Да наведвання Ісландыі мы з мужам рыхтаваліся грунтоўна - месяца за чатыры набылі квіткі на рэйс Люфтганзы па маршруце Масква-Рэйк'явік з перасадкай ў Франкфурце-на-Майне, прыкладна тады ж забраніравалі пражыванне ў невялікі ўтульным госцевым доме "Андрэа" і знайшлі рускамоўнага гіда, які пагадзіўся за ўмераны плату правесці нам экскурсію па "Залатым кольцы Ісландыі".
У гэтай дзіўнай краіне мы прабылі ўсяго тры ночы і чатыры дні. Вядома, гэта вар'яцка мала, бо там столькі унікальных і ашаламляльна прыгожых прыродных славутасцяў, што іх нават за пару тыдняў агледзець немагчыма. Прычым, самыя цікавыя з іх знаходзяцца на прыстойным выдаленні ад сталіцы. Мы ж змаглі агледзець толькі малую частку з усяго гэтага хараства, але і гэтага аказалася дастаткова, каб заўважыць гэтую падарожжа на ўсё жыццё.
Першы дзень мы прысвяцілі знаёмству з Рэйк'явіка. Пабадзяліся па набярэжнай Паўночна-Атлантычнага акіяна, сфатаграфаваліся на фоне славутай скульптуры "Сонечны вандроўнік", вонкава якая нагадвае ці то шкілет кіта, ці то незвычайную лодку. Зрэшты, судзіце самі:
Вядома ж, не маглі не наведаць незвычайную царква, якую мы з мужам паміж сабой празвалі "касмічнай", так як нам яна нагадала ракету, гатовую ў любую хвіліну адправіцца пакараць касмічную прастору. На самай жа справе, як паведаміла нам наша гід, па задумцы архітэктара гэта зусім не ракета, а самая сапраўдная хваля. Унутры царквы дызайн апынуўся даволі простым, стрыманым, ня перагружаным дэталямі, якія выклікаюць прыхільнасць да развагаў пра вечнае і дзе кожны жадаючы можа спакойна падумаць аб тым, што для яго важна, пагутарыць са Усявышнім і паставіць свечку.
Самым яркім і запамінальным атрымаўся другі дзень знаходжання ў Ісландыі - дзень, калі мы адправіліся на экскурсію па "Залатым кольцы Ісландыі". Ўбачылі даліну гейзераў і паглядзелі, як гейзер Строккур выкідвае ўверх на вышыню 20-30 метраў велізарную струмень гарачай вады і пары. Гэта нерэальнае відовішча! І паўтараецца яно кожныя 5-8 хвілін.
З'ездзілі да найпрыгожым вадаспаду Гулдьфосс ( "Залатому вадаспаду").
Праўда, у поўнай меры атрымаць асалоду ад яго прыгажосцю і моцай некалькі перашкаджалі натоўпы турыстаў, занадта ўжо папулярная гэтая прыродная славутасць. І яшчэ, гэты вадаспад асабліва выйгрышна выглядае летам, калі на ім з'яўляецца яркая вясёлка. Мы ж былі зімой, але ўсё роўна гэта незабыўна.
Запомнілася таксама наведванне вялізнага тэрмальнага возера, на беразе якога знаходзіцца пякарня, у якой выпякаюць знакаміты ісландская вулканічны хлеб. Цеста змяшчаюць у рондаль і закопваюць у вулканічны пясок, дзе яно і прапякае за кошт спякота ад вулкана. Купілі такога хлеба дадому ў якасці сувеніра, карысць захоўваецца ён можа даволі доўга. Смачны, саладкаваты, усім спадабаўся.
У гэтым возеры, нягледзячы на тое, што тэмпература навакольнага паветра не перавышала 6 градусаў марозу, купаліся людзі! Вада ў ім цёплая за кошт тэрмальных крыніц, на беразе абсталяваны домікі для пераапранання. Але мы не рызыкнулі, хоць вельмі хацелася, ды і часу было мала.
Гэта далёка не ўсё, што мы ўбачылі падчас экскурсіі, былі яшчэ возера ў кратары патухлага вулкана, нацыянальны парк Ісландыі Тингветлир, дзе праходзілі здымкі некаторых эпізодаў "Гульні тронаў", кармленне маленькіх ісландскіх конікаў.
На трэці дзень вырашылі адправіцца ў адзін з тэрмальных басейнаў Рэйк'явіка. Невымоўныя адчуванні: сядзіш па самую шыю ў джакузі з тэмпературай вады 40 градусаў цяпла ці плаваеш у цёплай вадзіцы басейна ў асяроддзі ісландцаў, усё гэта на адкрытым паветры, вушы мерзнуць ад марозу, а табе цёпла і ўтульна.
Рэзюмуючы, хачу адзначыць, што Ісландыя - гэта падарожжа ў іншы свет, проста нешта няўяўнае, але цалкам даступнае. Я вельмі рэкамендую ўсім хоць бы раз у жыцці пабываць у гэтай фантастычнай краіне.