Усім добры дзень, хацелася б падзяліцца сваімі ўражаннямі пра адпачынак у Грэцыі і пра наведванне экскурсійнай праграмы ў Афінах. Спадзяюся, што мае назіранні будуць карысныя чытачам.
Арганізацыя пералёту спадабалася. Рэгістрацыю мы прайшлі хутка, і нават было дастаткова часу зазірнуць у Duty free. Самалёт вылецеў своечасова і ўжо праз 50 мін мы былі ў Афінах. Абслугоўванне на борце было на высокім узроўні - сцюардэсы прапанавалі нам напоі, печыва і лядзяшы.
Праграма ў Афінах была насычанай. Сустрэў нас гід Канстанцін - вельмі пісьменны гісторык, і да таго ж можа данесці інфармацыю ў вельмі даступнай, амаль гульнявой форме. Пачалі мы з прыпынку ў Панафинийского стадыёна, ну а потым вядома ж накіраваліся да комплексу Акропаля.
Спадабалася арганізацыя нашага ўваходу на тэрыторыю комплексу, загадзя ў аўтобусе нашай суправаджае былі сабраныя грошы на квіткі. Па прыбыцці, каб не марнаваць час, яны былі закуплены арганізавана. Вядома, на Акропалі заўсёды ня мала людзей, аднак ўражанне ад вытанчанасці грэчаскіх храмаў застаецца незгладжальнае. Што б камфортна паглядзець Акропаль варта надзець зручную абутак, так як мармуровыя пліты дарожак даволі слізкія, і вядома, лепш мець з сабой ваду (яе выдаюць у аўтобусе) і галаўны ўбор. У адваротным выпадку думкі будуць пра што заўгодна толькі не пра Парфеноне. Было ў нас і каля паўгадзіны вольнага часу на Акропалі - усё заснялі і паехалі далей.
Далей мы наведалі сувенірны краму і адправіліся ў храм Зеўса Алімпійскага. Уваход туды быў па тых жа білецік, што і ў комплекс Акропаля. Гэтыя велічэзныя калоны ўражваюць не менш, а можа нават і больш самога Акропаля.
Далей адправіліся да Парламента, дзе можна назіраць традыцыю варты. Вядома форма вельмі прыгожая-белыя споднікі, спаднічкі, але ребяток рэальна шкада. Ужо балюча горача для такога ўбору на вуліцы. У 15.00 ўбачылі змену варты-добра маршыруюць дзеткі -красавцы, усе былі ў захапленні.
Тут народ паволі загаварыў пра абед - і якраз у час. Абед быў проста Алімпійскага-чароўны - з салатай, закускамі (пірог Піта), выдатна прыгатаваным мясных асарці, віном - так наеліся, што потым ужо было неахвота куды ісці. Аднак, сабраўшыся з сіламі, рушылі ў дарогу.
Прайшлі па старадаўнім кварталу горада, з цудоўнымі тонкімі вулачкамі, крамкамі. Тут шчыра кажучы збянтэжыла адсутнасць вольнага часу, усё ж такі хацелася трошкі прабегчыся па крамах. Наша цярпенне было ўзнагароджана наведваннем яшчэ аднаго дзівоснага месца, пра якое я, прызнаюся, раней і ня знала- возера Вульягмени. Там у нас было прадугледжана купанне. Мы цудоўна асвяжыліся, а пяткі нам пагрызлі рыбкі Гара Руфіа (яны аб'ядаюць ороговевшую скуру, і гэта падобна на пілінг). Так цiкава, па адчуваннях як кропкавы масаж.
Якія стаміліся, але задаволеныя мы накіраваліся а аэрапорт і шчасна даляцелі да выдатных Салонікаў.
Спадзяюся, мой водгук дапаможа Вам прыемна даследаваць сталіцу Грэцыі.
