На пытанне ці варта ехаць у Фларэнцыю, можна адказаць адназначна -Вядома ж так! Прычым сюды можна прыязджаць абсалютна ў любы час года, паколькі турыстычны сезон тут працягваецца ўвесь час. Незалежна ад надвор'я гістарычную і культурную спадчыну гэтага горада даступна пастаянна - мастацкія галерэі, назіральныя пляцоўкі і сам Стары горад адкрыты заўсёды для ўсіх жадаючых.
У сталіцы Тасканы не бывае занадта ўжо холадна, ну а калі раптам пойдзе дождж, то заўсёды можна пры жаданні скарэктаваць вашу праграму і адправіцца на наведванне музея, выставы, кулінарнага майстар класа або на якую-небудзь аглядную аўтобусны экскурсію. Можна проста прайсціся па шматлікіх крамах, паколькі бывалыя турысты сцвярджае, што мясцовы шопінг тут проста цудоўны.
Пачніце з даследаванні Старога горада - цэнтр Фларэнцыі па сваёй тэрыторыі даволі-такі невялікі, аднак гэта зусім не азначае, што на яго агляд вам дастаткова будзе парачкі гадзін. Яго вулачкі так і вабяць да сябе, каб прайсціся па іх не спяшаючыся і ўвесь час спыняцца каля якіх-небудзь статуй, дамоў ці арак, або жа проста засмотреться на які-небудзь балкончык у колерах і не толькі.
Раптам вы выпадкова заўважыце якую-небудзь старадаўнюю гравюру, якая ўпрыгожвае сцяну, а можа быць затрымаецеся ў кавярні ці проста на лавачцы, седзячы на плошчы, каб з задавальненнем паслухаць вулічных музыкаў ці ж проста паглядзець, як праходзіць штодзённае жыццё горада, як паводзяць сябе тыповыя яго абывацелі.
Трэба абавязкова не проста падняцца на купал Дуомо і палюбавацца горадам з вышыні птушынага палёту, але і паглядзець на яго знутры. Праўда, каб апынуцца на вяршыні гэтай самай званіцы, трэба спачатку пераадолець 414 прыступак, а потым абыйсці купал вакол і затым падняцца па вузенькай вітай лесвіцы яшчэ на 463 прыступкі. Але затое вам ва ўзнагароду будзе ўзрушаюча прыгожы выгляд з самага сэрца горада літаральна на ўсё вакол.
Шматлікія турысты не могуць утрымацца тут ад спакусы зрабіць цудоўныя сэлф. Погляд распасціраецца тут не проста на некалькі кіламетраў, але і наогул губляецца недзе далёка-далёка ў гарах. А ўнізе ўсе такія маленечкія і турысты, і гараджане, якія спяшаюцца кудысьці па сваіх справах. Улічыце, што знізу сфатаграфаваць сабор Дуомо практычна немагчыма, паколькі ён нібы знаходзіцца ў заложніках у маленькай плошчы і акружаны па перыметры будынкамі. Так што знайсці хоць які-небудзь ракурс, каб туды ўлез сабор, ды яшчэ і з званіцай - вельмі і вельмі складана.
У Фларэнцыі трэба наведаць абавязкова дзве найбольш папулярныя галерэі, куды імкнецца патрапіць практычна кожны турыст, які прыязджае ў гэты горад у першы, у другой ці ў дзесяты раз. Праўда, чэргі звычайна туды бываюць велізарныя, але паверце, што яно таго варта. Першая галерэя - гэта Акадэмія вытанчаных Мастацтваў Гэта адзін з самых вядомых і знакамітых музеяў па ўсёй Італіі, не кажучы ўжо пра саму Фларэнцыі.
Тут захоўваецца неверагодна велізарная колькасць значных твораў і цудоўныя калекцыі жывапісу. Ну і вядома ж тут знаходзіцца пяціметровая мармуровая статуя «арыгінал» Давіда працы Мікеланджэла. Другая - гэта галерэя Уфіцы, самы, бадай, значны і самы буйны музей Еўрапейскага выяўленчага мастацтва. Сюды імкнуцца ўсе турысты, каб паглядзець на свае вочы працы Рафаэля, Леанарда да Вінчы, Батычэлі і многіх іншых вядомых мэтраў. Ды і сам будынак галерэі вельмі цікава з пункту гледжання архітэктуры. А яшчэ на даху гэтага будынка знаходзяцца вельмі класная кавярынька прама пад адкрытым небам і з шыкоўным выглядам на Ратушу.
У Фларэнцыю варта прыехаць хоць бы для таго, каб прайсціся па самаму знакамітаму старадаўнім мосце Понт-Веккьо, які быў пракладзены ў самым вузкім месцы ракі Арно. Гэта, бадай, адна з самых незвычайных славутасцяў Фларэнцыі, бо падобнае можна ўбачыць далёка не ва ўсіх нават самых старажытных гарадах. Гэты вельмі зграбны па сваёй канструкцыі мост быў пабудаваны яшчэ ў чатырнаццатым стагоддзі, але нягледзячы на свой даволі-такі шаноўны ўзрост ён не толькі захаваў свой першапачатковы аблічча, але і функцыянуе па гэты дзень і выконвае ўсе свае функцыі. Адзінае, што змянілася - у хатках на Понтэ-Веккьо цяпер не знаходзяцца мясныя і іншыя купецкія крамы разам з іх насельнікамі, а тут пераважна размясціліся ювелірныя і сувенірныя крамкі, а мясцовыя насельнікі пераехалі ў больш камфортныя і бяспечныя жылля.
Адным з самых цікавых забаў у Фларэнцыі можна лічыць агляд горада на ровары або, што яшчэ больш сучасна на сегвее. Аўтамабілі зусім не прызначаныя для цэнтра Фларэнцыі, таму што вуліцы тут настолькі вузкія, што на іх проста не разгарнуцца. Так што лепш за ўсё, каб атрымаць асалоду ад горадам, рабіць гэта ці пешшу, ці ж на сегвее, у крайнім выпадку на ровары.
Адной з прычын прыехаць у Фларэнцыю - сталіцу Тасканы з'яўляецца жаданне ўбачыць саму гэтую правінцыю. Для гэтага трэба абавязкова вылучыць дзянёк, а лепш за ўсё два, каб праехацца па наваколлях Тасканы. Варта толькі выехаць за межы гэтага горада, як вы не зможаце адарвацца ад дзіўных пейзажаў, якія будуць адкрывацца з усіх бакоў. Яркія зялёныя даліны прывядуць вас у найпоўны захапленне, зрэшты, гэтак жа сама, як і старадаўнія мястэчкі Тасканы. Варта наведаць Сіене, старажытны Сан-Джиминьяно, а таксама абавязкова з'ездзіць у Пізу і паглядзець на тую самую падальную вежу, якая ўсё ніяк не ўпадзе.
Вось што трэба абавязкова зрабіць у Фларэнцыі, так гэта паесці італьянскай пасты, пельмені, піцы, пенне і феттуччини - усё гэта вы знойдзеце практычна ў любым рэстаранчыку або нават у кафешке ў Фларэнцыі. Пасля таго, як вы ўсяго гэтага паспрабуеце, вы так і не зможаце зразумець, якім чынам самі італьянцы, упісваючы за абедзве шчакі белы хлеб з аліўкавым алеем у чаканні асноўнага стравы, пры гэтым застаюцца такімі стройняшка. А што яшчэ вам спадабаецца, дык гэта тое, што афіцыянты, калі падаюць стравы ці проста стаяць за барнай стойкай, увесь час спяваюць - весела і ад душы. Нельга забываць таксама пра цудоўнае італьянскае марозіва! Без яго наогул ваша наведванне Фларэнцыі будзе няпоўным.
Абавязкова трэба палюбавацца выглядам на горад з назіральнай пляцоўкі на плошчы Мікеланджэла. Яна знаходзіцца на ўзвышшы і адносна блізка да цэнтра, але на супрацьлеглым беразе ракі ад сабора Дуомо, і таму, у адрозненне ад таго выгляду, які адкрываецца на горад з пляцоўкі сабора Дуомо, з гэтай плошчы зусім іншая панорама, прычым шыкоўны, не толькі на сам горад, але і на набярэжную з мостам Понтэ-Веккьо.
Чым яшчэ выдатная Фларэнцыя, так гэта тым, што тут у прынцыпе таксама, як і ў Мілане, поўным-поўна брэндавых магазінаў. Так што калі ў вас нават першапачаткова і зусім не было ў планах абнаўляць свой гардэроб, то, калі вы прыедзеце гэты горад, хутчэй за ўсё такое жаданне ў вас з'явіцца, таму што Фларэнцыя ўзрушаюча падыходзіць для пышнага шопінгу. Тут прадаецца ўсё, што вашай душы заўгодна, ад самых апошніх модных навінак і да нядрэнных рэчаў з мінулагодніх калекцый, прычым па суперская нізкіх коштах.
А як цудоўна выглядае Фларэнцыя вечарам! Трэба абавязкова прагуляцца па набярэжнай і паглядзець на Стары горад у зусім іншым выглядзе -подсвеченный вячэрнімі агнямі. З пачаткам заходу Фларэнцыя фактычна адкрываецца зусім з іншага боку, хоць яна ніколькі не апускаецца ў змрок, проста знікае дзённая мітусьня, вулічная балбатня і шум-гам. Усе турысты, якія хадзілі па вуліцах Фларэнцыі днём, вечарам сядзяць у рэстаранах або кавярыньках, расквечаны агнямі.
А з іх раздаецца вельмі прыемная музыка. Многія вуліцы цалкам неафіцыйна аўтаматычна ператвараюцца ў пешаходныя. У любое надвор'е, нават у дождж на вуліцах і плошчах вандроўныя музыкі задавальняе разнастайнымі прадстаўлення. Усе фантаны, усе каруселі і вядома ж усе масты зіхацяць вячэрняй падсветкай. Так што наколькі пышна блукаць па горадзе ўвечары, вам трэба пераканацца ў гэтым самім.