Гуляючы па Краснаярска, на адной з цэнтральных вуліц горада можна заўважыць вельмі не звычайны і стары дом. Вялікія, цяжкія драўляныя вароты, якія зачыняюцца на завалу, невялікі драўляны домік з прыбудовай. Гэта і ёсць дом, у якім жыў і працаваў вядомы мастак Ігар Сурыкаў.
Патрапіць у гэты музей вельмі лёгка. Размяшчаецца ён на вуліцы Леніна, якая з'яўляецца адной з трох цэнтральных у горадзе. Дзякуючы таму, што дом знаходзіцца пад дзяржаўнай аховай, ён застаўся ў тым выглядзе, у якім быў пры жыцці мастака. За ім заўсёды добра глядзяць і рэстаўруюць.
Прайшоўшы скрозь цяжкія вароты, апыняемся ў двары дома. Там летам расце зялёная трава, вельмі прыгожа і чыста, а паміж памяшканнямі ў двары пракладзеная драўляная сцяжынка. У першую чаргу нас цікавіць двухпавярховы дом. Купіўшы білет ля самага ўваходу, дарэчы, ён стаіць зусім не дорага, каля 100 рублёў, мы заходзім на першы паверх. Перад уваходам абавязкова трэба апранаць бахілы, а ў самім доме строга забаронена чапаць мэбля або карціны, бо тут вельмі клапоцяцца аб захаванасці экспанатаў, і каб усё было ў першабытным выглядзе, як і пры жыцці паэта. Перад нашымі вачыма пярэдні пакой, кухня і сталовая. Тут усё менавіта так, як і было ў 19 стагоддзі.
На другім паверсе знаходзіцца гасцёўня, спальня і кабінет Васіля Іванавіча. Мэбля тых часоў стварае дадатковых антураж, нібы апускаешся ў атмасферу таго часу, усё выглядае так, як быццам цяпер тут хтосьці жыве і вось-вось выйдзе знакаміты мастак з суседняга пакоя. Паўсюль вісяць карціны Сурыкава, праўда, большасць з іх усяго толькі рэпрадукцыя, але і яны даюць яснае разуменне таго, чым жа займаўся знакаміты ўраджэнец Краснаярска.
У двары знаходзіцца лазня і стайня, у якой можна паглядзець на тое, якімі санкамі ці калёсамі карыстаўся мастак і члены яго сям'і. Сам ўнутраны дворык, дзякуючы высокім дрэвах вакол, абаронены максімальна ад цывілізацыі, скрозь цяжкія вароты слаба прасочваецца гук транспарту і адчуваеш сябе амаль у 19 стагоддзі, бо тут усё максімальна праўдападобна, толькі чырвоныя стужачкі, якія агароджваюць экспанаты, нагадваюць, што мы знаходзімся ўсё ж у музеі.
Мне вельмі спадабаўся дом-музей Сурыкава, ён дапамагае адчуць жыццё мастака і лепш зразумець яго творчасць. Калі я прыязджаю ў Красноярск, то абавязкова наведваю гэтае месца, што і Вам раю. Так, яшчэ хочацца дадаць, акрамя ўваходнага квітка трэба аплаціць фотаздымку, бо такім чынам мы ўсе будзем рабіць маленькі, але хоць нейкі ўклад у захаванасць музей і яго экспанатаў.