У адно прыгожае лістападаўскае раніцу я прачнулася, паглядзела ў акно і вырашыла - хопіць, час на поўдзень. І вось, мая сям'я ляціць на Мальдывы, у Мале Атолы. Калі ўпершыню прылятаеш сюды, то спачатку не верыш сваім вачам. Гэта сапраўды рай. Добрыя і жыццярадасныя мясцовыя жыхары, мягчайшей белы пясок, які нават у самую спякоту застаецца практычна халодным, пальмы, кветкі. На апошнім хочацца спыніцца падрабязней. Адпраўляючыся на Мальдывы, я думала, што акрамя пальмаў, нічога з расліннасці больш не ўбачу, а тут такая прыгажосць.
Забавак на востраве не асоба шмат, хіба што, на тэрыторыі гатэля былі ўрокі серфінгу і дайвінга. Калі першае яшчэ можна праігнараваць, то вось дайвінгам тут абавязкова трэба заняцца. Пакуль я даставала камеру, то распужала амаль усіх рыб вакол сябе, але адна ўсё ж такі засталася.
Што тычыцца экскурсій, то яны даволі прымітыўныя, большасць з іх накіраваны на азнаямленне турыстаў з мясцовай інфраструктурай і выпампоўванне грошай у крамах. Альбо ж проста на пасіўны адпачынак у выглядзе назірання за пахіламі або дэльфінамі з лодкі. Але ж па-дурному дзеля экскурсій ехаць на Мальдывы.
Мы размясціліся ў доміку з выхадам у сад, а не на пляж, таму нашымі суседзямі было большасць мясцовых жывёл і насякомых, у прыватнасці, вось гэтая яшчарка.
У самым моры можна сустрэць нават маленькіх акул, да паўметра даўжынёй, хоць, многія сцвярджаюць, што бачылі акул і больш, да метра.
Моры ў Мале Атолы вельмі чыстае і спакойнае практычна ўсюды. Акрамя таго, яно яшчэ і даволі дробнае, што асабіста для мяне не было недахопам.
З недахопаў - кошты. Дорага тут усё, пачынаючы ад ежы і заканчваючы рэчамі. Адзінае, што можна купіць - каштоўнасці, на якія цана, на здзіўленне, танная.
Мы, па радзе тураператара, бралі тур з уключаным у кошт трохразовым харчаваннем і не пашкадавалі. Якасць ежы ў рэстаранах ці не лепш, чым у гатэлі, але пры гэтым, порцыі нашмат менш. Кошты ў рэстаранах тут даволі высокія, на мой погляд, завышаныя. Аднак, хоць раз, варта схадзіць у мясцовы рэстаран, адназначна. Хаця б дзеля таго, каб паспрабаваць смачныя дэсерты і кактэйлі.
З чым у Мале Атолы, ды і ўсюды на Мальдывах дрэнна - алкаголь. Ён даволі дарагі, прадаецца не ўсюды. Але, на маю думку, гэта годнасць, чым недахоп. У такім клімаце алкаголь - не лепшая задума.
У горадзе большасць людзей ходзіць прама басанож, але я першыя дні хадзіла ў гумовых тапачках. Па-за пляжу лепш за ўсё апрануцца сціплей, інакш мясцовыя будуць няўхвальна касавурыцца. Калі ж наогул перайсці ўсе рамкі прыстойнасці, могуць і заўвагу зрабіць.
Асобна варта сказаць пра нумары ў мясцовых гатэлях. Тут - як пашанцуе. У нашых суседзяў у суседнім нумары не працаваў кандыцыянер, у нас ён мог сам ўключыцца ці ўвогуле пераключыцца на падачу гарачага паветра. Астатняе - цалкам прыстойна, ды і суцяшала тое, што мы сюды не ў нумары сядзець прыехалі.
Адзін раз за ўсю паездку на востраве быў дождж, дакладней, 10-хвілінны лівень, але як толькі ён скончыўся, выйшла сонца, і выступіла вось такая прыгожая вясёлка.
У заключэнне, магу сказаць, што Мале Атолы, з усімі яго недахопамі ў выглядзе старой сантэхнікі і тэхнікі ў гатэлі, дарагіх коштаў, сапраўды рай. Месца, дзе, здаецца, што ёсць толькі Вы, пальмы, мора і пляж.