Ювелірныя вырабы, якія вырабляюцца ў Турцыі, безумоўна, карыстаюцца папулярнасцю прычым ва ўсім свеце. Многія турыстычныя агенцтва нават спецыяльна арганізоўваюць спецыяльныя асобныя туры для шматлікіх турыстаў, якія жадаюць купіць вытанчаныя ўпрыгажэнні, зробленыя з турэцкага золата. Справа ў тым, што ўсе яны славяцца не толькі сваім незвычайна яркім залацістым колерам, але і цалкам даступнымі коштамі. Не варта таксама забываць пра тое, што мясцовы ювеліры адрозніваюцца вельмі тонкай сваёй працай і ствараюць дакладныя копіі сусветна вядомых брэндаў. Сярод тых, хто не знаёмы з вытворчасцю залатых вырабаў у Турцыі, існуе меркаванне пра тое, што ўсё сыравіна, з якога ўласна турэцкія ювеліры вырабляюць прадукцыю, прывозяць з-за мяжы. Але на самай справе ў Турцыі нядрэнна развіта ўласная вытворчасць, хоць трэба заўважыць, што руднікі тут не вельмі вялікія. Аднак, ужо па даўняй традыцыі Турцыя закупляе сыравіну па наладжаным каналах з Амерыкі і Германіі.
У Турцыі вы зможаце ўбачыць тры варыянты стыляў ювелірных упрыгожванняў. Першым з'яўляецца традыцыйнай турэцкі - вы яго сустрэнеце ў спецыялізаваных крамах, у якіх мясцовае насельніцтва звычайна купляе падарункі для асабліва ўрачыстых падзей. Гэта золата адрозніваецца высокім утрыманнем у 24 карата і своеасаблівай разнастайнай ўсходняй раскошай. Другі стыль называецца візантыйскі, ён уяўляе сабой даволі-такі цікавае спалучэнне з жоўтага, чырвонага, і белага металу і россыпы каштоўных камянёў у самых розных варыяцыях. Проба такога золата складае 22 і 24 карата. Трэці стыль з'яўляецца еўрапейскай, тут усё вырабы выконваюцца ў сучасным стылі, прычым ад найтонкіх перапляценняў і аж да масіўных і кідкіх упрыгожванняў. Большасць гэтых вырабаў капіюецца з найноўшых модных распрацовак, прычым самым спрытным чынам.
Адметнай рысай турэцкіх ювеліраў можна назваць тэхніку кропельнага золата, з-за чаго ўласна і атрымліваюцца ў выніку дзіўныя «карункі». Аднак, акрамя знешняй прыгажосці турысты звычайна прыцягваюцца невысокім коштам. Нягледзячы на тое, што ў прынцыпе з 2016 года цэны за грам турэцкага золата значна выраслі, але тым не менш яны ўсё яшчэ нашмат ніжэй расцэнак на аналагічныя сплавы ў Еўропе і ў Расіі і складае прыкладна ад 30 да 50 долараў. Тут кошт вар'іруецца ў залежнасці ад складанасці працы і ад колькасці дадатковых металаў у сплаве.
У буйных крамах, размешчаных у турыстычных зонах, вам заўсёды могуць па вашым патрабаванні прад'явіць сертыфікаты якасці абсалютна на любыя вырабы. Да таго ж іх уладальнікі самі заўсёды асабіста правяраюць ўсю прадукцыю, якую яны закупляюць у пастаўшчыкоў, паколькі яны, натуральна, вельмі шануюць сваёй рэпутацыяй. Зразумела, рызыка купіць падробку ўсё ж існуе, асабліва, калі вы плануеце купляць залатыя вырабы невядомых лавачках вельмі сумніўнага выгляду. Аднак большасць крам менавіта ў курортнай зоне працуюць ужо дзесяцігоддзямі і таму імкнуцца да атрымання ўласных пастаянных кліентаў.
Ювелірныя фабрыкі ў Турцыі імкнуцца закупляць сплавы ў выглядзе гатовых ўжо злiткаў у Амерыцы і ў Еўропе. Пры гэтым яны ўлічваюць тое, што ў гэтых краінах ўведзена забарона на даданне ў іх нікеля, паколькі ў многіх людзей на яго бывае алергія. Таму рызыка купіць танную падробку ў краіне ў спецыялізаванай краме даволі-такі малаверагодны. Аднак, вы павінны разумець, што па сваёй якасці вырабы, што вырабляюцца на тэрыторыі Турцыі, падзяляюцца на два выгляду. Першы - гэта высакародны метал у самым чыстым выглядзе, але з даданнем высакаякаснай лігатуры, які пацвярджаецца дакументацыяй міжнародных узораў і сертыфікатам гарантыйнага тэрміну.
Такія ўпрыгажэнні адрозніваюцца пробамі 24 карата (узровень 999), альбо ж 22 карата (узровень 917). Другі сплаў рыхтуецца з ювелірнага лому і з айчыннай сыравіны, і вось сюды ўжо ў вялікім аб'ёме звычайна дадаецца медзь і часам нават і нікель для таго, каб ствараўся эфект плаціны. На такіх вырабах ставіцца як правіла маркіроўка "14К". Вось такая спроба на турэцкім золаце па расійскіх стандартах ў каратах адпавядае ўзроўню 585. Улічыце, што ў ювелірных крамах, якія працуюць ужо гадамі, дзеля спакою кліентаў вам без якіх-небудзь праблем змогуць праверыць упадабанае выраб на сапраўднасць з дапамогай спецыяльнага ювелірнага дэтэктара.
Самыя, мабыць, даступныя расцэнкі на ўсе вырабы з высакародных металаў вы зможаце знайсці ў Стамбуле. Часам яны пачынаюцца ад 25 даляраў, але, аднак, могуць дасягаць цалкам і 500-600 даляраў за 1 грам, калі там будзе вельмі складаная ручная работа. Такія вось расцэнкі вы сустрэнеце ў брэндавых прадстаўніцтвах Favori і Roberto Вravo. Аднак, калі вы сустрэнеце занадта нізкую цану ў крамках, якія аддалены ад цэнтра, то вы павінны насцярожыцца, таму што ў гэтым выпадку нядобрасумленны прадавец можа ўсунуць вам тампака.
Тампака - гэта па сутнасці імітацыя залатых вырабаў, якая выконваецца са сплаву медзі і цынку, а затым апрацоўваецца ў асаблівых умовах. Вонкава яе вельмі складана адрозніць ад сапраўдных высакародных металаў, у асаблівасці, калі там будзе стаяць проба ў каратах. Таксама варта ўлічыць, што турысты такую пробу ўпершыню могуць убачыць толькі ў Турцыі і паняцця не маюць аб тым, як выглядае яе арыгінал.
Тут падпольныя майстры хвалі спакойна вырабляюць ўпрыгажэнні саматужным спосабам, пры гэтым выкарыстоўваюць адмысловую хітрасць - прыкладна 1/3 бранзалета або караляў выконваецца з якаснага залатога сплаву, вось на ім як раз можа і стаяць адпаведная спроба. А астатнюю частку яны замяняюць на больш танны метал, які нагадвае золата толькі толькі сваім колерам. Таксама ўлічыце, што каштоўнасці ў тых гарадах, якія наогул не звязаныя з турызмам вам абыдуцца па нашмат меншым цэнах, чым у курортных зонах.
Прычым гэта не залежыць ад таго якая менавіта проба турэцкага золата будзе цікавіць пакупніка. Справа ў тым, што ў турыстычных месцах першапачаткова прынята гандлявацца, і прадаўцы, ужо ведаючы пра гэта, завышаюць расцэнкі, каб не прадаваць сабе ў страту. Ну і, вядома ж, сітуацыя, якая склалася на міжнародным валютным рынку, натуральна не дазваляе нікому прадаваць залатыя вырабы танней чым за 35-40 даляраў за 1 грам каштоўнага металу ў 24 карата. Негалосным правілам паспяховай куплі-продажу з'яўляецца такое, што ў крамах, размешчаных у турыстычнай зоне, дапушчальна гандлявацца ад агучанай сумы ў межах 30%.
Таму, калі прадавец скідае трэць ад прапанаванай цэны, то вы можаце спакойна купляць гэты выраб, значыць тут нікога няма падману. А вось у крамах, якія знаходзяцца пры буйных фабрыках, куды наўмысна прывозяць тысячы турыстаў з гатэляў, сітуацыя цалкам іншая, бо там цана зараджаецца ў некалькі разоў вышэй, і вы адразу ж можаце гандлявацца і ўпэўнена прасіць знізіць кошт у два ці нават у тры разы . Справа ў тым, што ўсе гіды, якія суправаджаюць гэтых патэнцыйных пакупнікоў, і натуральна галоўны менеджэр залы атрымліваюць пэўны працэнт ад такіх продажаў, таму ім зусім нявыгадна, каб патэнцыйны пакупнік сышоў наогул без пакупкі. Так што, верагоднасць, што вам прададуць выраб па рэальным кошце вельмі нават вялікая.