Сталіца аднайменнага штата, горад Куала-Теренггану (або Куала-Тренгану) размешчаны на ўсходнім узбярэжжы паўвострава Малакка, у 500 км ад Куала-Лумпура. З трох бакоў гарадок акружае Паўднёва-Кітайскае мора, і для многіх Куала-Теренггану - толькі стартавы пункт у паездцы на прыгожы востраў Реданг, размешчаны ў 45 кіламетрах ад горада, альбо на востраў Капас, размешчаны ў 16 км ад мястэчка. Тым не менш, Куала-Теренггану і сам па сабе даволі цікавы і прыгожы, і там, вызначана, варта правесці некалькі дзён.
Горад размясціўся ў тым месцы, дзе рака Теренггану ўпадае ў Паўднёва-Кітайскае мора (уласна, назва горада можна перавесці як «вусце ракі Тренгану»). «Куала» азначае «вусце», а вось з «Теренггану» трэба яшчэ разабрацца. Ёсць некалькі тэорый адносна гэтага імя. Па адной з іх назва адбылося ад словазлучэння «terang ganu», што па-малайская азначае «яркая вясёлка». Іншая версія - больш рамантычная і папулярная, і яе агучыў дзявяты султан Теренггану. Легенда абвяшчае, што паляўнічыя з Паханга, якія неяк блукалі па той частцы, дзе сёння размешчаны паўднёвы Теренггану, заўважылі які ляжыць на зямлі вялікі ікол. Ніхто не ведаў, якому жывёле належыць ікол, таму яны дружна выказалі здагадку, што гэта «таринг ану» (па-малайская «чыйсьці ікол»). І, калі паляўнічыя вярнуліся дадому з здабычай - мяхамі, дзічынай і сандалавым дрэвам, то распавялі ўсім сваім аб гэтай багатай «зямлі таринг ану». Вось гэтае імя пазней і трансфармавалася ў Теренггану.
Горад заснавалі ў 15 стагоддзі кітайскія гандляры, якія ездзілі паміж Кітаем і паўвостравам Малакка - ужо праз некаторы час горад стаў важным гандлёвай кропкай у эканоміцы абедзвюх краін, але пасля таго, як горад прысвоіў Малакский султанат, большасць гандляроў стала спыняцца ў Мелаке. Зрэшты, Куала-Теренггану працягнуў жыць сваім жыццём, павольнай, ціхай - такі ён жыве і сёння: атмасфера тут дзіўная, а многім будынкаў у цэнтры горада больш за сто гадоў. Дарэчы, некаторы час назад старажытныя будынкі ў самай старой часткі горада было вырашана знесці, але своечасова ўмяшаўся Сусветны фонд помнікаў, і 2000-х архітэктурнае здабытак Куала-Теренггану ніхто не кранае.
Мясцовыя жыхары заўсёды займаліся рыбалоўствам - шкада, праўда, што традыцыйнымі лодкамі ўжо ніхто не карыстаецца. Але морапрадукты тут і па гэты дзень хвацкія, асабліва ў мясцовых кітайскіх рэстаранах . Наогул, у Куала-Теренггану можна вельмі смачна паесці! У іх нават ёсць сваё ўласнае традыцыйнае страва пад назвай «keropok leko», які ўяўляе сабой рыбныя кавалачкі ў фрыцюры з мукой сага, соллю і цукрам. У вобласці Кампунг Чыну (Або Чайнатаун, дзе калісьці моцна атабарыліся кітайцы) аддаюць перавагу перанаканскую кітайскую кухню, якая спалучае ў сабе рысы малайскай і кітайскай кухняў.
Горад так жа вядомы сваімі рамёствамі, а так жа тут размешчаны недаацэнены турыстамі Нацыянальны музей . Акрамя гэтага турыстам будуць цікавыя мясцовыя рынкі, палац султана, мячэць і шэраг іншых славутасцяў. Зразумела, сучаснае жыццё трохі мяняе аблічча горада, але ўсё роўна Куала-Теренггану і па гэты дзень застаецца невялікім і рашуча кансерватыўным малазійскі мястэчкам.
Успомнім адносна нядаўняе мінулае, 19 стагоддзе: запісы тых часоў запэўніваюць, што тады ў гэтых краях жыло прыкладна ўсяго 20 тысяч малайцаў, некалькі сот кітайцаў ды трошкі арабаў; у горадзе было ўсяго некалькі цагляных будынкаў - мячэць і будынак мытні, а большая частка дамоў была зроблена з дрэва і саломы. Да сённяшняга дня ў Куала-Теренггану жыве больш за 400 тысяч чалавек, і гэта па ранейшым малайцы (амаль 80% насельніцтва), каля дзясятка тысяч этнічных кітайцаў, каля шасцісот прадстаўнікоў карэннага насельніцтва бумипутра, з тысячу індусаў і яшчэ патроху іншых народнасцяў. Пры гэтым 97% мясцовага насельніцтва - мусульмане, 2,5% - будысты, у нязначнай ступені індуісты, хрысціяне і паслядоўнікі іншых рэлігій. Уласна, усе мясцовыя малайцы - мусульмане, а вось кітайцы практыкуюць самыя розныя вераванні. Што да мовы, то англійская больш-менш у хаду, дамовіцца і высьветляць можна.
З транспартнай інфраструктурай у горадзе таксама ўсё ў парадку, асаблівых цяжкасцяў перасоўванне не выкліча: таксі, рэйсавыя аўтобусы, веларыкшы, а так жа водныя таксі, якія курсуюць па рэчцы. Пры жаданні ў горад можна дабрацца ро паветры, бо аэрапорт Султан Махмуд абслугоўвае ўнутраныя і міжнародныя рэйсы (знаходзіцца ў 8 км ад цэнтра горада).
Як у развітым горадзе, тут, вядома ж, ёсць банкі і банкаматы , Аднак, у адрозненне ад іншых буйных гарадоў краіны, у Куала-Теренггану не так шмат бальніц (Але трохі - не азначае, што іх няма зусім!).
І так, пляжны адпачынак у Куала-Теренггану таксама магчымы. Больш за ўсё народу можна бачыць на пляжы Бату Бурук , Размешчаным недалёка ад цэнтра горада, дзе, апроч асалоды сонечнымі ваннамі, можна пакатацца верхам і позапускать паветраных змеяў. Праўда, з-за частых моцных хваляў там не рэкамендуецца купацца, але людзей гэта мала спыняе.
Горад, дарэчы, вельмі зялёны, тут ёсць некалькі шыкоўных паркавых зон , Напрыклад, тама Шахбандар ў вусце ракі, парк Тама Авам Лагун Куала Ибай ў 4 кіламетрах ад цэнтра горада і тама Авам Пантай Телук Кетапанг, размешчаны ў Куала-Нерус, побач з аэрапортам.
Культурнае жыццё горада не стаіць на месцы - круглы год тут праводзяцца разнастайныя фэсты , У ліку якіх рэлігійныя (Хары Райя - або Ураза-байрам, Рамадан і Хары Райя хаджы), Фестываль вады, Кітайскі новы год, Чап Гох Мех (азначае канец Кітайскага Новага года), а так жа Фестываль Аўтамабіляў, Фестываль Реданга, Міжнародны трыятлоне вакол возера Канир, Фестываль батык і многае іншае.Куала-Теренггану - гэта не эпіцэнтр начнога жыцця , Хоць тут ёсць некалькі бараў, клубаў, караоке-бараў і пабаў. Усё ж, Куала-Теренггану- гэта даволі спакойныя ночы, і, калі і адпачываць культурна пасля заходу, то ў Чайнатаун - і ўсё.
Такім чынам, Куала-Теренггану - цудоўнае месца для шпацыраў і адпачынку. Можа быць, не варта вылучаць на яго наведванне тыдзень - але адзін-два дні будуць не лішнімі.