Адзін дзень у Кастраме

Anonim

Мая аднадзённая паездка ў Кастраму адбылася толькі па той прычыне, што туды з'ездзіла мая сяброўка і вельмі эмацыйна мне потым пра гэта расказвала. Горад ёй вельмі спадабаўся і ў асаблівым захапленні яна была ад Іпацьцеўскага манастыра. Яна мне так апісала якая знаходзіцца ў ім абраз Апошні Суд, што ў мяне проста мурашкі па скуры пайшлі.

Таму Кастрама яшчэ з таго разу асела ў маёй галовачка ў спісе месцаў, якія я хацела б наведаць. Вырашыла я адразу гэтую паездку сумясціць з наведваннем Яраслаўля, там застацца на начлег і яшчэ пагуляць, а ў Кастраму з'ездзіць на адзін дзень. Паехалі мы туды ўдваіх з маім маладым чалавекам. Як прыехалі то вырашылі перш за ўсё пачаць знаёмства з горадам з яго цэнтральнай плошчы Івана Сусаніна. Толькі мясцовыя яе чамусьці «патэльняй» завуць.

Адзін дзень у Кастраме 30327_1

Плошчу вядома ж вельмі прыгожая, вельмі зялёная і кветачак шмат усякіх розных. Перш за ўсё нам вядома ж у вочы кінулася старадаўняя Пажарная каланча, якая тут знаходзіцца яшчэ з дзевятнаццатага стагоддзя, ну і зразумела велізарная колькасць галубоў ну прама як у Венецыі ўсё роўна што.

Літаральна побач з гэтай плошчай знаходзяцца таксама старадаўнія Гандлёвыя рады. Іх дарэчы можна ўбачыць у шматлікіх расійскіх гарадах, я такія напрыклад у Калузе бачыла. Тут утульна размясціўся гарадскі рынак, потым ўсякія невялікія крамкі і побач латочкаў з рознымі сувенірамі мясцовай вытворчасці. У асноўным тут прадаецца льняная прадукцыя - усякія там ручнікі, абрусы, кашулі расшытыя, сурвэткі і гэтак далей.

Потым мы прайшліся прама да царквы Уваскрэсення на Дэбрэ. Яна проста казачна прыгожая! І глядзіцца як быццам бы са старой рускай казкі. Але галоўнай мэтай нашага маршруту быў вядома ж Іпацьеўскім манастыр. Дзеля яго ўласна мы і прыехалі ў гэты горад. Вядома, ён вельмі прыгожа і пераканаўча глядзіцца прама з супрацьлеглага берага рэчкі Кастрама.

Ну а на ўваходзе ў манастыр як звычайна - ларечки са ўсякай сувенірнай прадукцыяй і тут таксама ў асноўным вырабы з лёну. На ўваходзе я апранаю як і пакладзена выдадзеную мне доўгую спадніцу і мы адпраўляемся ў сэрцы Кастрамы - у белакаменную мясціна з найбагатай гісторыяй. Манастыр быў пабудаваны як раз на тым самым месцы, дзе рэчка Кастрама ўпадае ў Волгу. Яшчэ з даўніх часоў костромичи называюць гэта месца «Стрэлкай», ну а ўжо пасля таго як тут уласна пабудавалі манастыр, то ў яго з'явілася іншая назва - Ипацкий мыс.

Адзін дзень у Кастраме 30327_2

Галоўным храмам Іпацьцеўскага манастыра лічыцца Траецкі сабор са званіцай. У напісанні фрэсак ўнутры гэтага сабора прымаў удзел самы знакаміты з паволжскіх іканапісцаў - Гурый Нікіцін. Калі здзейсніць маршрут па займальнай «Залатым колцы», то яго працы можна ўбачыць у шматлікіх старадаўніх храмах і цэрквах.

Костромичи вядома ж ганарацца сваім такім знакамітым земляком, які асабіста пісаў абразы для молелен цара Аляксея Міхайлавіча з царыцай, а той яго працы пасылаў у якасці каштоўных падарункаў за мяжу. А вось размалёўка сцен Траецкага сабора ў Кастраме апынулася на жаль адной з апошніх работ майстра.

Далей пасля сабора мы наўпрост адпраўляемся ў Царскія харомы або палаты баяраў Раманавых. Там унутры размяшчаецца музей Раманаўскай дынастыі. Тут вельмі шмат прадстаўлена рэчаў і прадметаў, падораных манастыру прадстаўнікамі гэтай старадаўняй дынастыі і роду Гадуновых.

Адзін дзень у Кастраме 30327_3

Далей мы пайшлі ў свячны корпус манастыра. Менавіта там размешчаны тыя экспазіцыі, якія цікавілі мяне больш за ўсё - «Скарбы рускага прыкладнога мастацтва шаснаццатага-дзевятнаццатага стагоддзяў» і «Царкоўныя старажытнасці Кастрамской зямлі». І менавіта тут і знаходзіцца тая самая разьбяная абраз «Страшны суд», пра якую мне шмат казала мая сяброўка. Глядзець на яе можна канешне вельмі доўга, уражвае - не тое слова!

У іншым крыле гэтага ж корпуса выстаўлены іконы работы кастрамскіх майстроў, у тым ліку і самай вялікай гонару костромичей - Гурыя Нікіціна.

Ну а потым мы яшчэ пагулялі па набярэжнай, паглядзелі на альтанку Астроўскага (дакладная копія той што ў Яраслаўлі) і на прыстань, якую здымалі ў фільме «Жорсткі раманс». Прагуляліся па цэнтры, паглядзелі на старадаўнія будынкі і паехалі ў Яраслаўль, таму што на заўтра нам трэба было такой жа цікавы і насычаны дзень.

Чытаць далей