Аюттайі прывабная наяўнасцю вялікай колькасці храмаў, якія захаваліся з часу, калі яна была сталіцай аднайменнага дзяржавы. У гэтым горадзе самым уражлівым з іх для мяне стаў храм Wat Chaiwatthanaram. Памеры ступ вельмі ўражлівыя, у іх ваколіцах расце невысокі трава, шмат прастору і выдатны від на горад і раку, калі взберётесь па лесвіцы на ступу (хоць шыльда на англійскай абвяшчае, што рабіць гэтага нельга)))
Аюттайі - горад немаленькі, храмы раскіданыя адзін ад аднаго ў аддаленні, таму раю скарыстацца тук-тлушчам (мясцовае таксі). Можна дамовіцца з кіроўцам на цэлы дзень. Я ж вырашыў абысці храмы пешшу і пад канец дня моцна стаміўся.
Ёсць у Аюттайі каралеўская слановая ферма, дзе аматары гэтых жывёл могуць паглядзець на іх. Але, у адрозненне ад экскурсійных тураў накшталт "Рака Квай", тут пагутарыць з жывёламі наўрад ці атрымаецца. Усюды таблічкі, якія забараняюць падыходзіць блізка.
Королеский палац і храм Wat Phra Si Sanphet, па маіх уражаннях - самае турыстычнае месца. Тут працуюць гандляры - прыліпалы з усялякімі цацанкамі і сувенірамі, народа вельмі шмат. Тут мяне якія - то школьніцы папрасілі прыняць удзел у апытанні на тэму "што Вам больш за ўсё спадабалася ў Тайландзе?".
Начёт жылля магу сказаць, што пры жаданні можна знайсці за невялікую цану. Я жыў у гестхаузе побач з аўтастанцыяй ў двухмесным нумары за 700 бат. Побач з Гест быў вялікі рынак Chao Phrom, дзе быў велізарны выбар морапрадуктаў і сталовая, дзе можна было танна паесці.
Ад Аюттайі да Бангкока прыкладна 80 кіламетраў. Дабрацца ў Аюттайі можна на аўтобусе ад Паўночнага аўтавакзала альбо на маршрутцы, якая ходзіць ад Манумента Перамогі, або па чыгунцы.
Xрам Wat Chaiwatthanaram
Аюттайский тук-тук))
