Сядзіба «Влахернское-Кузьминки», якая належала калісьці сямейства князёў Галіцыных, зараз знаходзіцца ў гарадской мяжы Масквы. Аднак, гэта месца далёка не заўсёды лічылася адным з найпапулярнейшых Маскоўскіх паркаў. Усё пачалося з таго, што Пётр I завітаў свайму ўлюбёнцу Рыгору Строгановых за верную службу тутэйшыя землі. Але ўласна будаўніцтва садова-паркавага ансамбля пачалося ўжо пры сынах Рыгора Дзмітрыевіча.
Дабрацца да сядзібы «Влахернское-Кузьминки» можна без якіх-небудзь праблем - спачатку трэба даехаць да станцый метро «Волжская» або «Кузьминки» і там вы ўбачыце вароты з яркай шыльдай назвы сядзібы. Вам трэба будзе прайсціся па асфальтаванай дарожцы прыкладна хвілін дзесяць-пятнаццаць і тады перад вамі адкрыецца комплекс сядзібных пабудоў.
Перш за ўсё вы заўважыце велічны будынак коннага двара, якое было пабудавана ў 1805 годзе. На сённяшні дзень яно з'яўляецца мабыць адным з самых вядомых будынкаў у Кузьминках. Конны двор па сутнасці складаецца з стайні, двух жылых флігеляў і некалькіх хлявоў у якіх знаходзіліся карэты. З дапамогай агульнай агароджы усе гэтыя будынкі аб'яднаны ў адзіную кампазіцыю, у цэнтры якой знаходзіцца Музычны павільён.
Характэрна, што гэты Музычны павільён упрыгожаны скульптурамі коней знакамітага скульптара Клод, у дакладнасці паўтаралыя тыя, што знаходзяцца на Аничковом мосце ўгорадзе Санкт-Пецярбургу. Яны былі выкананы па макетах самога скульптара і як і іх сабрацца з паўночнай сталіцы адлітыя на заводах Галіцына. У нашы дні ўсе гэтыя будынкі цалкам функцыянуюць - на прыступках павільёна ў выхадныя і святочныя дні праходзяць розныя канцэрты, ну а на тэрыторыі коннага двара адпаведна працуе конна-спартыўная школа.
Перад тым як адправіцца да моста праз плаціну, вярніцеся трохі назад і там у глыбіні дрэў вы заўважыце прытаіўся для скачка сярод дрэў птушнікаў. Птушыны двор знаходзіўся на тэрыторыі сядзібы яшчэ з 1765 года і быў пабудаваны спецыяльна для ўтрымання выключна дэкаратыўных птушак. Да сярэдзіны дваццатага стагоддзя гэты будынак знаходзілася ў жудасным стане, паколькі было аддадзена пад жылыя памяшканні і істотна перабудаваны. І толькі ў 2008 годзе да святкавання шестисотлетия князёў Галіцыных яно было цалкам адрэстаўравана ў адпаведнасці з першапачатковым праектам.
Далей вам трэба будзе перайсці па мосце праз плаціну і там вы здалёку яшчэ ўбачыце вельмі вытанчанае будынак - Млынавы флігель або «Дом на плаціне». Гэты будынак, як бы што раздзяляе Верхнія і Ніжнія Кузьмінскі сажалкі, было пабудавана ў саракавых гадах дзевятнаццатага стагоддзя на цокалі млына. Дарэчы, уся гэтая мясцовасць атрымала сваю назву ад старадаўняй млыны Кузьминки, якая знаходзілася на гэтым месцы. Ну а яе ў сваю чаргу назвалі па імені млынара Козьма, які пабудаваў яе.
Пасля таго як вы агледзіце млынавы флігель, вам трэба будзе прайсці ўглыб сядзібы і перад вамі адкрыецца прыбраны і пышны Парадны двор. З правага ад вас боку за ажурнай кратамі чыгунных варот пад аховай міфічных грыфонаў будзе знаходзіцца панскі дом, а таксама Заходні і Усходні флігелі. Непасрэдна ад брамы на сядзібе працягнуўся вытанчаны уязны мост, упрыгожаны ліхтарамі-кандэлябрамі. Ну а ўжо ледзь далей размяшчаецца Кухня або Егіпецкі павільён.
Уся гэтая пышная планіроўка была спраектаваная выдатным архітэктарам Еготовым ў 1804-1808 гадах. На жаль сапраўднае будынак панскага дома да нашых дзён не захавалася, паколькі было знішчана пажарам яшчэ ў 1916 годзе. На гэтым самым месцы было выбудавана зусім іншы будынак і па праекце іншага архітэктара.
Будынак Кухні таксама зараз знаходзіцца ў вельмі жаласным стане, хоць і з'яўляецца сапраўдным помнікам архітэктурнага мастацтва стылю ампір. Яго адрозненне ад падобных яму збудаванняў заключаецца ў тым, што строгія ў прынцыпе рамкі ампіру тут шчодра разбаўлены старажытнаегіпецкіх матывамі. Адсюль і пайшла яго другая назва - Егіпецкі павільён.
Рухаючыся далей вы дойдзе да найбольш знакавага будынка сядзібы - храма Влахернской іконы Божай Маці. Гэта не першае будынак на гэтым месцы, таму што перш тут знаходзілася драўляная царква, пабудаваная яшчэ пры Строгановых і асвечаная ў гонар фамільнай іконы. Менавіта ад яе і пайшла назва сядзібы - Влахернское.
Прама літаральна насупраць царквы знаходзіцца Мыльная або ванный домік. А непадалёк ад яго вы ўбачыце зусім новае збудаванне, адкрытае тут у 2008 годзе ў азнаменаванне свята 8 ліпеня - лаву Любові і Пэўнасці.
Потым вам трэба будзе вярнуцца да ставоў і агледзець гроты, якія прысутнічаюць практычна ў кожным ампірная парку. І шпацыруючы затым уздоўж берага Верхняга Кузьмінскага сажалкі, вы падыдзеце да знакамітай Львінае прыстані. Яе фатаграфіі можна ўбачыць практычна ва ўсіх працах, прысвечаных гэтай сядзібе.
Ну і затым вам застанецца пабываць каля паўразбуранага будынка Померанцевой аранжарэі, агледзець комплекс Слабодка і ў яе Служительском флігелі наведаць вельмі цікавы музей «Рускай сядзібнай культуры», які з'яўляецца адным з філіялам музея Гісторыі Масквы. Падчас прагулкі па парку вы зможаце заўважыць яшчэ Жывёльны двор, літаратурны музей Канстанціна Паўстоўскага і Музейна-адукацыйны цэнтр пчалярства з яго знакамітым помнікам пчалу Кузю.