Горад Выбарг быў заснаваны шведамі яшчэ ў трынаццатым стагоддзі, але ў наступныя часы стала вандравалі ад аднаго ўладальніка да іншага з-за свайго выгаднага размяшчэння на беразе Фінскага заліва. Да таго як у 1940 года ён увайшоў у склад Савецкага Саюза, ён належаў фінам.
Такая складаны лёс з пастаяннай зменай гаспадароў натуральна адклала адбітак на архітэктуру горада, надаўшы яму еўрапейскія рысы. Тут вядома ж засталося шмат самых старажытных помнікаў шведскага паходжання. Яго варта несумненна наведаць як кавалачак маленькай рускай Еўропы, у якім сумяшчаюцца рысы старажытнай заходнееўрапейскай культуры і нашмат больш позняя функцыянальная архітэктура савецкага перыяду.
Самым вядома ж яркім прадстаўніком у горадзе шведскай культуры лічыцца Выбаргскім крэпасць, пабудаваная ў сярэдзіне трынаццатага стагоддзя. Трэба заўважыць, што ў паўночна-заходняй частцы нашай краіны практычна не засталося помнікаў такой старажытнасці і такой прыгожай захаванасці. Замак знаходзіцца на маленькай выспе прама ў Фінскім заліве.
Калі паглядзець зблізку на замкавую сцяну больш уважліва, то можна заўважыць, што яна нагадвае як бы коўдру - паўсюль бачныя каменныя «латкі». Такім чынам абаронцы крэпасці ў свой час латалі прабоіны ў сцяне ад гарматных ядраў. Пры гэтым замак захаваўся проста ў цудоўным стане, асабліва калі ўлічваць што бруку, якая пакрывае двор замка ўжо па меншай меры споўнілася пяцьсот гадоў.
У цэнтры замка размяшчаецца высокая вежа Олафа - хрысціцеля Скандынавіі. Нават па сённяшніх мерках вежа лічыцца вельмі высокай, ну а ў сярэднія вякі яна і зусім з'яўлялася самым высокім данжон сярод усіх наяўных на той час. Трэба абавязкова падняцца на назіральную пляцоўку на верх вежы, з якой адкрываецца ўзрушаюча маляўнічы выгляд. Ну а горад Выбарг з вышыні вельмі моцна нагадвае маленькія мястэчкі Нарвегіі або Нідэрландаў.
У Выбарзе трэба абавязкова таксама наведаць пейзажны парк Монрепо, які быў пабудаваны на берагах Выбаргскага заліва. Ён знаходзіцца ў прыроднай зоне, якая беражліва захавала каменныя грады прынесеныя сюды яшчэ ў ледніковы перыяд. У парку вельмі гарманічна спалучаюцца прыродныя пейзажы з архітэктурнымі ансамблямі.
Для таго, каб наведаць гэты парк лепш за ўсё абраць ясны пагодлівы дзянёк і апрануцца адпаведна, таму што тэрыторыя парку перыядычна з'яўляецца цяжка мінанай з-за мноства каменных уздымаў са спускамі, пакрытымі мохамі. Усё гэта вельмі ўскладняе рух. Але ў цэлым гэта і з'яўляецца хараством парку Монрепо, паколькі яго дзікая і суровая непрыступнасць проста ўражвае.
Сабор святых Пятра і Паўла ў Выбарзе мае вельмі аскетычны выгляд. Ён быў пабудаваны ў канцы васемнаццатага стагоддзя спецыяльна для нямецкіх лютэран, якія пераехалі ў горад на пастаяннае месца жыхарства ў шаснаццатым стагоддзі. Знешні выгляд сабора зусім не адметны, ды і якія ўпрыгожвалі яго ўнутры унікальныя разьбяныя хоры і алтар таксама даўно ўжо страчаны. Тут несумненна спадабаецца тым турыстам, якія любяць месцы з доўгай і складанай гісторыяй, ну і яшчэ зразумела прыхільнікам арганнай музыкі.
Таксама вялікую цікавасць у падарожнікаў звычайна выклікае парк на батарэйнага гора. Яшчэ ў пачатку дзевятнаццатага стагоддзя яна была сур'ёзна і вельмі грунтоўна ўмацавана магутнымі фартыфікацыйнымі будынкамі. Рэшткі гэтых збудаванняў, выкладзеныя з чырвонай цэглы - сцены, вежы, равы, студні, казармы і шахты на сённяшні дзень з'яўляюцца своеасаблівым упрыгожваннем парку імя М.І. Калініна. Прычым паркавая зона выглядае цалкам натуральна і толькі зрэдку толькі нагадвае аб сваім праўдзівым забаўляльным прызначэнні, да прыкладу атракцыёнамі для дзяцей.
На Прыгонны вуліцы ў Выбарзе знаходзіцца вельмі старадаўняя Гадзінная вежа. Праўда менавіта Гадзінны яна стала толькі ў семнаццатым стагоддзі, а першапачаткова будавалася як званіца. Дарэчы, яна трохі ўсяго толькі малодшай Выбаргскага замка, паколькі была закладзена ў чатырнаццатым стагоддзі.
Спачатку яна з'яўлялася часткай Выбаргскага кафедральнага сабора, пазней разбуранага, а затым (ужо ў васемнаццатым стагоддзі) - званіцай Спаса-Праабражэнскага сабора. У нашы дні вежа, якая доўгі час тэлефанавала двум старым храмам, зараз паказвае дакладны час жыхарам і гасцям горада. Цяпер яна як бы завяршае вуліцу Воднай заставы.
Яшчэ адной цікавай славутасцю Выбарга з'яўляецца касцёл Гіяцынт або Рыцарскі домік. Быў пабудаваны ў пачатку семнаццатага стагоддзя і першапачаткова служыў у якасці школы для паслушнікаў. Пазней у яго сценах праводзіліся дваранскія сходы. Менавіта тады будынак і стала называцца Рыцарскім хаткай.
Ну а ўжо ў васемнаццатым стагоддзі было аддадзена для размяшчэння ў ім прыходу рымска-каталіцкай царквы святога Гіяцынт. Будынак як і ўсе старадаўнія пабудовы па-свойму чароўна, да таго ж рэстаўрацыя, праведзеная ў ім у канцы дваццатага стагоддзя дазволіла вярнуць яму рысы ранейшага Рыцарскага хаткі. І гэта пры тым што яго назва адносіцца да каталіцкай царквы, так што з прызначэннем гэтага будынка лёгка заблытацца.