Люблю Уральскія горы. Іглічныя лясы, непралазныя сцежкі, свежае паветра, напоўнены пахам духмяных траў, смалы і ігліцы. Велізарная разнастайнасць флоры і фауны і шыкоўны выгляд з вышыні, калі забрацца вышэй. Распавяду пра падарожжа ў нацыянальны парк Зюраткуль.
Мы прыехалі сюды з адным у канцы жніўня, надвор'е стаяла гарачая. Шлях пралягаў праз вёску Магніткі (Магніцкі), то яшчэ каларытнае месца.
На тэрыторыі парку знаходзяцца гасцініцы, домікі для пражывання, можа быць і санаторыі якія, але нас прыцягнула адно дзіўнае і зусім недарагое мястэчка, гэта была невялікі але вельмі прыгожы і выдатна ўпісваецца ў мясцовасць з бярвення гарадок. Гэта казка!
Маленькія домікі-хаткі з гіганцкіх бярвення глядзяцца класна!
Унутры іх толькі пара нараў і драўляны столік: ніякіх вам выгод цывілізацыі. У цэнтры гэтага мястэчка быў велізарны драўляны дом, мабыць для асаблівых гасцей або гаспадароў ... Але, на жаль у тую ноч, калі мы там адпачывалі, а дакладней пад раніцу ён згарэў, магчыма яго ўжо аднавілі. Згарэў ён незвычайным чынам: пад раніцу ішоў моцны лівень, грукае навальніца і маланка патрапіла ў гэты дом, так як ён быў самым высокім.
Гарадок, усталяваны на адной адзінай вулачцы стаяў на беразе горнага возера Зюраткуль.
Мы выкупаліся, акрамя таго, парыбачыць, але з рыбай нам не пашанцавала. За вуліцай распасціраліся бязмежныя лесу Зюраткуля.
На карце гэтай мясцовасці дадзены строгія ўказанні аб дзеяннях пры сустрэчы з мядзведзем, мабыць ёсць верагоднасць сустрэць у гэтым парку буйных жывёл, пра што тут таксама інфармуюць шматлікія плакаты, падрабязна апісваюць прадстаўнікоў фауны, якія жывуць у тутэйшых мясцінах. Мы, акрамя велізарных мурашнікаў з мурашкамі і іншых насякомых нікога не сустрэлі.
Для тых, хто любіць вышыню тут абсталявана достчатая дарожка, якая сыходзіць далёка ў гару. Трэба сказаць, што гэтая сцежка складае 8 км уверх і ўніз, і называецца сцежка здароўя. Мы яе шчасна пераадолелі, і адзначу, што палову шляху прыйшлося лезці па горах, па камянях (драўляная сцежка там абрываецца).
Але забраўшыся на гару, мы ўбачылі цудоўны від на Зюраткуль, а яшчэ там, наверсе нас чакаў прыемны перакус чарніцай і іншыя прыгожыя краявіды.
З'яжджаючы, мы наведалі яшчэ адно характэрнае месца: гэта рыбная крама .... дакладней рыбную гаспадарку. У канале нейкі ракі, якая працякае тут разводзяць чырвоную рыбу - стронга, усе жадаючыя могуць яе набыць, свежую і смачную.