У выдатны горад Тбілісі я прыбыў позна ўначы, і таксіст з аэрапорта павёз мяне па аб'язной трасе, дакладней яна так планавалася, але сейсмічная актыўнасць гор зрабіла сваю справу, асфальт велізарнымі хвалямі ўставаў ў святле фар, у начной цемры на пустыннай дарозе гэта было сапраўды футурыстычныя відовішча.
Мой гатэль размяшчаўся ў старым раёне Тбілісі, у 50 метрах ад Прэзідэнцкага палаца, але ў асяроддзі паўразбураных і напалову пустых дамоў. Для Тбілісі гэта нармальная з'ява, тут раскоша і багацце на кожным кроку суседнічае з беднасцю. Так, як новыя сабор Святой Тройцы мне быў не асабліва цікавы я адразу адправіўся ў стары Тбілісі перайшоўшы па новым мосце, па дарозе да моста сустракаюцца шмат незвычайных, але недабудаваных будынкаў, яны вельмі сучасна выглядаюць, але па незразумелых прычынах закінутыя. Стары Тбілісі выдатны сваёй турыстычнай часткай, дзе размяшчаюцца самыя знакамітыя лазні Грузіі, але на асноўных вуліцах старога горада вельмі шумна і шматлюдна, пастаянна прыстаюць цыганы, выпрошваючы грошай, а на кожным метры дарогі, мясцовыя экскурсаводы настойліва прапануюць свае паслугі. Таму, паабедаўшы, я накіраваўся праз жылыя кварталы ў пошуках аўтобуснага прыпынку, каб дабрацца да парку знаходзіцца на вяршыні гары ля падножжа якой раскінуўся Тбілісі, можна было падняцца на фунікулёры, але ж заўсёды цікавей ведаць новыя шляхі, у самім парку звычайныя забавы для дзяцей і дарослых, але ў тым жа будынак, дзе знаходзіцца станцыя аднаго з фунікулёра (іх у Тбілісі два, другі курсіруе ад набярэжнай і перавозячы праз раку Куру, падымае да помніку Маці Картлі, але да яе можна дабрацца і пешшу, праз тэрыторыю старога храма і праз жылыя кварталы) размешчаны рэстаран, у якім можна заняць столік з выглядам на ўвесь Тбілісі.
Больш за ўсё Тбілісі мне запомніўся нечаканымі адкрыццямі, якія ў гэтым горадзе сустракаюцца на кожным кроку, то гэта мудрагелістыя скульптуры, то закінуты сярод жылых дамоў храм ці проста будынак незвычайнай формы і пабудовы, пры чым незвычайнай мясцовай архітэктуры, гэта агульны стыль горада, па-за залежнасці ад года пабудовы будынка. Яшчэ горад мне запомніўся велізарнай колькасцю кніжных развалаў, на якіх можна знайсці выдання 19 стагоддзя, за вельмі маленькія грошы, я б не сказаў, што ў сучасным Тбілісі чытаюць шмат кніг, усе кнігі - гэта спадчыны ранейшых пакаленняў, якія ў крызісныя гады для краіны, выстаўлены на продаж.
Аб Тбілісі можна расказваць бясконца, аб яго добрых людзей, пра яго цудоўнай архітэктуры, пра грузінскую кухні, якая займае трэцяе месца ў сусветных рэйтынгах і яшчэ пра тысячу рэчаў, якія можна сустрэць толькі ў гэтым унікальным горадзе, але лепш хоць бы раз пабываць у Тбілісі і адчуць яго жыццё.
