У Ольгинке адпачывала ўпершыню з мужам і маленькай дачкой, а трапілі сюды па радах сяброўкі. Гасцявой дом, у якім пасяліліся, знаходзіўся ў сярэдзіне пасёлка, і да пляжу даводзілася шпацыраваць хвілін 20, але нам гэта нават падабалася. Затое не даводзілася падымацца ў гару, гатэлі былі і там, або пераходзіць праз буйную аўтамагістраль, якая вядзе ў Сочы. У сярэдзіне чэрвеня тут ужо было даволі цёпла, слупок тэрмометра ўжо дабраўся да +30, мора паспела прагрэцца да прыемнай для купання тэмпературы. Праўда, у канцы месяца 3 дні ішоў дожджык, і нават была навальніца, але спякоту гэта не збіла, толькі ў паветры з'явіліся выпарэння. У першы ж дзень прыбыцця ў Ольгинку наша сям'я адправілася аглядаць наваколлі, у першую чаргу пляж. Да яго вяла шырокая, прыгожая Набярэжная з масай кафэ і крамачак.
Дачка там покаталась на электрамабільчыках, паскакала на батуце, павесяліцца з іншымі дзеткамі ў клетцы з горкай і невялікімі мячыкамі. Сам пляж тут не вельмі вялікі, а ў самым прасторным месцы яго шырыня дасягае метраў 30. Пакрыты ён галькай сярэдніх памераў, па якой хадзіць не балюча, але мы ўсё роўна апраналі сланцы, а каб пазагараць, бралі напракат шэзлонг. Даросламу чалавеку купацца ў моры тут добра, даволі хутка становіцца глыбока, але за малымі трэба прыглядаць, каб у берага плёскаліся. Ёсць ўздоўж пляжу платныя душавыя кабінкі. Атракцыёны тут прадстаўлены традыцыйныя: бананы, катэры, парашуты.
У Ольгинке шмат забавак, нават ёсць добры канцэртная зала, начныя клубы, боўлінг, гульнявы цэнтр "Фандо-Фандоза". Туды мы не хадзілі, але паспелі наведаць аквапарк "Лета" з рознымі горкамі.
Вельмі падабалася маёй сям'і шпацыраваць па тэрыторыі санаторыя "Арбіта", там ёсць парк, дзе мы з татам атрымлівалі асалоду ад прахалодай, а дачка гарэзавала на дзіцячых пляцоўках. Трэба адзначыць, што ў самім пасёлку зеляніны мала. Яшчэ тут маецца свой маленькі аквапарк і акіянарыум. У гэтым санаторыі ездзіць паравозік на пляж. Мы не з'яўляліся пастаяльцамі "Арбіты", таму каталіся на ім за 100 рублёў, гэта, наогул, чыста сімвалічная плата.
У Ольгинке нам сумна не было, але хацелася трохі пашырыць кругагляд і выбрацца на экскурсію, іх тут прапануецца мноства ад блізкай паездкі да пячоры Лага-Накі да далёкай Абхазіі. Але мы адправіліся падарожнічаць па вадаспадаў і атрымалі праўдзівую асалоду. Харчавацца ў Ольгинке можна ў розных кафэ і нават гасцявых дамах, кошты на ежу прыкладна аднолькавыя. Маёй сям'і падабалася есці ў кафэ на Набярэжнай, калі перад вачыма паўстае прыгожы марскі пейзаж. У сярэднім, на паўнавартасны абед у нас сыходзіла каля 800 рублёў на сям'ю з маці, дочкі і кахаючага паесці таты. З Ольгинки прывезлі шмат усялякіх магніцікаў і іншых сувеніраў, якіх вельмі шмат у палатках на Набярэжнай. Тут жа давялося купіць дажджавікі, калі разгулялася непагадзь, каб у дажджлівыя дні не праседжваць у нумары, а шпацыраваць па пасёлку. Ехалі ў Ольгинку адпачываць з пазітывам, таму ўсе спадабалася. Мару, калі дачка трохі пасталее, яшчэ ў гэты пасёлак з'ездзіць, каб з тых экскурсій ў ваколіцах пабольш паездзіць і паспрабаваць больш экстрэмальныя забавы на пляжы. Нам у Ольгинке сумаваць не прыйшлося, нават у дожджык, і ўсім раю наведаць гэты курорт.