Рашэнне спыніцца ў Убуд кажа пра тое, што для вас не важны акіянскі пляж, але вельмі важна застацца ў адзіноце. Прычым, у раскошным адзіноце. Гарадок, які складаецца не гэтулькі з звыклых еўрапейцам раёнаў, колькі з некалькіх гістарычных вёсачак, размяшчае менавіта да такога правядзенню адпачынку.
Уласна, Убуд не так ужо даўно стаў курортным месцам у звыклым нам разуменні гэтага слова - яшчэ ў 60-я гады мінулага стагоддзя цэнтральная гарыстая частка Балі спакойна жыла сваім мерным сельскагаспадарчай і рамеснай жыццём, без усялякай зайздрасці зважаючы на шумныя, утаптаныя мільёнамі ног прыбярэжныя акіянскія пляжы іншых Балійскай населеных пунктаў. Тым не менш, аказалася складана ўтаіць ад усюдыісных турыстаў цудоўны куток, які носіць да таго ж гэтак размаўлялае назву як «здароўе» (а менавіта так і перакладаецца «Убуд»). Не варта думаць, што з-за такой назвы Убуд перапоўнены здраўніцамі, бальніцамі і паліклінікамі. Зусім не. затое тут практычна няма гатэляў, якія прадстаўляюць з сябе міні-горада - гэта, хутчэй, буцік-гатэлі, якія налічваюць ад сілы з дзесятак нумароў, і, значыць, якія забяспечваюць дзякуючы гэтаму поўны спакой і адчуванне адзіноты для кожнага пастаяльца . А гэта - несумнеўны першы крок да аднаўлення патрапанай нервовай сістэмы. Другі крок - абавязковае наяўнасць у кожнай гасцініцы свайго басейна і рознага набору спа-паслуг. Всенепременно - масаж. І трэці фактар папраўкі самаадчування - выдатная натуральная ежа як нацыянальнай, так і цалкам звыклай еўрапейскай кухняў. Ці варта казаць, што амаль усе гатэлі літаральна патанаюць у буянай трапічнай зеляніны, якая сама выступае часткай аздараўленчай сістэмы Балі.
Адкрыта танных гасцініц тут шукаць не варта . Не варта забываць, што Убуд даўно і трывала аблюбавалі зоркі сусветнага ўзроўню з самых розных абласцей нашай жыцця - палітыкі, акцёры, рэжысёры і г.д. Але ўсё ж ніхто не адмяняў зніжкі і акцыі, якія праводзяцца ў гатэлях. Скажам, цалкам рэальна знайсці нумар за 1900 рублёў у суткі - такую цану ў момант зніжкі прапануе, да прыкладу, сямейны пансіянат «Ala's Green Lagoon». Не варта чакаць бліскучай раскошы, аднак: да цэнтра Убуд - недалёка (каля 900 м), басейн - у наяўнасці, за асобную плату - тыя спа-паслугі, якія хочацца, ровар на пракат, сад і тэраса - на прылеглай тэрыторыі, дзівосная архітэктура будынка ў традыцыйным Балійскай стылі і ўсяго-то дзевяць нумароў. Больш за тое - у гасцінічцы можна замовіць паслугу «сыход за дзецьмі», калі адзін з бацькоў заняты на масажы, а другі, скажам, вырашыў размяцца на веласіпедным марш-кідку. Да таго ж не забывайце - на Балі існуе «невысокі» сезон: студзень-люты славяцца праліўнымі дажджамі, а ў спалучэнні з досыць прахалоднымі вечарамі з-за размяшчэння больш за 600 м над узроўнем мора, у Убуд неабходна браць джэмпера, цёплыя шкарпэткі, палантын.
Безумоўна, кінаіндустрыя не магла не накласці свайго адбітку на варыянт размяшчэння - дзякуючы фільму «Еш, маліся, кахай" асабліва захопленыя турысты (часцей - турысткі) выбіраюць тыя гасцініцы, у якіх альбо праходзілі здымкі, альбо спынялася на час працы незабыўная Джулія Робертс (пяцізоркавыя «Four Seasons Bali at Sayan», чатырохзоркавы «Uma by COMO Ubud»). Выгляд размяшчэння «бунгала» характэрны для астраўных акіянічных курортаў - яны дазваляюць у поўнай меры атрымаць асалоду ад і абсалютнай адарванасцю ад усяго свету, і свежасцю самай разнастайнай зеляніны. таму не менш «люксовых» варыянтаў запатрабаваныя такія гатэлі ўзроўню «2 зоркі» як «Bliss Bungalow»: куды ні глянь з велізарных вокнаў або зашклёных дзвярэй нумароў - хвалепадобныя смарагдавыя рысавыя палі, зблытаныя галіны пышных кустоў, каржакаваты перакручанае ствалы прыземістых дрэў ... Да гарадскога цэнтра - літаральна пяць хвілін язды, калі любіце малпаў - дзесяць хвілін на аўто да знакамітага малпу лесу. Магчыма, домікі з першага погляду чымсьці нагадаюць савецкія турбазы, аднак усярэдзіне - чыста, даволі прасторна, выкарыстаны па большай частцы экалагічныя матэрыялы і ў канструкцыі самога бунгала, і ў мэблёўцы. Жылых нумароў ўсяго шэсць. Для тых, хто прыбыў у Убуд ў поўным «фамільным» складзе, ёсць магчымасць замовіць у бунгала дзіцячую ложачак, папрасіць нагледзець за дзіцем, маецца сад для шпацыраў дзетак, пральня. Цікава, што пасля выхаду ўсё таго ж «Еш, маліся, кахай" адзін з персанажаў фільма - цалкам рэальнае твар - мясцовы прадказальнік Кетут Лийер адкрыў на тэрыторыі сваёй «сядзібы» сямейны міні-гатэль, так што можна сумясціць што называецца прыемнае з карысным.
У цэлым гарадок асабліва актыўна жыве на трох галоўных вуліцах, дзве з якіх перасякаюцца (Райя і Манкі Форэст), а адна ідзе ледзь у баку (Ханоман - паралельна Манкі Форэст). Калі першыя дзве - цэнтр цэнтральнай жыцці з убудским рынкам, палацам, буйной прыпынкам грамадскага транспарту - бемо (па-расійскіх мерках - маршрутак), то на Ханоман больш спакойна, хоць да цікавых месцаў таксама можна дайсці пешшу.