У самыя першыя дні, калі толькі-толькі прыязджаеш адпачываць на які-небудзь курорт то табе здаецца, што ты з пляжу проста нават і нагой ступіць не зможаш, а будзеш толькі з задавальненнем ляжаць і атрымліваць асалоду ад цёплым морам і ласкавым сонцам. Але праходзіць літаральна некалькі дзён і ўжо цягне ў падарожжа ці хаця б паглядзець мясцовыя славутасці. На курорце Ольгинка, які знаходзіцца ў Туапсінскі раёне Краснадарскага краю маюцца выдатныя славутасці, якія нікога не пакінуць абыякавым і выдатна палепшаць і разнастаяць ваш адпачынак.
Самае першае, куды трэба адправіцца - гэта ў Агрийский ландшафтны заказнік. Гэта па сутнасці адно з найпрыгажэйшых месцаў на тэрыторыі Краснадарскага краю, тут дзіўныя па сваёй маляўнічасці ландшафтныя зоны, рэдкія віды раслін і жывёл, а таксама выдатныя скалістыя берагі. Тут можна сустрэць шмат звяроў, занесеных у Чырвоную кнігу, такіх як міжземнаморская чарапаха, скальная яшчарка і яшчарка Шчарбака, аліўкавы і жаўтапузая полоз. Ну і варта ўлічыць вядома, што тут расце знакамітая пицундская хвоя, якая тут прыжылася і якой палюбілася гэтая мясцовасць.
Асаблівая ўвага ў запаведніку трэба звярнуць на мыс Агрия, які быў акружаны з трох бакоў высокімі гарамі. Яны як бы ўтвараюць вялізныя нагрувашчванні з скальных парод і валуноў, а над імі ўзвышаецца гара Сігнал, сваёй формай чымсьці якая нагадвае патухлы вулкан. Потым абавязкова варта наведаць два крыніцы, у якіх вельмі чыстая і крышталёвая, і зразумела прахалодная і вельмі прыемная на смак вадзіца. Турысты як правіла з вялікім задавальненнем набіраюць яе як мага больш з сабой, аднак у пасёлку вы зможаце ўбачыць тых людзей, якія займаюцца яе продажам. Таксама ў заказніку ёсць вельмі сімпатычны вадаспад на рацэ Зайчина, які лічыцца сапраўдным помнікам прыроды. Яго найчыстая вада пераліваецца пад прамянямі сонца і павольна потым сцякае ў прыродны вадаём.
У самім жа пасёлку варта наведаць храм святой роўнаапостальнай княгіні Вольгі. Хоць царква адносна новая - літаральна ў 2003 годзе быў пакладзены самы першы камень у падмурак яе збудаванні, ужо праз два гады прыхаджане захапляліся пышнасцю гэтага храма. Так што на сённяшні дзень храм княгіні Вольгі стаў упрыгожаннем усяго Туапсінскага раёна. Калі заходзіш унутр, то адразу ж прыходзіш у захапленне ад дзівоснага іканастаса, рознакаляровых вітражоў, хрысцільнай купелі і выгнутай гранітнай лесвіцы, якая вядзе да сакральнага аб'екту. Звон ад храма раздаецца па ўсіх кутках пасёлка Ольгинка. Так што вы тут можаце ненадоўга адцягнуцца ад свецкага мітусні і пабыць у цішыні сам-насам са сваімі думкамі і з самім сабой.
Пасёлак Ольгинка па сутнасці ўжо даўно лічыцца курортнай зонай. Практычна яшчэ ў 1898 годзе генерал Сакалоў адважыўся пабудаваць тут дачу, якая зараз з'яўляецца адным з культурных аб'ектаў для агляду на курорце. Паводле некаторых легенд лічыцца, што нават усё мясцовасць была названая ў гонар жонкі генерала Сакалова Вольгі. Аднак дакладна гэта невядома, магчыма, што гэта проста нейкія здагадкі. Але вядома дакладна, што яго жонка княгіня Вольга вельмі любіла прыязджаць у пасёлак і праводзіла тут даволі прыстойнае колькасць часу. Асабліва яна любіла шпацыраваць па генеральскія сцежцы і па Агрийскому мысе.
Фактычна гэтая дача ўяўляе сабой сімпотнае двухпавярховы будынак, якое размяшчаецца каля марскога берага. Яна адрозніваецца неверагодна вытанчанай архітэктурай, у яе прасторны балкон і круглыя лесвіцы, а наверсе прыбудавана мансарда. Перад самым асабняком можна ўбачыць фантан з якая размяшчаецца ў цэнтры аголенай фігурай жанчыны. З усіх бакоў сядзібу акружае паркавая зона з дзіўнай расліннасцю і прыгожымі ландшафтамі.
Наступнай славутасцю з'яўляецца сама сцежка, якая пачынаецца з правага боку ад дачы Сакалова. Яна так і называецца «Генеральская сцежка». Калі ісці па ёй угору, то можна дасягнуць тэрыторыі Агрийского запаведніка. Аднак гэта дарога не лічыцца занадта лёгкай, таму што яна мае форму серпантын і праходзіць ўверх у гару. Так што шпацыр па дадзенай мясцовасці цалкам можна лічыць аздараўленчай. Да таго ж горны паветра разам з пахам пицундских соснаў вельмі станоўча ўплывае на чалавечы арганізм.
Калі рухацца па генеральскія сцежцы ў іншым накірунку, то можна выйсці да мора. З самага пачатку дарога даволі-такі вузкая, але бліжэй да мора яна пашыраецца і становіцца даволі самавітых памераў, так што па ёй можна праехаць нават на квадрацыкле. Назва самой дарогі з'явілася зусім не выпадкова, паколькі лічыцца, што ў генерала, які пабудаваў тут дачу, вельмі балелі ногі, таму спускацца па серпантын дарог для яго было цяжка. Таму і збудавалі сцежку, па якой генерал мог даязджаць да мора на брычцы. Паколькі дарога пакрыта асфальтам, то шпацыраваць па ёй можна ў любы час года і ў любое надвор'е. Але калі вы стоміцеся у шляху, то можна прысесці на любую лавачку для адпачынку