Знаходзячыся ў Архангельску ў першую чаргу пасля таго, як вы ўжо цалкам вывучылі ўвесь горад, трэба адправіцца на радзіму найвялікшага рускага вучонага Міхаіла Васільевіча Ламаносава ў сяло, якое так і называецца -Ломоносово. Яно знаходзіцца на беразе ракі Паўночная Дзвіна на Курострове. Яшчэ да сярэдзіны XVIII стагоддзя замест гэтага сяла тут знаходзіліся дзве асобныя вёскі - Денисовка і Мишанинская. Міхайла Васільевіч Ламаносаў нарадзіўся і жыў у Мишанинской.
Ну а ў 1911 годзе падчас святкавання 200-годдзя з дня нараджэння гэтага вялікага навукоўца сяло было пераназвана. Тут трэба наведаць гісторыка-мемарыяльны музей Міхаіла Васільевіча, які быў адкрыты ў жніўні 41 года і натуральна помнік Ламаносаву. Па сутнасці праект яго быў падрыхтаваны яшчэ ў 1947 годзе, але саму скульптуру здолелі стварыць толькі праз шэсць гадоў. І прайшло потым яшчэ недзе пяць гадоў да таго, як помнік быў усталяваны ў роднай вёсцы навукоўца прама насупраць школы. У ім Міхайла Васільевіч малюецца якія сядзяць і задуменна глядзяць удалечыню.
Наступным месцам, якое варта наведаць з'яўляецца Каргополь. Назва яго з'яўляецца як бы паловы перакладам з мовы прыбалтыйскіх фінаў і азначае або «Вараннё поле» або «Мядзведжая бок». Гарадок Каргополь быў заснаваны прыблізна ў чатырнаццатым стагоддзі, а магчыма трохі раней, паколькі сапраўды дату так і не ўдалося ўстанавіць. Сучасны Каргополь з'яўляецца горадам, у якім пышна захавалася сярэднявечная архітэктура і шмат узораў драўлянага дойлідства дзевятнаццатага стагоддзя, а таксама вялікая колькасць цэркваў, якія тут будаваліся пачынаючы з шаснаццатага стагоддзя.
Варта звярнуць асаблівую ўвагу на Христорождественский сабор з рэдкімі абразамі, на дом купца Калашнікава, пабудаваны на рубяжы XVII-XVIII стагоддзяў. Дом вельмі цікавы тым, што што ён напалову каменны, а напалову драўляны, шчыра кажучы, якраз такі, як было прынята будаваць на поўначы. Далей вельмі цікавая царква Зосімы і Савація на горцы. Гэта збудаванне вонкава нагадвае сельскую гарадскую сядзібу, але яно было пабудавана ў пачатку XIX стагоддзя. У наш час тут знаходзяцца гісторыка-архітэктурны музей.
Натуральна варта з'ездзіць на экскурсію ў Салавецкі манастыр. Сам пасёлак на востраве паўстаў практычна адначасова разам з кляштарным комплексам яшчэ ў пачатку XV стагоддзя і размяшчаецца ён у заходняй частцы Вялікага Салавецкага выспы ў Белым моры. Самым цікавым аб'ектам тут вядома ж лічыцца Салавецкі Крэмль, які пачаў будавацца ў XVI стагоддзі, потым з'явіліся абарончыя сцены з вежамі вакол храмаў. Прычым, што цікава - для будаўніцтва гэтага Крамля былі выкарыстаныя груды камянёў, якія важаць ледзь не да 20 тон.
Падчас Крымскай вайны ў канцы XIX стагоддзя Крэмль аблажылі англічане, але так і не змаглі ўзяць. Ну і натуральна трэба наведаць Салавецкія каналы і азёры, паколькі архіпелаг гэтых выспаў складаецца больш чым з 500 азёр з прэснай вадой, і асноўная частка знаходзіцца менавіта на Вялікім Салавецкі востраве. Усю азёрныя-канальную сістэму па сутнасці стваралі манахі, пачынаючы з васемнаццатага стагоддзя. Ну а паміж такімі азёрамі, як шчыпака і Круглае Арлоў размяшчаецца дамба. Яе канструкцыя настолькі абазнаная, што яна здольная была рэгуляваць ўзровень вады, і па канале цалкам маглі спакойна прайсці невялікія параходы.
Шмат цікавага чакае турыстаў на Кі-востраве, які распасціраецца даўжыню практычна на 3 кіламетры, ну а шырыня яго складае не больш 100-500 метраў. Востраў размяшчаецца ў Белым моры, тут на ім у нашы дні працуе невялікі па памерах дом адпачынку, які быў заснаваны яшчэ ў 1924 годзе. Але самай галоўнай славутасцю гэтага вострава з'яўляецца Анежскі Хросны манастыр, гісторыя якога пачалася фактычна з цудоўнага выратавання манаха, у гонар чаго быў усталяваны крыж. На жаль, манастыр быў зачынены яшчэ ў 1922 годзе, і з таго часу ён паступова руйнуецца.
З прыродныя славутасці трэба надаць асаблівую ўвагу наведвання Кенозерского нацыянальнага парку, які быў заснаваны ў 1991 годзе. Яго агульная плошча складае каля 40000 гектараў. У цяперашні час парк ўваходзіць у спіс Сусветнай спадчыны. Тут пераважае Таежная расліннасць, акружаная густым лесам, таксама тут шмат азёр, балот і лугоў. Што характэрна, так гэта тое, што сярод прадстаўнікоў жывёльнага свету парку сустракаюцца віды цалкам не характэрныя для дадзеных шырот. Ну а разнастайнасць флоры і фауны настолькі вялікае (тым больш, што яна захоўваецца ў першапачатковым выглядзе), што гэта месца неверагодна цэняць эколагі і даследчыкі.
Яшчэ адзін прыродны феномен ў Архангельскай вобласці - гэта Пинежские пячоры. Па сутнасці гэта працяглыя тунэлі, якія звязаныя паміж сабой разнастайнымі праходамі самай рознай шырыні. У пячорах можна ўбачыць розныя ўзоры на сценах і самыя, бадай, цікавыя з'яўляюцца на столі дзякуючы застылай вадзе. Прычым, што цікава - у кожнай зале яны вельмі і вельмі розныя, у некаторых маюцца вялізныя метровыя ледзяшы самых мудрагелістых формаў, у іншых толькі нейкія недакладныя контуры, ну а па-трэцяе ўтварыліся велізарныя крышталі. У асноўным экскурсійныя туры тут праходзяць па Галубінскі правалу.
Усім аматарам чагосьці анамальнага і незвычайнага будзе цікава пабываць на Вялікім Заяцком востраве і паглядзець на яго дзіўныя лабірынты. Усе яны з'яўляюцца рукотворным, але пры гэтым усе яны розныя па дыяметры. Да прыкладу, самы маленькі не перавышае 3 метраў, ну а самы вялікі расцягнуўся аж на 25. Усе практычна паўтара дзясятка гэтых унікальных збудаванняў сканцэнтраваны на даволі-такі сціплай плошчы ў заходняй частцы выспы. Лабірынты усе каменныя і невысокія, цалкам пакрытыя расліннасцю і складаюцца з нагрувашчванні валуноў. Тут жа былі выяўлены пахавальныя збудаванні, у якіх нават знаходзілі чалавечыя рэшткі.