Не магу сказаць, што ў Урумчы трапіла выпадкова, аднак і запаветнай марай гэта маё вандраванне назваць складана. У паўночна-заходні Кітай трапіла па працы. Калі пасля некалькіх загружаных на вытворчасці дзён мой калега прапанавала наведаць які знаходзіцца непадалёк мегаполіс Урумчы, прыняла яе ідэю з пэўнай доляй скептыцызму, бо я роўным рахункам нічога не ведала пра гэты горад.
Напярэдадні нашай паездкі я прынялася вывучаць горад, у які неўзабаве траплю. Электронны гід распавёў мне, што Урумчы дзякуючы свайму ўнікальнаму геаграфічнаму размяшчэнню занесены ў кнігу рэкордаў Гінеса: самы буйны горад у свеце, які знаходзіцца далей за ўсё ад мораў-акіянаў. У непасрэднай блізкасці ад горада пачынаюцца горы Усходняга Цянь-Шаня з вяршыняй Богдо. Мясцовае насельніцтва складаецца з некалькіх народнасцяў, адной з якіх з'яўляюцца уйгуры, мусульмане па веравызнанні. У самім горадзе з насельніцтвам больш за два мільёны чалавек было нямала цікавага для турыстаў: велізарныя рынкі, сотні рэстаранчыкаў, актыўная начное жыццё ў клубах, непрацяглыя інфарматыўныя экскурсіі. Натхніўшыся аглядам я з нецярпеннем чакала пачатку падарожжа.
На наступны дзень стаяла выдатная цёплае надвор'е. Як для пачатку чэрвеня, нават горача: каля +26 градусаў.
Першае ўражанне ад Урумчы - невялікае расчараванне. Асноўная частка будынкаў у горадзе - старэнькія невысокія дамкі, не адрозныя архітэктурным вытанчанасцю. Асабліва гнялі закутыя ў рашоткі вокны на першых і другіх паверхах дамоў. Толькі ў цэнтры горада ўзвышаюцца некалькі сучасных шкляных хмарачосаў, якія нагадваюць пра тое, што мы знаходзіліся ў сучасным горадзе.
Шыльды на некаторых крамах са смешнымі памылкамі перакладзены на рускую мову. Нароўні з кітайскай мовай многія жыхары горада, уйгуры, якія пішуць вяззю.
Наведванне рынка здзівіла мяне яшчэ больш, акунуўшы не ў кітайскі каларыт, а ў атмасферу усходніх базараў з традыцыйнымі сухафруктамі, пахлавой і жаночымі ўпрыгожваннямі. Менавіта на рынку адчуваецца незвычайная бурлівае сумесь культур ў горадзе. Нароўні з кітайскай каларыстыкай сувеніраў і вопраткі і мусульманскімі галаўнымі ўборамі на рынку можна купіць рэлігійныя фігуркі тыбетцаў.
Вельмі раю на абед зайсці ў адзін з вулічных рэстаранаў. Практычна ў кожным з іх падаюць смачную локшыну, спецыфічны суп з гарбаты на малацэ якаў і духмяны шашлык.
Падчас агляду горада я не заўважыла асаблівых забаў для дзяцей. Ім тут можа быць сумна. А калі прыняць да ўвагі, што асноўныя прыгажосці Урумчы размешчаны за гарадской мяжой, то такі адпачынак падыдзе толькі аматарам актыўнага адпачынку, якіх не палохаюць прыгоды і доўгі знаходжанне на нагах.
