Першы дзень нашага незабыўнага падарожжа пачынаўся ў прынцыпе стандартна - мы прыбылі на цягніку ў Піцер і на вакзале нас ужо сустракаў трансфер. Мы ўсе ў яго загрузіліся і нас павезлі па горадзе паказваць самыя асноўныя славутасці. Пры гэтым з намі быў гід які даволі усё падрабязна распавядаў. Было цікава вядома. Пасля экскурсіі нас прывезлі ў порт і мы адразу выправіліся на пашпартны кантроль.
Ну і пасля заканчэння ўсіх неабходных праверак нарэшце-то ўзышлі на борт нашага круізнага лайнера. Рассяліліся па каютах і паколькі багаж яшчэ трэба было прыстойна чакаць, то пайшлі на разведку даследаваць шведскі стол. І аказалася што там было поўным-поўна народу, так што нават складана было знайсці хоць нейкае вольнае месца.
Потым натуральна ўсе пайшлі глядзець адплыццё - у каго ў каютах былі вокны або балконы тыя прама адтуль глядзелі, а астатнія сабраліся на палубе. Калі ўжо канчаткова выйшлі ў мора, то адправіліся вывучаць сам лайнер, хто ў кафэ, хто ў бар, хто глядзець вячэрні прадстаўленне, хто на палубу, а хто проста спаць у каюту.
Другі дзень мы цалкам правялі ў моры. Надвор'е было вельмі добрай і можна было ўдосталь плёскацца ў басейне на палубе. Дзяцей так шмат сабралася ў жабніку, што там было проста не праціснуцца. Хтосьці гуляў у гольф, нехта ў валейбол, увогуле ўсё забаўляліся хто як хацеў.
На трэці дзень з раніцы наш лайнер прыбыў у сталіцу Даніі горад Капенгаген. Тыя хто загадзя купіў аглядныя экскурсіі, адправіліся на іх, астатнія па жаданні аглядалі самастойна. Але за дзве гадзіны да адплыцця ўсё ўжо жалезна былі на борце. Вечар прайшоў як звычайна - усё забаўляліся хто як хацеў. Паколькі мы былі ў нейтральных водах, то сталі працаваць крамы і казіно. У каютах напэўна ніхто не заставаўся - усё дзесьці чымсьці былі занятыя па сваіх інтарэсах.
Чацвёрты дзень пачаўся з таго, што мы прыбылі ў Гамбург. У прынцыпе праграма была такая ж як і ў Капенгагене. Хтосьці паехаў з арганізаванай экскурсіяй, хто-то самастойна. Але паколькі ў гэты раз час стаянкі было больш доўгім, то многія паспелі наведаць яшчэ і горад Кіль які размяшчаецца ў двух гадзінах язды ад Гамбурга. Каля трапа прама ў порце разгарнуўся невялікі кірмашык і ўсе хто вяртаўся пасля экскурсій тут жа задаволеныя сабе што-небудзь куплялі.
Пяты дзень таксама прайшоў у моры. З забавак зноў жа басейн і спартыўныя пляцоўкі, казіно і крамы. Спартыўнага інвентара на ўсіх не хапала, так што ўсім рэкамендую браць нешта з сабой каб маглі самі забаўляцца. Добра што з дзецьмі аніматары займаліся, так што бацькі маглі спакойна адпачываць.
На шосты дзень да ўсеагульнай нашай радасці наш лайнер нарэшце-то зайшоў у самы першы Гейрангер Фіёрд. Усё з кінакамерамі высыпалі на палубу, таму што красотища і праўда ўзрушаючая - высокія скалы (у кожнай амаль сваю назву), вадаспады, маленькія паселішчы. Лайнер натуральна не мог прышвартаваўся да маленькай прыстані, таму нас дастаўлялі туды на катэрах. Потым загрузілі на некалькі аўтобусаў і мы паехалі на экскурсію. Аўтобусы адразу ж пачалі ўздым у горы і нас заклікалі не глядзець таму што дарогі вузкія, серпантын з стромкімі паваротамі. Наш лайнер зверху быў падобны на пачак запалак. Вечарам стомленыя і задаволеныя вярнуліся на борт.
На сёмы дзень мы прыбылі ў другі па велічыні ва ўсім свеце фіёрд Флом. Тут экскурсіі падзяліліся на два віды - хто з наведваннем ледніка, а хто без яго. Далей быў ўздым на аўтобусе такі ж складаны як і ў папярэдні дзень. Потым мы пераселі на горны цягнік, які павёз нас па двадцатикилометровому крутым горным схіле. Цягнік спыніўся каб мы маглі палюбавацца каскадам вадаспадаў. Відовішча фантастычнае! Увечары задаволеныя і якія стаміліся прыбытку на лайнер. Нас чакаў ўвечары ўрачысты вячэру з капітанам і прадстаўленнем каманды і кухараў.
Восьмы дзень мы цалкам прысвяцілі агляду чароўнага нарвежскага гарадка Ставангера. Па нарвежскім мерках ён лічыцца практычна курортам, таму што там было вельмі цёпла і на здзіўленне шмат кветак. У горадзе ідэальная чысціня, адразу відаць што за ёй старанна сочаць. Шмат разнастайных скульптур розных відаў і ў самых нечаканых месцах.
На дзявяты дзень прама з раніцы мы прыбылі ў сталіцу Нарвегіі горад Осла. Тут шчыра кажучы не надта то шмат славутасцяў, так што нават незразумела, чаму яго агляд ўключылі ў круіз. Вырабіў праўда ўражанне парк Вигеланд з вялікай колькасцю скульптур. Ён мабыць лічыцца самым знакамітым у Нарвегіі.
На дзясяты дзень мы зайшлі ў Кіль і тыя пасажыры, якія ездзілі ў яго з Гамбурга пашкадавалі аб гэтым. У адзінаццаты дзень мы зноў былі ў Капенгагене, а дванаццаты дзень цалкам правялі ў моры. Трынаццаты дзень нас парадаваў заходам у Стакгольм, чатырнаццаты ў Талін, ну а на пятнаццаты мы задаволеныя і шчаслівыя вярнуліся назад у Піцер.