Гэтай восенню я пабывала ў сталіцы Азербайджана - Баку. Да гэтага, я была тут гадоў дзесяць таму, і была прыемна здзіўленая, наколькі ён змяніўся. Баку - дзіўны і развіваецца горад. Зараз гэта сучасны мегаполіс, пад стаць такім вядомымі гарадамі, як Сінгапур і Дубаі.
Яшчэ зусім нядаўна Баку быў неприметливым горадам са старымі вуліцамі і разбітымі дарогамі. Але ў горад пачалі ўкладаць прыбытак ад нафты і сённяшні Баку не пазнаць. Старыя савецкія дома абліцавалі з дапамогай пліт з пяшчаніку, разбітыя дарогі адрамантавалі і прывялі ў парадак. Пачалі ўладкоўваць паркі і скверы. Баку стаў зялёным, чыстым і сучасным горадам.
Са старажытных часоў Азербайджане шануюць агонь. Таму велізарнае збудаванне, пабудаванае з трох вышынных вежаў, сваім знешнім выглядам нагадвае языкі полымя. Гэтыя тры палымяныя вежы вельмі хутка сталі сімвалам Баку. Тры палымяныя вежы - гэта офісы найбуйнейшых кампаній, шыкоўных офісаў і самым дарагім гатэлем ў Баку.
Цікавым і знакамітым месцам у Баку па праве лічыцца канцэртная зала Кристалл- Хол, пабудаваны да правядзення Еўрабачання.
Таксама унікальным і сучасным месцам з'яўляецца культурны цэнтр Гейдара Аліева. На знешні выгляд будынак падобна на застылую хвалю ці ж на касмічны апарат.
Увечары ў Баку ўсе будынкі, скульптуры і нават газоны прыгожа падсвечаны. Вячэрні Баку яшчэ прыгажэй і большы чым дзённы.
Асабіста для мяне, Баку вырабіў дзіўнае ўражанне. З аднаго боку - дагледжаны, чысты, сучасны горад, а з другога - нейкай ужо вельмі «штучны». Ясна толькі адно, што яркага ўсходняга каларыту тут шукаць ужо не варта, за сапраўднай азербайджанскай атмасферай трэба адпраўляцца ў глыбіню краіны.
