На самай справе горад Уладзімір - гэта самы сапраўдны музей пад адкрытым небам. Тры яго асноўных славутасці - Успенскі сабор, Дмітрыеўскі сабор і Залатыя вароты ўключаны ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. І што зручна - усё практычна самыя значныя славутасці Уладзіміра размяшчаюцца вельмі кампактна, так што іх цалкам рэальна паглядзець за адзін дзень.
Па традыцыі госці Уладзіміра пачынаюць яго агляд з Залатых варот, якія лічацца візітнай карткай горада. Да іх можна ад вакзала дайсці пешшу або пад'ехаць на тралейбусе. Вы ніяк іх не прапусціце, таму што гэта выдатнае збудаванне адразу ж кідаецца ў вочы. У прынцыпе аглядаць горад самастойна без экскурсіі зусім проста, таму што паўсюль маюцца паказальнікі з напрамкамі да асноўных славутасцях.
Залатыя вароты былі пабудаваныя ў дванаццатым стагоддзі падчас княжання Андрэя Багалюбскага. Яны прызначаліся не толькі для абароны, але і для ўрачыстага ўезду ў горад. Паводле паданняў першапачаткова яны былі пакрытыя ліставым золатам, адсюль уласна і пайшла іх назва. Трэба абавязкова зайсці ў браму, таму што там знаходзіцца вельмі цікавы музей, які распавядае пра гісторыю горада.
У тыя даўнія часы прама ад Залатых варотаў у абодва бакі пачынаўся абарончы вал, ад якога цяпер на жаль засталіся толькі фрагмэнты. Самым характэрным з іх з'яўляецца вядома ж Воданапорная вежа, якая таксама абавязковая да наведвання. Унутры вежы знаходзіцца вельмі каларытны, але неяк па-хатняму ўтульны музей, які цалкам прысвечаны побыце павятовага дарэвалюцыйнага Уладзіміра. Ну а калі вы не будзеце ленавацца і падымецеся уверх на назіральную пляцоўку, то вам гарантаваны самы лепшы від на горад і яго наваколлі.
Ад Залатых варот і практычна праз усю тэрыторыя старога горада Уладзіміра праходзіць Вялікая Маскоўская вуліца, якая лічыцца сапраўдным гонарам ўладзімірцаў. Тут ўсіх гасцей горада чакаюць ўтульныя кафэ з рэстаранамі, модныя крамы і антыкварныя крамы. На гэтай жа вуліцы вы зможаце ўбачыць старадаўнія гандлёвыя шэрагі разам з бабскімі варотамі, унутры якіх можна як і сотні гадоў таму купіць падарункі і сувеніры.
Крочачы далей па гэтай вуліцы вы як раз прыйдзеце на Саборную плошчу, якая з'яўляецца гістарычным цэнтрам Уладзіміра. Менавіта тут размяшчаюцца два помнікі, унесеных ЮНЕСКА ў пералік ахоўных аб'ектаў - Успенскі і Дмітрыеўскі саборы, таксама пабудаваныя ў дванаццатым стагоддзі. Яны лічацца галоўным гістарычным і архітэктурным здабыткам горада - гэта так званы белакаменны Манамаха горад.
На Успенскі сабор проста немагчыма наглядзецца - бо гэта наша нацыянальная святыня. Будаўніцтву храма ў той час было нададзена самая пільная ўвага і нават былі запрошаны самыя слаўныя майстры не толькі з Русі, але і з далёкіх замежных краін. І ў гэтым няма нічога дзіўнага, бо храм першапачаткова будаваўся для захоўвання такой найважнейшай святыні як абразы Уладзімірскай Божай маці, незлічоная колькасць разоў бараніла нашы землі ад ворага. Цяпер яна знаходзіцца на захоўванні ў Маскве, а ў Успенскім саборы засталіся фрэскі Андрэя Рублёва і пахавальні вялікіх рускіх князёў.
Паміж Успенскім і Дзмітрыеўскага саборамі ва Уладзіміры размяшчаецца яшчэ адна вельмі важная славутасць - комплекс музеяў «Палаты» (былы будынак прысутным месцы). Архітэктурным стылем будынка з'яўляецца руская класіцызм і аўтарам праекта з'яўляецца вядомы архітэктар Карл Бланк. На першым паверсе размяшчаецца дзіцячы музейны цэнтр, а на другім можна ўбачыць палотны найвялікшых рускіх мастакоў - Трапініна, Шышкіна, Сярова, Рокотова, Лявіцкага, Васняцова, Саўрасава, Канчалоўскага, Каровіна і многіх іншых. Тут жа прадстаўлены унікальныя старадаўнія абразы, жамчужынай сярод якіх з'яўляецца праца Андрэя Рублёва "Маці Божая Уладзімірская».
Дзмітрыеўскі сабор быў пабудаваны ўжо ў канцы дванаццатага стагоддзя падчас праўлення Усевалада Вялікае гняздо. Ён таксама з'яўляецца жамчужынай рускай архітэктуры. Па памерах храм не занадта вялікі, паколькі будаваўся як хатняя царква для вялікіх уладзімірскіх князёў. Адметнай яго асаблівасцю з'яўляецца унікальны Белакаменнай разьба, на якой намаляваныя казачныя жывёлы, дзіўныя расліны, розныя сімвалы і вобразы святых.
Літаральна побач з воданапорнай вежай знаходзяцца выдатныя Патрыярхавыя сады. Гэта месца як быццам бы створана самой прыродай для прагулак і для адпачынку. Іх гісторыя пачыналася яшчэ ў шаснаццатым стагоддзі, яны ўладкованыя такім чынам, што з высокага берага Клязьмы як быццам бы плаўна спускаюцца тэрасамі да самай ракі. Тры гектара, займаныя садамі, засаджаны пладовымі дрэвамі, хмызнякамі, кветнікамі і градкамі з лекавымі раслінамі.