Аб Віарэджа мы з мужам даведаліся ад сяброў, якія правялі там мядовы месяц і таксама захацелі яго наведаць. Хараство горада ў тым, што ён разлічаны больш не на турыстаў-іншаземцаў, хоць іх у ім таксама вельмі шмат, а на жыхароў Італіі, таму і кошты тут нашмат ніжэй, чым на суседніх курортах.
Прыехаўшы ў горад, мы былі проста здзіўленыя яго прыгажосцю. Ідэальнае спалучэнне архітэктуры сярэднявечча і новабудоўляў. Большая частка будынкаў уздоўж узбярэжжа - гатэлі. Многія з іх размешчаныя ў старадаўніх будынках, якім ужо некалькі сотняў гадоў, але ёсць і новыя гатэлі, у адным з якіх мы пасяліліся, бо ў іх было значна танней. Гатэль варта браніраваць загадзя, паколькі ў Віарэджа нават зімой шмат людзей, не тое, што летам, і свабодных нумароў па прыбыцці можа не апынуцца. Мы браніравалі праз інтэрнэт за 3 тыдні да прыезду.
Пляжы ў горадзе проста выдатныя. Большасць - платныя, але цалкам даступныя - каля 3,5 еўра з чалавека, білет сапраўдны ўвесь дзень. Разам з ім на некаторых пляжах даюць ключык ад кабінкі, у якой можна пакінуць рэчы. Прама за пляжам ёсць душавыя кабінкі і прыбіральні. На некаторых пляжах лежакі ўжо абсталяваны парасонамі, на іншых парасон можна ўзяць напракат за 5-10 еўра. Самі пляжы вельмі доўгія і шырокія, таму ніколі не ўзнікала сітуацыі, што няма дзе размясціцца. Заўсёды было прасторна, нават калі вакол было мора народу.
На некаторых пляжах, праўда, было вельмі праблематычна заняць месца ля самага мора, але для нас гэта не было праблемай, мы размяшчаліся крыху далей ад яго. Адзінае, што абсалютна не радуе на пляжах - як і ў нас, тут ходзіць шмат прадаўцоў з сувенірамі, таму проста паляжаць і загарэць не атрымаецца. Хтосьці абавязкова падыдзе, каб прапанаваць сваю прадукцыю. Дарэчы, у пляжных гандляроў цэны разы на два вышэй, чым у сувенірных крамах, хоць вялікая частка з гандляроў з'яўляецца работнікамі гэтых самых лавак.
У моры водзяцца даволі непрыемныя істоты - медузы, таму плаваць стараліся асцярожна, каб не ўкусіла. Адзін раз работнік пляжу нават злавіў адну медузу, калі тая занадта блізка падплыла да берага.
Па ўсім горадзе адкрыта вельмі шмат кафэ з вельмі смачнай кухняй. Кошты сапраўды радуюць. За вялікую піцу і дзве бутэлькі колы мы аддавалі не больш за 30 еўра за дваіх. За пасту на вячэру і бутэльку віна плацілі каля 50 еўра за дваіх. Порцыя марожанага каштуе да 5 еўра. На пляжах кафэ больш дарагія. За піцу і два шклянкі соку мы звычайна аддавалі ня менш за 50 еўра за дваіх. Увечары ў большасці рэстаранаў гуляе жывая італьянская музыка.
Шпацыруючы па набярэжнай, можна ўбачыць у моры шмат прыгожых яхт, якімі славіцца гэты горад. Тут праходзіць мноства выстаў новых мадэляў яхт, на якія з'язджаюцца знатакі з усяго свету.
Я лічу Віарэджа ідэальным месцам для адпачынку з дзецьмі. Прама ў цэнтры горада размешчаны найвелізарны парк з атракцыёнамі, які не пакіне абыякавымі нават дарослых, не тое што дзяцей.
У горадзе вельмі шмат крамаў. І кошты ў іх цалкам даступныя. Гэта ідэальнае месца для куплі рэчаў з мінулых калекцый італьянскіх дызайнераў з вялізнымі зніжкамі. Акрамя таго, тут можна набыць бутэльку добрага італьянскага віна нашмат танней, чым у іншых гарадах. Адна бутэлька варта не больш за 60 еўра. А вось сувеніры тут дарагавата. За невялікі магніт я аддала 5 еўра. Напэўна, ёсць крамы з больш нізкімі цэнамі, але мы з мужам іх не знайшлі.
Экскурсій у горадзе мы не знайшлі, ды яны і не патрэбныя, нашмат цікавей самастойна прагуляцца па ім, тым больш, што Віарэджа - гэта адна суцэльная славутасць. Тут цікава абсалютна ўсё - пачынаючы ад прыгожай набярэжнай, усёй забудаванай будынкамі і заканчваючы мясцовымі вулачкамі са старадаўнімі дамамі. Пару разоў бралі напракат машыну за 45 еўра ў дзень і ездзілі па суседніх гарадах. Асабліва ўразіла Лігурыя - горад, які не саступае па прыгажосці Рыму і Венецыі.
Віарэджа - не горад, а рай. За ўвесь час адпачынку ў мяне ні разу не ўзнікла жадання адсюль з'ехаць, і я з задавальненнем прыеду сюды яшчэ. Гэты горад не можа пакінуць абыякавым нікога.