У зімовы час так хочацца апынуцца там, дзе сонца, мора і ўсё радасці пляжнага адпачынку. Маўрыкій - ідэальнае месца для гэтага. Невялікае астраўная дзяржава недалёка ад афрыканскага мацерыка сустракае турыстаў з усяго свету умераным кліматам і буянствам зеляніны ў любую пару года. Тут шмат розных відаў жывёл і насякомых, але атрутных сярод іх няма. Рэспубліка Маўрыкій - досыць ня бедная краіна, мясцовых народ працавіты і спагадны да турыстаў. Моўных праблем тут не ўзнікае, так як астраўляніны кажуць не толькі на креольской мове, а таксама на англійскай і французскай.
Пералёт на Маўрыкій з перасадкай у Дубаі займае каля 11 гадзін, але ў чаканні райскага адпачынку яны пралятаюць незаўважна. Пры вылеце назад неабходна заплаціць аэрапортная збор у суме 20 даляраў з чалавека.
Пляжы на ўсіх астравах, дзе нам удалося пабываць, пясчаныя, але мы хадзілі са спецыяльных пляжных тапачках з-за пагрозы пакалоць ногі аскепкамі каралаў. Пляжы ад смецця і водарасцяў чысцяць штодня ў ранішні час. Без сонцаахоўных крэмаў не абысціся, хоць пекучесть сонца і не адчуваецца з-за вільготнага паветра, але загар прыстае добра.
Для хуткага перамяшчэння па выспе можна браць у арэнду аўтамабіль коштам 40-50 еўра за суткі карыстання, але мы карысталіся камфартабельнымі аўтобусамі, якіх тут шмат і кошт за праезд даступная.
Экскурсію можна падабраць на любы густ. Спачатку паглядзелі вадаспад Шамарель, які лічыцца самым высокім на востраве. Потым адправіліся любавацца сямікаляровую піскам. Гэта сапраўды цуд прыроды. Пясок рознага колеру ляжыць на схіле ўзгорку, але колеру ніколі не змешваюцца паміж сабой. Хадзіць па ім турыстаў не пускаюць, і паглядзець можна толькі са спецыяльнага памоста для назірання. Маленькую пробирочку з пяском купілі ў якасці сувеніра.
Паглядзелі на велічэзных чарапах і кракадзілаў, якіх адмыслова разводзяць у запаведніку Ла Ваніль. Да чарапахам можна дакрануцца і нават пасядзець. Такіх гігантаў не часта сустрэнеш.
Маўрыкій вельмі ўразіў. Гэта менавіта тое месца, куды хочацца прыехаць яшчэ раз