Слаўны горад Адэса быў адным з упадабаных месцаў адпачынку многіх нашых мам і тат, наведаўшы які яны яшчэ доўга распавядалі пацешныя гісторыі і дзяліліся яркімі ўражаннямі, якія ня здольнае сцерці нават час. І вось у адзін выдатны момант, яшчэ да таго, як адносіны нашых краін сапсаваліся канчаткова - было загадана паехаць у "Паўднёвую Пальміру" у камандзіроўку, якая, у іншым, павярнулася ткі паўнавартасным турыстычным падарожжам.
Шкада, што апынуцца там прыйшлося ў сярэдзіне лістапада, калі ўжо ўсе магчымыя сезоны адышлі ў нябыт і на набярэжных не было таго ажыятажу, які, мяркую, пануе тут летам і ў аксамітны сезон. Перш за ўсё прыемна здзівілі цэны, прычым не толькі адносна жылля, але і на ўсё астатняе. Потым ад мясцовых ўжо даведаўся, што гэта нармальная практыка і ў іншыя месяцы цэнаўтварэнне вагаецца нязначна. Наступным адкрыццём стаў сам горад, асабліва яго цэнтральная частка. Так, гэта не Санкт-Пецярбург, на дасканалае вывучэнне якога тыдні не хопіць, але саступае ён не шматлікім, у тым ліку і архітэктурай, дзе захаваліся адметнасці, а калі ўлічыць, якое надвор'е была ў гэты час года ў цэнтральнай Расіі - радасць, ды і толькі . Гэтак жа варта заўважыць, што тут аказалася вельмі чыста і як то па наіўнаму міла. Гэтыя вузкія скверы і разгалістыя сады, так і хацелася сесці на ўслончык і надаць думкам пра вечнае.
Але я ўжо спяшаўся на набярэжную, што б зірнуць на моры і, калі не выкупаць, бо было ўжо халаднавата - дык хоць атрымаць асалоду ад выглядам і ўдыхнуць пах гэтай ледзь улоўнай солі і брызу. Нават у гэты мала папулярны месяц - уздоўж прыбярэжнай лініі шпацыравалі людзі і выглядалі яны вельмі задаволенымі і шчаслівымі. Ну і апошняе такое ўражанне - гэта, вядома, мясцовыя жыхары. Такое адчуванне, што чым даўжэй ты з імі маеш зносіны, тым больш родных. Табе могуць раскрыць нейкія сакрэты, паскардзіцца на жонку ці цешчу, дапамагчы па нейкім пытанні так, што выразна адчуваеш, што гэта ідзе з душы. Ну і гэты незабыўны каларыт, вядома ж, назаўсёды цяпер са мной, які кожны год наводзіць на думку, што трэба было б было яшчэ раз пабываць у гэтым цудоўным горадзе, але толькі ўжо летам, адчуўшы атмасферу з пачатку і да канца.