Так здарылася, што горадам, у якім я ўпершыню ў дзяцінстве ўбачыла мора, стаў менавіта Бердянск. Напэўна, гэтым можна растлумачыць маю любоў да яго. Гэта выдатная магчымасць сумясціць адпачынак на пражы і культурны адпачынак. Лепшым часам для наведвання я лічу ліпень, гэта значыць, самы сезон. Селимся мы з сям'ёй звычайна ў доміку, хвілінах ў 10 хады ад мора, гэтым разам не стаў выключэннем.
Ежу гатавалі самі, купляючы прадукты ў мясцовым супермаркеце і на рынку. Адзначу, што кошты тут абсалютна не курортныя, усё даволі танна. Больш за ўсё заваявала мяне рыба гарачага вэнджання з мясцовага рынку. Такі смачніны я не ела даўно і тое, што прадаецца ў нас у супермаркетах, нават блізка не тое.
Некалькі разоў за адпачынак мы хадзілі ў мясцовыя кафэ, асабліва пасля аквапарку, калі на гатаванне не заставалася сіл. Порцыі звычайна даволі вялікія. У сярэднім, у нас за адно наведванне кафэ сыходзіла каля 80-100 грыўняў з чалавека.
З мінусаў - вада з-пад крана абсалютна не пітная, салёная і не асоба чыстая, таму даводзілася купляць ваду з крыніцы.
Практычна ў цэнтры горада, недалёка ад набярэжнай размешчаны порт, мора ў тым раёне вельмі бруднае, таму для купання лепш выбіраць пляжы далей або наогул ехаць на «Касу», што мы і рабілі. Сам порт, на жаль, наведаць не атрымаецца, тэрыторыя зачынена, але палюбавацца з боку велізарнымі караблямі, можна папросту.
Зараз аб пляжах. Каб нармальна размясціцца каля мора, прыходзіць трэба гадзін у 6 раніцы, інакш будзеце ляжаць ля самага выхаду. Калі мора яшчэ адносна чыстае, то вось пясок прымушае жадаць лепшага. На пляжах ў цэнтры горада вельмі многа недакуркаў і смецця. І пастаянныя крыкі мясцовых гандляром таксама не даюць расслабіцца. На «касе» больш спакойна, нашмат цішэй, ды і чысцей. Акрамя таго, там ёсць выратавальнік.
Большую частку часу мы праводзілі на пляжы, а калі надакучвала, гулялі па горадзе і хадзілі на экскурсіі. Больш за ўсё спадабаліся экскурсіі ў Дом-музей Пятра Шміта і Краязнаўчы музей. Асабіста я была там ужо раз 5 і калі ў наступны раз буду ў Бярдзянску, схаджу яшчэ, ужо вельмі там прыгожа. Браць экскурсію па горадзе каштуе, хіба што, калі Вы хочаце пазнаёміцца з гісторыяй горада, але мы больш аддавалі перавагу ўсе самі глядзець.
Заўважу, што Бердянск - горад, які славіцца рыбай бычком. У ім нават ёсць невялікі заводзік, дзе рыхтуюць розныя кансервы з бычка. Ну а самай сушанай рыбай тут нікога не здзівіць. На набярэжнай нават усталяваны помнік «бычкі-карміцелю».
Не менш цікавым месцам для мяне апынуўся мясцовы аквапарк. Мы прабылі там некалькі гадзін, але на наступны дзень вярнуліся зноў. Мноства горак і, што важна, чыстая вада ў басейнах.
Асобнай увагі заслугоўвае набярэжная, асабліва ноччу. Яшчэ здалёку, на падыходзе, можна ўбачыць «Чортава» кола, якое асабліва прыгожа свеціцца ўначы. Акрамя яго, на набярэжнай ёсць яшчэ шмат атракцыёнаў, праўда, у асноўным для дзяцей. Хоць, ёсць і для дарослых. На «родзе-шоу» мы з задавальненнем каталіся ўсёй сям'ёй.
Уздоўж набярэжнай выстаўлена проста найвелізарная колькасць сталоў з сувенірамі, пачынаючы ад магнітаў, заканчваючы карцінамі. Спакус там столькі, што прайсці і нічога не купіць практычна немагчыма.
Падсумоўваючы, адзначу, што ў Бердянск лепш за ўсё ехаць сям'ёй. Гэты горад добра падыходзіць для адпачынку з дзецьмі. Хоць, і моладзі, і пажылым людзям тут таксама не будзе сумна. Асабіста мне ён, як у дзяцінстве падабаўся, так і ў дарослым узросце люблю яго ня менш.