Венецыя безумоўна сапраўды дзіўны, чароўны і ўнікальны горад. Яна вартая самай пільнай увагі і доўгага знаёмства, але што рабіць, калі ў вас на ўсё пра ўсё толькі адзін адзіны дзень? Не варта адчайвацца, таму што нават за гэтак малы час усё ж можна пазнаёміцца з самымі асноўнымі славутасцямі гэтай цудоўнай італьянскай жамчужыны.
Вы можаце спампаваць на свой айфон гатовы маршрут з аўдыягіда па Венецыі і смела адпраўляцца ў падарожжа. Перш за ўсё трэба ўлічваць, што Венецыя з'яўляецца горадам, размешчаным на вадзе і трэба абавязкова надаць ў сваім шчыльным графіку хоць бы кароткую шпацыр па Гранд-Каналу - самай галоўнай воднай артэрыі гэтага горада, якая падзяляе яго на дзве часткі.
Гранд-Канал працягнуўся ад самага чыгуначнага вакзалу і да знакамітай плошчы Сан Марка, а ўздоўж яго берагоў размяшчаецца звыш двухсот самых раскошных палацо, якія лепш за ўсё фатаграфаваць менавіта з вады. Здзейсніць такую шпацыр вы зможаце на зручным рачным трамвайчыку.
Калі вы на трамвайчыку дасягніце плошчы Сан-Марка, то гэта месца і стане уласна пачаткам вашага падарожжа па Венецыі. Фактычна менавіта гэты пляц і дала пачатак станаўленню горада. Менавіта сюды ў дзевятым стагоддзі ў невялікі сабор даставілі мошчы апостала Марка з Александрыі. І тут яны так і засталіся на вечнае захоўванне. Акрамя ўласна сабора Святога Марка на плошчы асаблівую цікавасць звычайна выклікае 99-метровая званіца, з вышыні якой адкрываецца ашаламляльны від на горад.
Тут жа на гэтай плошчы з прычыны яе выгоды быў пабудаваны самы першы ўрадавы дом - палац Дожаў. Палац быў закладзены яшчэ ў дзевятым стагоддзі, але тое дзівоснае будынак, што вы можаце ўбачыць зараз, было пабудавана толькі ў шаснаццатым стагоддзі. Паколькі вы прыехалі ў Венецыю на адзін дзень, то наўрад ці ёсць у вас хопіць часу на наведванне палаца, ды і білеты туды трэба браніраваць загадзя. Таму варта адкласці яго наведванне да наступнага прыезду.
Далей вам трэба будзе шпацыр па набярэжнай Ск'явоне, па якой вы прама трапіце да царквы Сан-Закарыа, у якой захоўваюцца мошчы бацькі Іаана Хрысціцеля - святога Захара. Трэба заўважыць, што казаць пра венецыянскіх цэрквах можна бясконца доўга, бо толькі на адным малюсенькім пятачку Венецыянскай лагуны іх пабудавана аж сто пяцьдзесят, прычым кожная з іх фактычна з'яўляецца самым сапраўдным шэдэўрам архітэктуры, усярэдзіне якога размяшчаюцца бясцэнныя палатна і фрэскі.
Калі вы будзеце шпацыраваць па вузкіх і незвычайна звілістых вулачках Венецыі, то не зможаце не заўважыць велізарная колькасць мастоў, якіх у агульнай складанасці налічваецца звыш чатырохсот. Нават праз Гранд-Канал перакінута цэлых чатыры маста. Дарэчы, самым першым мостам, які быў перакінуты праз канал, з'яўляецца мост Рыяльта. Цяпер ён таксама лічыцца адной з візітных картак Венецыі.
А прама за мостам практычна знаходзіцца рынак Рыяльта, самы шумны і самы вядомы ў Венецыі, які таксама лічыцца нефармальнай славутасцю горада. Не забывайце таксама пра шматлікія мастацкія галерэі горада, бо менавіта тут тварылі такія вядомыя італьянскія майстры як Тыцыяна, Беліні, Тынтарэта, Карпаччо і яшчэ шмат іншых майстроў, якія належалі да знакамітай Венецыянскай школе жывапісу. Мабыць, самая вялікая калекцыя іх работ сабрана ў Галерэі Акадэміі, у якой прадстаўлены работы пачынаючы з трынаццатага і па васемнаццаты стагоддзе.
Звярніце таксама ўвагу на нядрэнны музей выяўленчага мастацтва, размешчаны ў палацца Ка 'Реццонико. Акрамя венецыянскага мастацтва васемнаццатага стагоддзя там прадстаўлены з побыту заможных венецыянцаў - шыкоўная мэбля, скульптуры, прадметы інтэр'еру, адзенне і аксэсуары.
У сярэднявечнай Венецыі пры кляштарах і цэрквах знаходзіліся дабрачынныя арганізацыі, якія збіралі ахвяраванні на іх патрэбы. Яны называліся суколы і ўсяго ў горадзе іх было пабудавана восем. Зазірніце хоць бы ў адну з іх - Сан-Рока, якая знаходзіцца пры саборы Санта-Марыя-Глориоза дзей Фрары. У шаснаццатым стагоддзі яе сцены былі распісаны такім вядомым майстрам як Яколо Тынтарэта і па сваёй дзівоснай прыгажосці яе можна параўнаць хіба што з Сікстынскай капэлай у Ватыкане.