Вельмі даўно мне пашчасціла пабываць у гэтым горадзе-курорце. Ўражанні засталіся толькі станоўчыя, але складзе ўражанне ў поўным аб'ёме не пашчасціла, бо тады я там было ўсяго пару дзён. І шмат чаго (ды практычна нічога) не паглядзеў. У гэтым годзе мне выпаў выпадак наведаць гэты горад зноў. Гэтаму я быў вельмі рады.
Наша паездка была ў Анапу, але мы вырашылі, што абавязкова заямо ў Наварасійск і Пагост тут няшмат. Горы, лясы, чыстае паветра - што можа быць выдатней. Прыехаўшы ў горад, мы знайшлі здымную кватэру (абышлася яна не дорага). Гасцініцу не сталі шукаць, бо у іх заўсёды неапраўдана дорага і мінімум выгод.
Наварасійск складана назваць мегапапулярным курортным горадам. Усё ж ён федэральны порт і такім застанецца. Акцэнт у гэтым горадзе, на маю думку, зроблены менавіта на порт, а не на турыстычны курорт. Але гэта не замінае яму быць выдатным горадам, які размясціўся паміж гор і морам. Адно спалучэнне "горы і мора" выклікае трапятанне душы.
Пляж нас не асабліва цікавіў, мы спыніліся ў гэтым горадзе, каб паглядзець яго славутасці. Як аказалася, іх вельмі шмат для такога невялікага горада. На што варта звярнуць увагу: порт - куча караблёў, усялякіх кантэйнераў - гэта зачароўвае; набярэжная - вельмі прыгожая і дагледжаная; крэйсер "Міхаіл Кутузаў" - абавязковае наведванне гэтага музея, увесь не ўдасца паглядзець, але затое можна адчуць усю гэтую моц і веліч.
Самая цікавая і загадкавая славутасць - гэта "Сем вятроў". Кожны хто чуў аб гэтай гары не паленаваўся пашукаць пра яе інфармацыю. Я думаў, што так яе назвалі таму, што яна абдзімаецца сямі вятрамі. Але ўсяго чатыры бакі свету, што гэта за сем вятроў. Як потым мне расказалі: на гэтай гары стаяла рэстарацыя, ён насіў назву "Сем вятроў". Неяк даўно ў ім праходзіла вяселле. І на гэтай вяселлі была забітая нявеста. Забіў яе каханы, якога яна аднойчы адпрэчыла. Вось такая страшная і сумная гісторыя. Рэстарана гэтага ўжо няма, каштуюць толькі сцены. Але назва засталася па гэты дзень. З гэтай гары адкрываецца выдатны від на горад.
Ўсіх помнікаў і не пералічыш, ды і няма сэнсу, лепш прыехаць сюды і паглядзець самім.
Хацелася б згадаць надвор'е ў горадзе. Яна проста не прадказальная, можа свяціць сонца, праз хвіліну ліць лівень, а праз тры хвіліны зноў свяціць сонца. І гэта толькі можа быць у адной частцы горада, а не над усім горадам. Так што надвор'е вельмі і вельмі непрадказальная.
Пляжы горада вельмі чыстыя і ахайныя. Вада празрыстая, вядома, калі няма шторму на моры. Калі ляжыш на беразе, то можна назіраць як прыплываюць і адчальваць буйныя караблі. Гэта відовішча зачароўвае.
Горад вельмі спадабаўся, уражанняў моры. Толькі адзін пазітыў, ніякага негатыву. Раю ўсім наведаць гэты гарадок на ўзбярэжжы чорнага мора.
Пакідаю тут фотаздымкі, якія былі зробленыя пры першай маёй прыездзе, каб можна было параўнаць: які горад быў і які стаў.