Іспанія вельмі ўдала размешчана, калі ў Расеі ўжо бліжэй да замаразкаў тут цёпла і ўтульна. Мы праездам правялі тут два дні. Ночы - камфортныя 23 градуса, днём - 25-27 градусаў. Дзіўнае месца з ціхім морам, прыгожымі гарамі, смачнай кухняй.
На пляжы чыста і нешматлюдна.
Мы спыняліся ў Марбельі праязджаючы з Малагі ў Гібралтар. Канчатковая мэта - Танжера, настальгія па Марока прымусіла адкарэктаваць падарожжа па Еўропе на карысць Афрыкі) Хай у Марбельі мы прабылі і нядоўга, але вынік - адназначную выснову: тут абсалютна дакладна варта рабіць прыпынак хаця б на дзень. Стары горад чароўны, гэта больш гарачы варыянт Праванса, з сакавітымі яркімі мазкамі, з вострымі смакавымі рыскамі, не менш каларытны, чым узбярэжжы Францыі, але пры гэтым больш душэўны, ці што?) Вулкі вузкія, кшталту "прованского" дома часам нагадваюць і Грэцыю , і Марока, і Італію, што ў прынцыпе не дзіўна, калі памятаць пра тое, якая колькасць народаў міграваць тут і колькі культурных напластаванняў ўвабрала ў сябе гэтая агламерацыя. Верхняя частка так званага "Старога горада Марбельі" завецца проста Баро Альточто перакладаецца як "высокі квартал". Гэтая частка Каско Антыгуа, даволі папулярнага ў турыстаў, але яна прыкметна цішэй. Пераважная большасць гасцей курорта застаюцца ў рэстаранах і буціках на цэнтральнай плошчы - Плаза-дэ-лос-Наранхос.
Маленькі горад у горадзе - Каско-Антыгуа, размешчаны на паўночны ўсход ад Плаза Пуэнте Малага - абавязковы да наведвання.
Цэнтральная плошча квартала - гэта плошча Плаза-дэ-лос-Наранхос. Тут свята гурмана - мора рэстаранаў і рэстаранчыкаў ва ўтульнай зеляніны апельсінавых дрэў, таксама, на мой погляд, "Мастхэв" паездкі ў Марбельі.
Вечарамі можна пасядзець у рэстаране з кананічнасці выглядам на моры, а можна буржуазным вынаходстваў аддаць перавагу больш немудрагелістую трапезу))
Мы куплялі вось такую рыбку і проста седзячы на пяску павольна запівалі яе віном.
Марбелья дорыць магчымасць атрымліваць задавальнення і вучыць нікуды не спяшацца, тут хочацца важна блукаць па вулачках, сузіраць хвалі, адточваць навыкі гульні ў гольф, нетаропка цаляючы клюшкай) Здаецца час тут запавольвае свой ход, пра яго проста забываеш)