Кейптаўн вельмі каларытнае месца. Пабываўшы там я адчула даволі супярэчлівыя пачуцці. Уся справа ў тым, што тут такое мястэчка, якое не падобна ні на Афрыку, ні на Еўропу. Наведаць Кейптаўн мне ўдалося ў жніўні. У гэтым месяцы тут практычна не бывае турыстаў, так як гэта «зімовы» месяц. Не, вядома, тут няма марозу і гурбаў, як у Расіі, але ўсё ж даволі зябка. Тэмпература плюсавая, але дзьме непрыемны халодны вецер.
У Кейптаўне пражывае даволі разнамаснай насельніцтва. Горад, у якім больш-менш мірна ўжываецца вялікая колькасць нацыянальнасцяў.
Асабліва прыцягнуў маю ўвагу Малайская квартал. Яго варта наведаць з-за яго незвычайнага каларыту.
Раён мільгае рознымі хаткамі, выфарбаванымі ва ўсе колеры вясёлкі. Гэта вельмі прыгожа і незвычайна. Больш нічога асабліва характэрнага ў квартале няма, але яго проста трэба ўбачыць. Ён такі стракаты, як і мноства нацыянальнасцяў, якія тут ўжываюцца.
Самі вуліцы горада нічым не выбітныя, усё, як і паўсюль. Натуральна, што там, дзе бываюць турысты, ёсць шмат кавярынек, рэстаранаў і гасцініцы. А вось ўсё астатняе не палае раскошай. Усё даволі бедненька і ўбога.
А вось цэнтр горада насупраць забудаваны сучаснымі будынкамі, крамы мільгаюць яркімі шыльдамі. Усюды чысціня і парадак.
Знаходзячыся ў Кейптаўне абавязкова пабывайце на прыстані. Тут вельмі шмат караблёў і раскошных яхт. Пры наяўнасці грошай тут без праблем можна арандаваць марское судна і паплаваць па водах атлантычнага акіяна.
Таксама тут мноства сувенирчиков, якія можна набыць за невялікія грошы. Адразу кінулася ў вочы тое, што сувеніры ня кітайскія, як у многіх турыстычных гарадах. Асноўная маса сувеніраў вырабляецца ўручную мясцовымі ўмельцамі. Вельмі прыгожыя ўпрыгажэнні з пацерак. Прычым з бісеру тут не толькі ўпрыгажэнні, але і цацкі, жывёлы і нават талеркі. Сапраўды прыгожа.
Таксама ў горадзе можна наведаць экскурсіі і выставы народнай творчасці.
Пры магчымасці схадзіце ў мясцовы акіянарыум, уваход каштуе каля 30 даляраў. Але вы не дарма выдаткуеце свае грошы. Тут сапраўды ёсць на што паглядзець. Акварыумы проста мільгаюць сваімі насельнікамі. А вялізны тунэль з белымі акуламі нікога не пакіне абыякавым.
Там жа мне распавялі, што ў горадзе ёсць экстрэмальная экскурсія - гэта кармленне белых акул.
Ну як такое прапусціць? Ну я была, натуральна. У першых шэрагах жадаючых, пакорміць зубастых драпежнікаў. У маім разуменні гэта выглядала так, што мы на карабліку пакідаем акулам мяса, а ў рэальнасці ўсё было вельмі і вельмі жудасна. Справа ў тым, што карміць драпежнікаў трэба было з клеткі, у якую цябе саджаюць і апускаюць пад ваду. Калі я зразумела, што гэта за атракцыён было ўжо позна адмаўляцца і куды-небудзь тузаць. Перад апусканнем ўсім патлумачылі, што ручкі з клеткі высоўваць нельга, калі яны нам яшчэ спатрэбяцца. Корміць акул мелася тунцом. Яшчэ адзін момант, які трэба ўлічваць пры ўдзеле ў гэтым шоў, гэта тое, што судна, на якім вы адправіцеся ў акіян, вельмі моцна пампуе. Таму палова нашай групы актыўна спусташала змесціва сваіх страўнікаў за борт. Можа гэта таксама кармленне акул?)))) Карацей пасля наведвання гэтай экскурсіі, я зразумела, што больш ні за якія грошы не пагаджуся на падобнае мерапрыемства, нават, калі мне самой за гэта будуць грошы прапаноўваць.
Але аматарам экстрыму гэтае шоў відавочна будзе да спадобы.
Вядома, усім я параю прылятаць у Кейптаўн летам, калі будзе цёпла і можна паплаваць у акіяне, пазагараць. А не толькі аглядаць славутасці. Вядома, тут мноства месцаў годных захаплення, але ўсё-такі пры паездцы ў марской горад ўсё ж такі хочацца цяпла і мора.