Даўно марыла пабываць у такім вядомым на ўвесь свет бальнеялагічным курорце, як Карлавы Вары. Мой цікавасць нямала падаграваў і той факт, што ў розны час тут папраўлялі здароўе многія вялікія людзі: кампазітары Людвіг Бетховен і Фрэдэрык Шапэн, бацька псіхааналізу Зыгмунд Фройд, наш незабыўны генеральны сакратар Леанід Ільіч Брэжнеў, Карл Маркс і многія іншыя. Нават Пётр I некалі даўно адзначыў сваёй прысутнасцю гэты ўтульны чэшскі гарадок, пасярод якога працякае невялікая рака:
Мне пашчасціла пабадзяцца па прыгожым рэспектабельным вулачках Карлавых Вар ў пачатку красавіка, надвор'е цяплом асабліва не цешыла, але недахопу ў адпачывальнікаў і папраўляюць здароўе курорт не адчуваў, так як атрымліваць працэдуры ў мясцовых санаторыях і павольна папіваць унікальную лячэбную вадзіцу можна круглы год.
Здзівіла вялікая колькасць рускамоўных курортнікаў, не думала, што іх будзе так шмат. Часам нават ўзнікала адчуванне, што я знаходжуся не ў Чэхіі, а дзе-небудзь у Пяцігорску. Калі ідзеш да каланады з мінеральнай вадой, па дарозе то тут то там сустракаюцца вулічныя музыкі, сярод іх ёсць і такія, якія выступаюць на рускай. Мы з мужам з задавальненнем слухалі аднаго мужчыну з добра пастаўленым голасам, выконваючага найбольш папулярныя рамансы Аляксандра Малініна. Я не з'яўляюся прыхільніцай таленту гэтага спевака і ў звычайным жыцці яго не слухаю, але ў антуражы старадаўняга прыгожага гарадка, кожнае будынак якога навявае думкі пра былыя часы, арыстакратыі і балях, рамансы аб паручніку ГАЛІЦЫН і карнеце Абаленскім гучалі вельмі арганічна.
Па зразумелых прычынах адпачываюць у Карлавых Варах у асноўным людзі ва ўзросце, ад пяцідзесяці гадоў і старэй. Натуральна, ёсць і выключэнні, усё ж такі цяпер актыўна прапагандуецца здаровы лад жыцця, таму паездкі "на воды" становяцца папулярнымі і сярод маладых людзей таксама.
Асноўны занятак у мястэчку - павольныя прагулкі па вулачках, сузіраньне вітрын шматлікіх буцікаў, наведванне каланад з гаючай вадой. Абавязковым пунктам ідзе наведванне бювета з крыніцай пад назвай "Гейзер", знайсці які не складзе працы ў каланадзе, якая так і называецца - гейзерная. Кажуць, гэта вельмі эфектнае відовішча - рэгулярна з нетраў зямлі вырываецца магутная бруя мінеральнай вады на вышыню каля 12 метраў! Але мы не змаглі захапіцца гэтым уяўленнем, так як у дні нашага знаходжання на курорце "Гейзер" быў зачынены на рамонт.
Затое мы ўдосталь знаходзіліся па горадзе і яго бліжэйшым наваколлі, надыхаўшыся свежым паветрам, разгледзелі самыя знакамітыя санаторыі Карлавых Вар - "Імперыял" і "Термаль", напіліся мінеральнай вады. На гэтым фота намаляваная адна з каланад горада, па якім вельмі прыемна шпацыраваць:
Дарэчы пра ваду, піць яе трэба строга па рэкамендацыі ўрача, якую ён дае пасля агляду, у адваротным выпадку можна атрымаць не карысць, а цалкам адчувальны шкоду. Лекар прызначае колькасць вады, называе нумар крыніцы, з якога яе трэба атрымліваць (гэта важна, так як мінеральная вада ў крыніцах адрозніваецца і па складзе, і па тэмпературы, і па ўздзеянні на арганізм), кажа, за колькі часу да ежы трэба гэтую ваду спажыць. У нашым выпадку кансультацыя праводзілася на рускай мове.
Вадзіцу ўсе (і мы з мужам у тым ліку) п'юць з арыгінальных кружечек з тонкімі носікамі, якія купляюць тут жа ў Карлавых Варах і потым забіраюць дадому ў якасці мілага сувеніра. Захоўваць гэтую ваду і набіраць з сабой пра запас бессэнсоўна, бо яна вельмі хутка губляе свае карысныя ўласцівасці.
Не абмінулі мы і музей "Бехеровки", прысвечаны гісторыі знакамітага чэшскага лікёру, настоянного на травах.
Адпачынак у гэтым рэспектабельным, камфортным курортным мястэчку, вядома ж, нам з мужам спадабаўся. Вярнуліся дадому пасвяжэлыя, памаладзелымі, а на памяць нам засталіся мілыя фота, самыя прыемныя ўспаміны і арыгінальныя кружечка для мінеральнай вады.