"Залатое кальцо Расіі" - гэта даволі папулярны і раскручаны турыстычны маршрут, пра які многія ведаюць вельмі добра, ну а тыя хто не дужа вядомы з гэтай тэмай прынамсі чулі пра гэта. Ва ўсякім разе яшчэ са школьнай праграмы ўсім знаёмыя такія асобы як Іван Жахлівы, Сяргей Раданежскі, Іван Сусанін і князі з дынастыі Раманавых. Дык вось, усе гэтыя гістарычныя асобы так ці інакш звязаны з гарадамі, якія ўваходзяць у склад «Залатога кальца». Хтосьці з іх тут нарадзіўся, кто-то пражываў, хтосьці памёр і пахаваны тут, хто-то заснаваў у гэтым горадзе храм, а хто-то гераічна змагаўся з ворагамі.
Падарожжа па Залатым кольцы ўключае ў сябе наведванне музеяў, запаведнікаў, дотык да гістарычных таямніц, паездкі па святых месцах, пакланенне знакамітым абразоў ці, прынамсі, да іх копіям. Многія помнікі, з якімі вандроўцы сустракаюцца па шляху, ахоўваюцца сусветнай арганізацыяй ЮНЕСКА. У Суздалі да прыкладу ў цэлым звыш двухсот такіх культурных аб'ектаў. Афіцыйна ў маршрут Залатога кальца уваходзяць восем старадаўніх рускіх гарадоў, існуе, праўда і больш пашыраны маршрут, але гэта ўжо асобная гісторыя.
Цікавы сам факт з'яўлення гэтага маршруту і паняцця "Залатога кольца Расіі» як такога. Калісьці ў далёкім 1967 годзе адзін не вельмі-то тады яшчэ вядомы мастацтвазнаўца Юрый Бычкоў атрымаў заданне ад газеты «Советская культура» напісаць серыю артыкулаў пра сваё падарожжа па старадаўніх гарадах Уладзімірскай вобласці. Па заканчэнні камандзіроўкі ён вырашыў заадно заехаць у Яраслаўль і такім чынам замкнуў сваё падарожжа ў кола. І тады выйшла цэлая серыя артыкулаў пра яго падарожжы пад агульным загалоўкам "Залатое кальцо".
Першым горадам, якія ўваходзяць у маршрут, з'яўляецца Сергіеў Пасад, які цалкам уваходзіць пад ахову ЮНЕСКА. Гэта дарэчы адзіны горад з усіх васьмі, які знаходзіцца ў Падмаскоўі. Ён з поўным правам лічыцца духоўным цэнтрам рускага праваслаўя. Менавіта ў гэтым месцы добра хлопцу Варфаламей пасля стаў усім вядомым Сяргеем Раданескім.
Наступным горадам з'яўляецца Пераслаўль-Залескі. Быў заснаваны ў дванаццатым стагоддзі князем Юрыем Даўгарукім. Менавіта тут нарадзіўся вялікі рускі палкаводзец Аляксандр Неўскі. А вялікі рэфарматар Русі цар Пётр I абраў менавіта якое знаходзіцца тут Пляшчэева возера для будаўніцтва сваёй самай першай суднаверфі.
Растоў Вялікі ў адрозненне ад іншага расійскага горада з падобнай назвай - Растова-на-Доне з поўным правам можа ганарыцца сваёй больш доўгай гісторыяй і тым, што ў яго маецца свой уласны Крэмль. Горад размяшчаецца на беразе возера Неро, прычым яго гістарычны цэнтр цалкам захаваў сваю першапачатковую планіроўку такім чынам, што засталіся некранутымі не толькі грамадскія будынкі, але нават і некаторыя жылыя дамы.
Згодна з даўнім паданняў старадаўні горад Яраслаўль быў заснаваны яшчэ Яраславам Мудрым у вельмі ўдалым месцы, дзе Которосль ўпадае ў вялікую рускую раку Волгу. Горад неверагодна багаты праваслаўнымі храмамі і манастырамі, але ў ім таксама прадстаўлены ўсе асноўныя стылі рускай архітэктуры шаснаццатага - дваццатага стагоддзяў.
Згодна з шматлікіх гістарычных крыніцаў заснавальнікам горада Кастрама таксама з'яўляецца князь Юрый Далгарукі. Гэта дарэчы самы першы горад у Расіі які атрымаў свой уласны герб - галеру Кацярыны II. Кастрама праславілася вельмі развітой як тэкстыльнай, так і ювелірнай прамысловасцю, а таксама лічыцца «сырнай сталіцай» цэнтральнай часткі Расіі.
Іванава лічыцца самым маладым горадам Залатога кальца, у ім не так ужо і шмат гістарычных і архітэктурных помнікаў. Яго ўключылі ў маршрут як расійскі цэнтр тэкстыльнай прамысловасці, якая ўзнікла тут на аснове даўніх традыцый апрацоўкі лёну. Лічыўся доўгі час горадам нявест з-за вялікай колькасці незамужніх ткачых.
Суздаль увогуле-то з'яўляецца адзіным на тэрыторыі Расіі горадам-музеем, таму турызм лічыцца асноўнай крыніцай яго даходу. Таксама ён уключаны ў пералік аб'ектаў сусветнай спадчыны, ахоўных ЮНЕСКА. Дарэчы, Суздаль з'яўляецца другім па папулярнасці турыстычным цэнтрам у нашай краіне пасля Санкт-Пецярбурга.
Ну і апошнім па спісе (але зразумела не па значэнні) з'яўляецца старадаўні Уладзімір. Заснавальнікам гэтага горада быў сам вялікі князь Уладзімір Манамах. На працягу некалькіх стагоддзяў запар Уладзімір з'яўляўся сталіцай Русі. У ім знаходзяцца ажно тры аб'екты, якія ахоўваюцца ЮНЕСКА, а таксама ў ім вельмі шмат белакаменных самых старажытных збудаванняў, якія ўласна і прынеслі яму ганаровы тытул сталіцы «Залатога кальца».