Ла-Рашэль - жамчужына Біскайскі заліва - верасень 2013

Anonim

Ідэя наведаць Ла-Рашэль паўстала з-за вялікага жадання наведаць рэгіён Пуату-Шаранта. І паколькі ад Пуацье да Ла-Рашэль ўсяго 1,5 гадзіны цягніком, то было рашэнне за адзін дзень з Парыжа сьезд ў Ла-Рашэль і Пуацье.

Выязджалі рана раніцай з вакзала Монпарнас. Ранішні кава ў Старбакс, бадзёры настрой і ўсяго праз 3 гадзіны мы былі ў Ла-Рашэль. Пах мора-акіяна, ласкавае сонейка. У горадзе вакзал знаходзіцца ў самым цэнтры, насупраць вакзала праз плошчу адразу турыстычны інфармацыйны цэнтр. Карту праўда прыйдзецца купіць, бясплатна не раздаюць. Каштавала ў 2013 годзе 1 еўра. Да мора ісці хвілін пяць. Дастаткова ісці па вуліцы, дзе стаіць інфа-цэнтр і пры з'яўленні порта ісці ў бок той самай гістарычнай крэпасці, апетай у усімі любімым фільме пра мушкецёрах. У Крэпасць ходзяць экскурсіі. Але яна сама не вялікая, таму і кошт яе - 8 еўра з чалавека. Уздоўж набярэжнай варта парк, з парку адразу выхад на вялікі пяшчаны пляж.

Ла-Рашэль - жамчужына Біскайскі заліва - верасень 2013 20591_1

Варта мець на ўвазе, што ў верасні нават у спякотнае надвор'е асабліва не купляю, бо мора адыходзіць, здараюцца адлівы і ўсё ўзбярэжжа пакрыта водарасцямі. Але затое можна сьезд на карабліку да форта Буаярд і на востраў Рэ. Экскурсія на караблі да Буаярду каштавала 23 еўра.

На пляжы самай з інфраструктуры толькі краны для змыць марской вады. А вось у парку побач ужо і душавыя, і прыбіральні. Туалет бясплатны, душ платны.

У Ла-Рашэль прыгожая старая частка горада, і як мноства гарадоў шарантского рэгіёну вельмі шмат белых будынкаў, з белага каменя. Калі доўга бадзяешся, то белы колер трохі пачынае напружваць.

Ла-Рашэль - жамчужына Біскайскі заліва - верасень 2013 20591_2

З пытаннем, дзе паесці перажываць не варта. Маса кафэ са свежым морапрадуктамі, прама тут, на набярэжнай. Вустрыцы, мідыі, вылоўліваюць і тут жа падаюць да стала. Ёсць і маса вулічнай ежы. Праўда, ёсць адзін нюанс. Ла Рашэль не вельмі турыстычны горад. Сюды больш масава сьезжать самі французы, іспанцы. Гэта значыць рускіх турыстаў не так шмат, і хутчэй за самастойныя вандроўцы. Таму перад паездкай дучше праглядзець хаця б некаторыя назвы па французску. Бо на вуліцы куплялі ваду, дзяўчынка прадаўшчыца не ведала англійская наогул. Хоць жэстамі ў прынцыпе можна ўсё паказаць.

Чытаць далей