Хачу расказаць аб сваім падарожжы ў Індыю, у Гоа. Лёталі з сяброўкай. Чаму наш выбар упаў на Гоа? Былі варыянты: Турцыя, Егіпет, Тайланд. Турцыя і Егіпет адпалі з-за тэрактаў, Тайланд - дорага.
Тур куплялі ў верасні (адпачывалі з 23 лістапада па 3 снежня). Кошт тура 60000 рублёў на дваіх.
Вылет з аэрапорта Дамадзедава ў 23:00 па маскоўскім часе. Прыляцелі ў Даболим (аэрапорт Гоа) у 06:30 па мясцовым часе (4 раніцы па Маскве).
У аэрапорце вельмі душна і вільготна, вялікія чэргі на пашпартным кантролі. У нас была папяровая віза, мы стаялі ў адной чарзе. Тым, у каго была электронная віза, трэба было адстаяць дзве чаргі: 1) з электроннай візы ў папяровую; 2) сам пашпартны кантроль. У нас на ўсё сышло прыкладна 1 гадзіну. Ад аэрапорта нас сталі развозіць па гасцініцах. Наш гатэль - віла Фаціма - быў апошні ў спісе. Дарога заняла 40 хвілін. Па дарозе аўтобусны гід распавядала аб правілах, што можна, што нельга.
Нельга: купацца ў рацэ - вельмі брудная, піць ваду з-пад крана - толькі бутыляваную, зубы таксама чысціць бутыляванай вадой, загараць лепш з 8 да 12 і з 15 да 18. З 12 да 15 - шкодныя інфрачырвоныя прамяні, можна згарэць.
Цяпер апішу нашу гасцініцу. Гатэль віла Фаціма - 2 зоркі. Ресепшн на вуліцы. Побач жалезны сейф для каштоўных рэчаў. Ад рэсепшэны праходзіш міма сталовай зоны, потым уласна нумары. Будынак 3-павярховы. Ёсць яшчэ другое будынак - ва ўнутраным дворыку, за басейнам. Мы жылі ў першым на другім паверсе. Калі мы яшчэ збіраліся ў падарожжа, чыталі водгукі, зразумелі, што на першым паверсе лепш не сяліцца, там вельмі сыра, бегаюць казуркі. Пры рэгістрацыі паклалі ў пашпарты па 10 даляраў і лісток з надпісам на англійскай: «Хочам жыць на 2 ці 3 паверсе». Адразу ж аплацілі месца ў сейфе - 15 даляраў за 10 дзён.
Нам дастаўся нумар 13- чысты, мэбля старая, 2 ложкі - адна двухспальны, другая односпальная, халадзільнік, тэлевізар, люстэрка, шафа.
Выгоды ў нумары. У кожным нумары балкон. У нас від на басейн. Увогуле, жыць можна. Праўда мы туды прыходзілі толькі паспаць і памыцца. Ехаць у Індыю і сядзець у нумары - абсурд!
Ад гасцініцы да мора 5 хвілін хады. Сцяжынка праходзіць міма жылля мясцовых. Можна было хадзіць і па цэнтральнай вуліцы, але там даўжэй.
У гасцініцы былі толькі сняданкі. Меню кожны дзень адно і тое ж: бульбачка, яйкі вараныя (адзін раз быў амлет), салата з агуркоў і памідораў, тосты, алей, джэм, чай, кава, малако. Усё можна браць колькі хочаш. Афіцыянт толькі выдаваў па адной мандаринке і па маленькай чарцы соку
(Чарка 50 грам). Сняданак з 8:00 да 10:00.
