У Мурманск мяне лёс заносіла некалькі разоў, і заўсёды я адкрываў для сябе нешта новае, бо горад прыгожы, хоць і знаходзіцца за палярным кругам. Тут шмат незвычайных рэчаў, шмат таго, што ўбачыў упершыню, а ўражанні засталіся на ўсё жыццё. У горадзе мне пашанцавала пабываць у розныя часы года, таму ёсць адэкватнае ўражанне пра тое, як жа працякае жыццё тут.
Часта люблю шпацыраваць па розных славутасцях, а адна з самых маіх любімых, гэта Кольскі мост, які з'яўляецца архітэктурным шэдэўрам, месцам, што злучае розныя часткі горада, а таксама прадметам гонару для мясцовых жыхароў, бо тут пабудаваць такі цуд, я не пабаюся гэтага слова , досыць складана.
Дабрацца да гэтага моста зусім не цяжка. Калі Вы на аўтамабілі, то тут усё проста і зразумела, думаю, рухацца ў бок Кольскага паўвострава і адразу трапляеце на мост. А вось калі Вы карыстаецеся грамадскім транспартам, то дабрацца можна аўтобусамі 18 і 19 або тралейбусам №4. Гэта іх канчатковы прыпынак, а далей пешшу ў патрэбным Вам напрамку.
Мост выконвае важную сацыяльную функцыю, злучаючы горад з заходняй часткай вобласці, а таксама Фінляндыяй і Нарвегіяй. Складана нават пераацаніць значэнне гэтага моста для мясцовага насельніцтва.
Акрамя таго, мастом можна любавацца ў любую пару года. Лепш за ўсё, вядома, тут знаходзіцца летам, бо пры вялікім жаданні можна прагуляцца па гэтым мосце, які ў даўжыню складае 2,5 кіламетра. Тут ёсць невялікая пешаходная сцяжынка, аднак, яна толькі для самых бясстрашных і адчайных, бо тут дастаткова страшна, хоць і бяспечна зусім. Зімой жа тут куды страшней, бо часта падымаецца моцны вецер, ды і неверагодна холадна на мосце, хадзіць пешшу не раіў бы. Хоць, калі глядзець на мост у цёмны час сутак, то ён неверагодна прыгожа свеціцца. Прыгажэйшая за ўсё тут толькі зімовай раніцай, калі глядзіш удалячынь, і мост знікае ў зімовай смузе.
Месца сапраўды неверагодна прыгожае, з моста адкрываюцца казачныя пейзажы, якімі можна любавацца гадзінамі. Тут сапраўды ніхто не застанецца абыякавым. Я люблю гэтае месца, хоць клімат і суровы у Мурманску, але нават узімку не адмаўляю ў задавальненні прагуляцца тут.