Ціхі верасень у Алушце

Anonim

У Алушту ездзілі адпачываць у пачатку верасня на машыне. Верасень - самы ўдалы час, на мой погляд, калі яшчэ досыць цёпла, але ўжо няма велізарнай колькасці турыстаў, па меншай меры, яны пачынаюць раз'язджацца і на пляжы можна знайсці сабе добрае месца, не на галаве ў кагосьці. Хоць у пачатку людзей было досыць шмат, але да нашага ад'езду пайшлі дажджы, надвор'е псуецца і людзі раз'язджаліся.

Ціхі верасень у Алушце 17089_1

У Алушце ў паветры зліваецца выдатны водар іглічных і мора. Пасля дажджоў паветра становіцца яшчэ чысцей і прыемней.

Алушта даволі ўдала размешчана, да горада лёгка дабрацца з аэрапорта, а потым ездзіць па ўсіх вядомых славутасцях. Бо тут кампактна сабраны ўсе мясцовыя славутасці. Мы за адзін дзень прымудрыліся наведаць адразу Воронцовского, Лівадыйскі і Массандровское палацы, Паляну казак і Ластаўчына гняздо. Усе славутасці можна наведаць самому, альбо купіўшы экскурсію. На экскурсіі можна больш даведацца, так як гід распавядае шмат карыснай гістарычнай інфармацыі. А самому мага больш убачыць, так як Вас не будуць затрымліваць староннія людзі, якіх трэба чакаць.

У Алушце прадастаўляецца велізарная колькасць варыянтаў для размяшчэння, можна адпачыць у сучасным дарагім гатэлі прама на беразе са сваім закрытым і чыстым пляжам, зняць кватэру, пакой, дом або вілу. Мы адпачывалі на віле, з нашага акна быў від на вінаграднікі і мора, да пляжу трэба было прайсціся 200 метраў. Пляж быў галечный і закрыты, праходзіць можна было па прапусках. На беразе ляжыць магутны цікавы камень, як аказалася гэта мясцовая славутасць, так як некалькі разоў мы назіралі, як прафесійныя фатографы прыводзілі на фотасесію людзей і здымалі іх каля каменя.

Ціхі верасень у Алушце 17089_2

У Алушце можна паспрабаваць марскія далікатэсы: рапаны або мідыі, купіць свежы інжыр або вінаград па даступнай цане. Свежы інжыр тут паспрабавалі ў першы раз, спачатку не вельмі спадабаўся, а потым адарвацца не маглі ад яго.

Вада ў моры была цёплая і чыстая, толькі адзін раз пасля дажджу паднялася каламута, але хутка апусцілася на дно. Праўда, з кожным днём тэмпература вады апускалася на адзін градус і ў дзень нашага ад'езду ўжо была некамфортная для купання тэмпература - 17 градусаў. Але мы паспелі накупаюся і досыць загарэць, каб з пачуццём выкананага доўгу адправіцца ў зваротны шлях дадому.

Чытаць далей