікі жалезны Крыж, які размяшчаецца на гары.
Увосень на Шерегеш досыць сумна, паколькі цёплыя дзянькі ўжо скончыліся, за каўнер заліваюць Прамозглыя дажджы, ды і наогул надвор'е зусім не радуе. Калі ўлічыць, што акрамя прыродных забаў жыхарам мегаполісаў тут рабіць наогул няма чаго, то асаблівых прычын для наведвання гэтага курорта ў верасні і кастрычніку не назіраецца. Але вось ужо з другой паловы лістапада сітуацыя тут рэзка мяняецца, паколькі надыходзіць адкрыццё гарналыжнага сезона. І хоць тэмпература паветра яшчэ не апускаецца ніжэй за мінус 10 градусаў і пры гэтым назіраецца ледзь ліпкі снег, а месцамі наогул праталіны да зямлі, тым не менш гэта не азмрочвае ніколькі радасці тых, хто на працягу паўгода чакаў хоць нейкага снегу.
Некаторыя прыязджаюць яшчэ да афіцыйнага адкрыцця, але ў прынцыпе пад'ёмнікі пачынаюць працаваць толькі пасля яго. Дата пачатку сезона вызначаецца як правіла загадзя - прыкладна за месяц. Калі снегу выпадае недастаткова, то пачатак сезону могуць перанесці на больш позні перыяд. Напрыклад, у 2015 годзе яшчэ за 2 тыдні да афіцыйнага адкрыцця сезона выпаў ўжо ледзь не метровы слой снегу, таму сюды ірванула вельмі шмат экстрэмалаў, каб апрабаваць як след задаволена-ткі прыстойную цаліну ці як яны яе называюць у народзе - «пухляк». Ну а канца лістапада катаюцца збіраецца ўжо вельмі-вельмі шмат, так што можна смела прыязджаць і не баяцца, што вы будзеце ў гарах і на схілах у адзіноце.
Зіма вядома для Шерегеш самае прасвяднае час года. Снегу ўжо неверагодна шмат, усё схілы отратрачены, ну а аматары горных лыж ўжо на ўсю моц апрабуюць розныя стылі катання - фрырайда, фрыстайл, хуткасны спуск, трампліны, розныя фігуры і ўсё астатняе, што ім толькі прыйдзе ў галаву. Тэмпература паветра тут, як і па ўсёй тэрыторыі Сібіры бывае рознай - ад мінус 5 да мінус 40 градусаў. Прычым варта ўлічыць, што -20 каля падножжа і -20 наверсе пры моцным ветры - гэта абсалютна непараўнальныя рэчы. Турыстаў звычайна бывае шмат у любыя выходныя дні, ну а ў буднія і наогул вельмі шмат. Самае выдатнае катанне бывае, як правіла пасля бялюткага снегу. Адзіным недахопам зімой з'яўляецца кароткі светлавы дзень, так што тыя, хто любіць катацца даўжэй - ім даводзіцца апошнія спускі рабіць ужо ў прыцемках.
Увесну дні становяцца цяплей і даўжэй, так што можна нашмат даўжэй атрымліваць асалоду ад сонечным святлом. І калі вы прыедзеце сюды ў канцы сакавіка ці пачатку красавіка, то цалкам можаце нават загарэць, але толькі загар будзе выглядаць даволі-такі дзіўна - белыя сляды ад ачкоў і масак, пры гэтым загарэлыя шчокі і палосачка па лініі шапачкі. Але асоба хвалявацца не варта - такі загар звычайна хутка сыходзіць.
У сакавіку надвор'е бывае такая, што каля падножжа тэмпература плюс 12 градусаў, а на самай вяршыні каля нуля. Так што спускацца пачынаеш па-добраму цвёрдым снезе, а на сярэдзіне шляху ён ужо літаральна прыліпае да лыжах. Пры гэтым можна папросту прыехаць да пад'ёмніка па самым сапраўдным лужынах. Народа вясной тут як правіла бывае цэлая плойма, чэргі гіганцкія, паўсюль таўкучкі і шмат усялякіх розных «любат». Але тым не менш дзеля выдатнай тусоўкі і хай нават некалькіх добрых спускаў людзі не адмаўляюць сабе ў задавальненні прыехаць сюды на Шерегеш.