Пасля цяжкага года мы вырашылі зладзіць сабе з мужам адпачынак з максімальным расслабленнем. Хацелася апынуцца на незаселенай выспе, дзе нас ніхто не будзе даймаць. У тур агенцтве нам парэкамендавалі малазійскі востраў Пангкор, на які прапаноўваўся тур па падпаленай пуцёўцы.
Правёўшы ў самалётах амаль двое сутак з трыма перасадкамі ў аэрапортах, мы канчаткова выматаліся і былі згодныя на любое месца з ложкам. Прыбыўшы на востраў мы адразу зразумелі, што гэта менавіта тое, што нам трэба ў гэты момант. На Пангкоре адразу стала адчувацца проста "аглушае" цішыня, якая прымушае прыслухоўвацца. Мы прыбылі, калі ўжо змяркалася. Той нязначны шум, які мы чулі ў дзённы час наступных дзён ужо канчаткова верш.
Месца чымсьці нагадвае нашу вёску, але з мясцовай экзотыкай. Абстаноўка ў гатэлі досыць простая, без сучасных "наваротаў", што толькі ўзмацняе расслабленне удалечыні ад тэхналогій. Для тых, хто схільны да аскетызму, адпачынак на востраве падасца сапраўдным Раем. Забаўкамі тыпу месяц і аква паркаў тут нават не пахне. Дні тут працякалі мерна і спакойна як на сеансах глыбокай рэлаксацыі. Аматарам вострых адчуванняў і экстрыму тут відавочна рабіць няма чаго.
Надвор'е цешыла сваёй стабільнасцю. За дзесяць дзён, праведзеных на востраве дзённая тэмпература паветра знізілася з звыклых адзнак + 31-34 ºС ўсяго адзін раз да +26 градусаў пасля які прайшоў дажджу. У цэлым жа, ніякіх моцных парываў ветру, штармоў і іншых негатыўных прыродных з'яў не назіралася. Вадзіца ў моры заўсёды была цёплай +30 ºС і спакойнай. Яе празрыстасць дазваляла разгледзець пальцы ног нават на глыбіні.
Так як востраў невялікі і не валодае вышыннымі гатэлямі з мноствам нумароў, то адпачывальнікаў тут заўсёды няшмат. Гэта з'яўляецца яшчэ адным плюсам гэтага малазійскі кутка, які валодае месцамі на пяшчаных пляжах ў любы час.
У вольны час ад сну, плавання і загарання, мы шпацыравалі па выспе. Як аказалася, на Пангкоре мы былі не адны. Акрамя адпачывальнікаў і малазійцы, паўнавартаснымі жыхарамі з'яўляліся малпы і птушкі-насарогі, якія сустракаліся практычна на кожным кроку.
Кармленне крылатых стала для нас любімым заняткам.
Вярнуўшыся дадому, мы ўспамінаем праведзеныя дні на востраве як вандроўка ў іншую рэальнасць, дзе час замарудзіла свой ход. Усім, каму патрэбна перазагрузка - прыязджайце на гэты незвычайны востраў.