На жаль гісторыя горада Мядзвежагорск не мае шмат радаснымі падзеямі, аднак, тым ня менш горад выстаяў і актыўна развіваецца, прычым у нядаўні час на яго тэрыторыі нават была адкрыта гарналыжная база. Ну а навакольнае горад прырода - лясы, выспы і вядома ж выдатнае Анежскае возера заўсёды адрозніваліся суровай паўночнай прыгажосцю.
Горад быў заснаваны ў канцы васемнаццатага стагоддзя заводчыкам Захарьевым, што заснавалі тут лесанарыхтоўчую фабрыку і піларамы. У густых гушчарах па акрузе блукала вельмі шмат мядзведзяў і аднойчы будаўнікі злавілі невялікага медзведзяня і аддалі яго дзецям гаспадара для забавы. Калі мядзведзь падрос, то аднойчы ён не разлічыўшы свае сілы раздушыў аднаго з рабочых і яго давялося прыстрэліць. Агульны ўлюбёнец быў пахаваны на ўзгорку, які пасля гэтага быў названы Мядзведжай гарой. Гэтая назва падаравала потым імя гораду і чыгуначнай станцыі, пабудаванай некалькі пазней.
Статус горада Мядзвежагорск набыў падчас Першай Сусветнай вайны, калі была пабудавана чыгунка «Санкт-Пецярбург-Раманаў-на Мурмане». Пры савецкай уладзе развіццё горада працягвалася узмоцненымі тэмпамі - праз яго праходзіў сумна вядомы Беломорканал. Зараз Мядзвежагорск з'яўляецца ціхім і ўтульным гарадком, размешчаным на беразе Анежскага возера. Тут несумненна ёсць куды схадзіць і на што паглядзець.
Самай першай славутасцю якая адразу ж кінецца вам у вочы пасля прыбыцця ў горад, будзе чыгуначная станцыя «Мядзведжая Гара». Хоць горад даўным-даўно ўжо перайменавалі, але ўсё ж сама станцыя захавала саве першае гістарычную назву. Нават будынак, шмат разоў рамантавалі і рэканструяванае таксама засталося ў сваім першапачатковым выглядзе. Самы першы цягнік на Мурманск прайшоў тут ў 1917 годзе і з тых часоў станцыя з'яўляецца абавязковым пунктам прыпынку усіх цягнікоў, якія курсуюць па Карэліі. Паміж шляхамі тут так і захаваліся пракладзеныя калісьці драўляныя насцілы, а сам будынак станцыі, мабыць, больш нагадвае вясковы дужы дом заможнага селяніна.
Прама на тэрыторыі станцыі знаходзіцца невялікі музей Гісторыі чыгуначнага транспарту, які размясціўся ў адным простым вагоне. Ён распавядае не толькі пра гісторыю самой Кастрычніцкай чыгункі, але таксама і пра горад разам з яго наваколлем.
У Мядзвежагорск ёсць яшчэ і Гарадскі музей, які размяшчаецца ў будынку былога кіравання Беломорканала НКВД СССР. Тут ёсць краязнаўчы аддзел з цікавымі знаходкамі ў працэсе раскопак, з адзеннем і прадметамі побыту мясцовых жыхароў, а таксама прадстаўлена гісторыя будаўніцтва Беломорканала і асобна прадстаўлена экспазіцыя пад назвай «Маленькі горад у Вялікі вайне», пра тое, як Мядзвежагорск быў акупаваны фінскімі войскамі і як жылося жыхарам горада падчас вайны.
Пасля таго, як фіны захапілі горад, яны паўсюль сталі будаваць умацаванні і апорныя пункты, выкарыстоўваючы палонных савецкіх салдат. Усе вышыні ў горадзе практычна былі занятыя нейкім наглядальным або апорным пунктам. Так на сённяшні дзень і захаваліся гэтыя катакомбы, якія апяразваюць ўвесь горад. Зараз іх вывучаюць краязнаўчыя атрады, турысты-энтузіясты і цікаўныя хлапчукі.
Калі хочаце атрымаць эстэтычнае асалоды ад сузірання выдатнай карэльскай прыроды, то смела адпраўляйцеся на шпацыр ў нацыянальны парк «Водлозерский». Самае цікавае, што частка гэтага парку ўваходзіць у тэрыторыю Архангельскай вобласці, а частка належыць Карэліі. Тут ёсць спецыяльна пракладзеныя сцежкі - пешаходныя, лыжныя, водныя і камбінаваныя. Можна пакатацца на маторнай лодцы і паглядзець у акрузе помнікі драўлянага дойлідства, таксама стаянкі і пахавання старажытных людзей.
Сумна вядомае мястэчка Сандармох знаходзіцца на дарозе з Мядзвежагорск ў Повенец. Гэта мемарыяльныя могілкі, дзе хавалі памерлых і расстраляных вязьняў, якія працавалі на будаўніцтве Беломорканала і перасяленцаў з Салаўкоў. Усяго тут пахавана каля дзесяці тысяч чалавек. Каля могілак стаіць каплічка, куды можна зайсці і паставіць свечку за спачын, а таксама азнаёміцца з растрэльнымі спісамі.